Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej
( stomatitis vesicularis ) - zakaźna wirusowa choroba bydła, koni, mułów, świń, owiec.
Charakteryzuje ją występowanie pęcherzyków w błonie śluzowej jamy ustnej oraz w skórze strzyków i racic.
PATOGENEZA:
Wirus po wniknięciu przez uszkodzoną skórę lub błonę śluzową dostaje się do
okolicznych węzłów chłonnych, ale nie przenika do krwi. Wiremia(obecność , wykrywalność cząstek wirusów we krwi) powstaje tylko po
zakażeniu dożylnym.
Schorzenie ma przebieg łagodny.
OBJAWY KLINICZNE:
Klinicznie całkowicie przypomina pryszczyce
Okres inkubacji wynosi 24-48 godzin.
Wzrost wewnętrznej ciepłoty ciała, posmutnienie.
Pojawiają się pęcherze w jamie ustnej, na języku, wargach, ryju, skórze koronek
racic i szpary międzyracicowej, a u loch karmiących na wymieniu.
Średnica pęcherzy jest zróżnicowana, może sięgać 3 cm .
Po 24 godzinach pęcherze pękają pozostawiając ubytki.
Chorobie towarzyszy ślinotok.
U ludzi obserwuje się objawy podobne do objawów grypy.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE:
Blizny po uszkodzeniach błony śluzowej i na skórze.
ZWALCZANIE:
Zadaniem podstawowym jest wykluczenie pryszczycy.
W leczeniu stosuje się środki antyseptyczne i antybakteryjne przyśpieszające
gojenie.
Pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej Stomatitis vesicularis (Vesicular stomatitis)
Zakażenie wirusem z rodziny Rhabdoviridae
- W Polsce nigdy nie wstępowało
- Endemicznie (owady występujący tylko na określonym obszarze, mający ograniczony zasięg. ): Ameryka środkowa i Południowa, sporadycznie USA
- Klinicznie nie do odróżnienia od pryszczycy (i choroby pęcherzykowej świń), lecz inne spektrum gatunków wrażliwych
- Wrażliwy też człowiek
- Jeśli nie chorują konie: różnicowanie z pryszczycą!
Rozpoznawanie
Kliniczne odróżnienie od pryszczycy i choroby pęcherzykowej jest nie możliwe, konieczne badania laboratoryjne. Badania najlepiej przeprowadzać w tym samym laboratorium , w którym badano pryszczycę. Konieczne badania w obu kierunkach tych chorób. To szereg badań wirusologicznych serologicznych ELISA oraz PCR.