Polskie publiczne środki społecznego przekazu - Państwowa telewizja publiczna, jej zadania i organizacja,
- Polskie radio publiczne, jego organizacja i funkcje
- Rządowe środki komunikacji prasowej ich charakterystyka i zadania
- Internet
- Historia

ŚRODKI SPOŁECZNEGO PRZEKAZU:

• Telewizja

• Radio

• Prasa

• Internet

KOMUNIKACJA POLITYCZNA TO PRZESTRZEŃ, W KTÓREJ SPOTYKAJĄ SIĘ:

• Politycy

• Opinia publiczna

• Dziennikarze

SIŁA ODDZIAŁYWANIA RÓŻNYCH METOD KOMUNIKACJI:

• Na spotkanie z politykiem przychodzi kilkaset osób

• Na wiec kilkanaście tysięcy

• Relację z tego spotkania może w gazecie przeczytać kilkaset tysięcy osób

• W telewizji obejrzeć kilka milionów odbiorców

Środki przekazu:

- są pośrednikiem między politykami a społeczeństwem, pośrednikiem pożądanym a zarazem przyjmowanym nieufnie i krytykowanym.

HISTORIA TELEWIZJI W POLSCE:

• 1952 - zakończono prace nad budową własnej konstrukcji nadajnika wizji

• 1954 - uruchomiono zestaw toru telewizyjnego, obejmującego aparaturę nadawczą i aparaturę telewizyjną z kamerą inoskopową

• 1956 - w Warszawie Doświadczalny Ośrodek Telewizyjny nadał pierwsze regularne programy telewizyjne

POD WZGLĘDEM ZAKRESU WYODRĘBNIAMY:

• Telewizję opartą w skali makro (np.: TVP1 i TVP2)

• Telewizję satelitarną

• Telewizję przewodową

• Telewizję w obwodzie zamkniętym

ORGANIZACJA:

• Telewizja publiczna działa we wszystkich państwach, na wszystkich kontynentach. Jej istnienie regulują parlamenty i odrębne ustawy, a celem jest wypełnianie oczekiwań społeczeństwa poprzez zapewnienie wartościowej, uniwersalnej oferty, łączenie z szeroko pojętą ofertą edukacyjną.

• Telewizja głównie utrzymuje się z opłat abonamentów i dotacji państwa

TYPY PROGRAMÓW TV:

1. MECHANICZNE, np. projekcję filmu kinowego

2. REPRODUKCYJNE, oparte na surowym przekazie wydarzenia, które w danej chwili ma miejsce

3. KREACYJNE, są one specjalnie przygotowywane przez warsztat telewizyjny np. teatr telewizyjny czy programy rozrywkowe

PODZIAŁ CZASU ANTENOWEGO:

FUNKCJE TELEWIZJI:

• INFORMOWANIE (dostarczanie odbiorcy informacji w formie dostępnej użytecznie)

• SOCJALIZACJA I INTEGRACJA (umożliwia uczestnictwo społeczne)

• Zachowanie TRADYCJI i WARTOŚCI KULTUROWYCH oraz wprowadzenie innowacji

• FUNKCJA KULTUROWA (ekspresja i transmisja kultury)

• PSYCHOLOGICZNA (rozrywka)

• RZĄDZENIE (media jako kanał informacji od rządu do społeczeństwa i odwrotnie)

• KIEROWANIE I RZĄDZENIE

• OŚWIATA I WYCHOWANIE (media upowszechniają wiedzę i kształtują system wartości)

HISTORIA RADIA:

Radiofonia polska powstałą w 1925 r., kiedy to po raz pierwszy zabrzmiało polskie słowo nadane za pośrednictwem stacji radiofonicznej Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego. W tym samym roku narodziła się instytucja, która później została nazwana Polskim Radiem.

RADIO PUBLICZNE W POLSCE TO:

• 4 programy ogólnopolskie

• 17 kanałów rozgłośni publicznych Polskiego Radia

• Radio Polonia

• Radio Parlament

RADIO PUBLICZNE:

ZALETY RADIA:

• Błyskawiczna zdolność przekazywania komunikatów na obszarze całego globu

• Nie wymaga umiejętności czytania, w krajach słabo rozwiniętych obejmuje swoim działaniem analfabetów

• Przekazuje swe treści za pośrednictwem mowy, muzyki, dźwięków naturalnych (fonii)

ZE WZGLĘDU NA SPOSÓB DOSTARCZANIA AUDYCJI RADIO DZIELI SIĘ NA:

• ANTENOWE

• PRZEWODOWE

DO ZADAŃ RADIA NALEŻY:

• Podnoszenie poziomu kultury odbiorców

• Dostarczanie przeżyć artystycznych

• Dostarczanie rozrywki

• Szerzenie oświaty szkolnej

• Reklama

• ZRÓŻNICOWANIE ZADAŃ

• WZBOGACENIE FORM

• UDOSKONALENIA TECHNICZNE

To czynniki decydujące o tym, że RADIO jest jednym z najważniejszych środków społecznego przekazu.

HISTORIA INTERNETU:

• Koniec lat sześćdziesiątych - w USA rozpoczęto przez ARPA projekt mający na celu stworzenie sieci komunikacyjnej

• 1969 - powstaje sieć ARPAnet

• 1973 - stworzone zostają połączenia do Wielkiej Brytanii i Norwegii

• 1974 - Ray Tomlinson tworzy program do przesyłania elektronicznej wiadomości

(e-mail)

• 1979 - powstają grupy dyskusyjne Usenet (drugi z filarów dzisiejszego Internetu)

• 1981 - powstaje sieć CSNET (do połączeń pomiędzy ośrodkami naukowymi)

• 1982 - ARPA wprowadza jako standard protokół TCP/IP

• 1983 - nastąpiło połączenie ARPAnet z CSNET - fakt ten uznaje się za początek istnienia dzisiejszego internetu

ZASTOSOWANIE INTERNETU:

• Biznes

• Handel

• Edukacja

Struktura i funkcjonowanie mass mediów.

1.Pojęcie i podział mass mediów:

Mass media - są to techniczne sposoby przekazywania pewnych informacji masowemu odbiorcy.

Składowe definicji mass mediów:

• Pośrednictwo techniki (urządzenie elektryczne lub elektroniczne);

• Przekazywane obrazy lub dźwięki;

• Przekazujący komunikator (autor felietonu, reżyser);

• Masowy odbiorca.

Podstawowe składniki mass mediów:

*Przekazywana treść

*Urządzenia techniczne (radioodbiornik, telewizor)

Elementarne tworzywo m.m.:

Słowo w m. m.:

• Jest ono obecne niemal we wszystkich mediach.

• Odgrywa wielką rolę w rozwoju intelektualnym człowieka - myśli, mowy.

• Słowo może być wykorzystywane w propagandzie.

Obraz w mediach:

Obraz w mediach:

• Jest polem do działań manipulatorskich.

• Wsparty słowem słowem jest skuteczny w wychowaniu i w dydaktyce (film edukacyjny).

Dźwięk w mass mediach:

• Od najprostszych szmerów aż po mistrzowskie wykonania muzyki symfonicznej (ścieżka dźwiękowa, nagranie autonomiczne na płycie kompaktowej).

• Nagrania muzyki w milionach egzemplarzy stanowią poważny problem wychowawcy. Współcześnie muzyka wsparta słowem służy propagandzie.

• Zbiór, czyli inaczej korelacja słowo -muzyka - obraz działa wzmacniająco na percepcję treści.

Klasyfikacja mass mediów - w zależności od percepcji:

• Wizualne

• Audialne

• Audiowizualne

Media wizualne:

• Działają na wzrok.

• Podstawowe tworzywo to obraz statyczny - książka, prasa, fotografia, przeźrocza (niedźwiękowe), plakat, naklejki, pocztówka, banknot lub obraz dynamiczny - film niedźwiękowy.

• Dwa media uzyskały autonomię: komiks i gazeta telewizyjna.

Media audialne:

• Działają na słuch.

• Tworzywem podstawowym są: słowo, muzyka, hałas oraz cisza.

• Znajdują się w tej grupie: radio, taśma magnetofonowa, płyta (gramofonowa i kompaktowa).

Media audiowizualne:

• Oddziałują na wzrok i słuch.

• Ich podstawowym tworzywem są: słowo, obraz statyczny lub dynamiczny, muzyka, hałas i cisza.

• Do tej grupy zalicza się: telewizję, film ( udźwiękowiony), taśmę magnetowidową oraz multimedia.

Klasyfikacja mediów - ze względu na typ odbioru:

Media odbierane:    

a) indywidualnie ( książka, prasa, fotografia);

b)indywidualnie lub zbiorowo ( taśma magnetofonowa, radio);

c)głównie grupowo ( telewizja, przeźrocza, wideo);

d)w tłumie ( film kinowy, plakat).

Klasyfikacja mas mediów - ze względu na możliwość dokonywania selekcji:

1.Media ułatwiają selektywny odbiór emitowanych treści - prasa, książka, wideo.

2.Mogą być przedmiotem selekcji, ale skłaniają do ciągłego odbioru - telewizja, radio.

3.Zapewniają wstępną selekcję - film w kinie

4.Nie można dokonać selekcji - plakat ( megaplakat), ulotka

2. Zadania mass mediów:

Funkcje m.m.:

• Informacyjna

• Rozrywkowa

• Wychowawcza

Funkcja informacyjna:

• Ma wymiar międzynarodowy

• Jest terenem działań manipulatorskich. Dozowanie informacji może być formą sterowania świadomością obywateli.

• Jedna z zasad systemu dezinformowania społeczeństwa mówi o tym, że źle poinformowany obywatel jest słabszy, np. w pracy, w karierze zawodowej.

Postulat pedagogiczny:

Informacja powinna być również metodycznie gromadzona do celów pedagogicznych.

Z tym wiąże się pilny postulat formowania u dzieci i młodzieży umiejętności prawidłowego korzystania z informacji.

Funkcja rozrywkowa:

• Jest to ukierunkowanie na relaks i zabawę. Realizują ją: programy radiowe i telewizyjne oraz teksty drukowane, którym nie zlecono formalnie funkcji zabawiania odbiorców.

• W aspekcie pedagogicznym zabawa dla dziecka jest przygotowaniem do zadań życiowych, kształtuje osobowość. Natomiast dla dorosłego zabawa jest kompensacją w przeciążeniu pracą, może rozładowywać napięcia.

• Treści zabawowe mogą być ideologiczne i propagandowe w mass mediach.

Funkcja wychowawcza:

• w znaczeniu węższym - to działalność świadoma: zaplanowana i przemyślana, która rozwija osobowość młodego człowieka. Jest ona realizowana w pedagogii szkolnej (przeźrocza, film, taśma magnetofonowa). Edukacja filmowa, czy telewizyjna występuje wtedy, gdy odbiór mediów jest przygotowany.

• w znaczeniu szerszym - to działalność nieplanowana, np. niekontrolowany dostęp w rodzinie dziecka do mediów. Występują błędy pedagogiczne ( rodziców) jak i zagrożenia ze strony samych mass mediów (negatywne wzorce osobowe, pornografia, przemoc).

3. Analiza procesu komunikowania

Do elementów komunikowania zalicza się:

* dysponent,

* komunikator - forma,

* komunikat - recipient,

* medium - rezultat.

Dysponent:

• To osoba, która dokonuje wstępnej selekcji informacji i dyktuje warunki opublikowania komunikatu.

• Nie zawsze dysponentem jest cenzor. Może być nim redaktor naczelny pisma. Najczęściej jest nim wydawca, który decyduje, kto i jak ma pisać w jego piśmie.

Komunikator:

• To nadawca, źródło informacji.

• Rozpatrywany jest w dwu znaczeniach:

-szerszym-to animatorzy propagandy oraz cenzor,

-węższym- może być nim autor felietonu, reżyser filmowy, prezenter telewizyjny.

Komunikat - przekaz:

* Jest to treść, która jest przekazywana masowemu odbiorcy.

* O sposobie jego redagowania decydują: cel, jaki powinni osiągnąć odbiorcy i medium, za pomocą, którego komunikat ma być opublikowany, np wiadomość telewizyjna, reportaż filmowy.

* Na odbiorcę komunikatu ma wpływ przede wszystkim rodzaj perswazji.

Medium:

• Jest to droga, poprzez którą komunikat dociera do odbiorcy, (np. książka, prasa, film).

• W teorii Marshalla McLuhana medium jest ważniejsze niż treść przekazu: „Środek przekazu sam jest przekazem”.

• Aby komunikat był skuteczny w odbiorze, powinien być dostosowany do języka konkretnego medium.

Forma to ujęcie treści komunikatu, mieszczące się w obrębie danego (obiektu) medium:

• w prasie - felieton, wywiad, recenzja;

• w filmie - film dokumentalny, fabularny, dydaktyczny;

• radio - reportaż, słuchowisko, dyskusja;

• telewizja - teatr telewizyjny, transmisja zawodów sportowych, program religijny

Odbiorca:

*Zwany inaczej jako recipient.

* Jest to adresat mass mediów.

* Sposób jego redagowania na przekazywane treści zależy od:

-  płci, wieku, zawodu, wykształcenia,

- stopnia odporności danego człowieka na wpływ mediów,

- faktów i okoliczności, jak efekt pierwszeństwa, świeżości, stopień rozbieżności.

Wyróżnia się dwa rodzaje rezultatów:

● zamierzony - występuje ze strony dysponenta i komunikatora. Może być bezpośredni lub odroczony (na dłuższą metę);

● niezamierzony - może pojawić się jako efekt bumerangowy:

1)Gdy wpływy przez media odbierane są bumerangowo (odwrotnie niż zamierzone).

2)Sposób prezentowania myśli, idei ora wartości irytuje odbiorcę (lekceważenie go, podkreślanie wyższości nad nim, brak taktu, niedbały język).

• Mówiąc o funkcjonowaniu mediów ukazuje się jeden kierunek komunikowania: od komunikatora (dysponenta) do odbiorcy. Jest to typ komunikowania oligarchiczny (kierownictwo, władza niewielu).

• Media odgrywają ważną rolę w propagandzie i reklamie, stąd znajomość działania ich mechanizmów jest ważnym postulatem pedagogicznym. Wiedza na ten temat jest niezbędna w wychowaniu do mass mediów.

4. Miejsce mass mediów w kreowaniu kultury popularnej:

Kultura masowa:

• To struktura i rozległe funkcjonowanie mass mediów, bywa rozpatrywana jako zjawisko w procesie demokratyzacji kultury; jako przejaw jej upadku - traktowana jako „drugorzędna”, „ułatwiona”, „peryferyjna”- w przeciwieństwie do „wysokiej” czy „bezprzymiotnikowej.”

• Jest to ogół dóbr konsumpcyjnych o charakterze symbolicznym, przekazywanych publiczności za pośrednictwem masowego komunikowania.

Kryteria środków m.m.:

• Masowa publiczność

• Standaryzacja dóbr kulturalnych

Masowa publiczność:

• Jest to luźna grupa ludzi, którzy mają podobne lub identyczne zainteresowania i potrzeby.

• Jest rozproszona przestrzennie oraz nie zachodzi w niej wzajemny i bezpośredni kontakt.

• Jej zwornikiem są mass media publikujące i odbierające te same treści (prasa, rtv). Możliwe jest to przy pomocy zwielokrotnienia; poprzez sporządzanie kopii (fotografia, druk) oraz zapewnienie jednoczesnego odbioru emitowanych treści przez wielu rozproszonych odbiorców (rtv).

Pośrednictwo mediów w m.m.:

Urzeczowienie - odbiorcy nie obcują bezpośrednio z autorami emitowanych treści, ani też z oryginałami dzieł (arcydzieł), lecz z ich kopią i imitacją. Kolorowy i ruchomy obraz sprawia u odbiorcy wrażenie, że obcuje on z innymi ludźmi. Media wpływają na tworzenie postawy konsumpcyjnej odbiorców, która nie sprzyja powstawaniu więzi interpersonalnych.

Seryjność kultury, zarówno, co do twórczości jak i upowszechniania.

Powstał „masowy rynek”, którego struktury (także o zasięgu międzynarodowym) zaspokajają popyt publiczności masowej na kulturę masową, z zastosowaniem agresywnej i bezwzględnej reklamy. Prowadzi to do komercjalizacji kultury masowej.

Cechy kultury masowej:

• Standaryzacja- powoduje, że dzięki niej mas media przybliżają dzieła kultury masowej publiczności.

• Uniformizm- doprowadza do niwelacji różnic w aspiracji jednostki jak i społeczeństwa. Zagraża indywidualności człowieka.

• Homogenizacja -przemieszanie elementów ważnych z błahymi. Przybiera różne postacie: w radiu, po wierszu znanego poety - piosenka z hałaśliwą muzyką i prymitywnym tekstem; po uroczystości patriotyczno-religijnej banalny film komediowy. Formą homogenizacji jest adaptacja arcydzieł literackich.

Skutki tego zjawiska rzutują negatywnie na hierarchię wartości. Rodzi szansę dla twórczego działania na tym polu pedagogów.

Wirtualne i interaktywne techniki komunikacji
Gry komputerowe - szansa czy zagrożenie?

Zastosowanie technologii wirtualnej
i interaktywnych w edukacji

Perspektywy rozwoju

Wirtualne i interaktywne techniki komunikacji:

KOMUNIKACJA - oznacza łączność, wymianę, rozmowę. W odniesieniu do relacji między ludźmi, poprzez komunikację rozumie się przekaz pewnej informacji (komunikatu) i zdolność rozumienia tego przekazu.

Przekazywanie komunikatów odbywa się za pomocą umownych znaków, takich jak: słowa, gesty, dźwięki, liczby, litery, symbole.

Obecnie jednym z najbardziej zaawansowanych urządzeń wykorzystujących symbole jest komputer, którego oprogramowanie wykorzystuje ideogramy - ikony - do komunikacji między programami i ich użytkownikami.

Zasadnicze wykorzystanie komputerów ma przede wszystkim charakter profesjonalno - użytkowy. Nie ma jednak powodu aby możliwości sprzętu informatycznego nie były wykorzystane również do zaspokajania innych potrzeb człowieka:

• poznawania

• ekspresji

• rozrywki

I właśnie to dodatkowe zastosowanie komputerów,
w niektórych swych aspektach budzi zastrzeżenia.

Socjologowie, psycholodzy i wychowawcy biją na alarm, nadmiarem brutalności
i okrucieństwa płynącego z małego ekranu, który ma wpływ na wzrost przestępczości i deprawacji nieletnich, którzy nie umieją dostrzegać różnicy pomiędzy fikcją, a realnym życiem

Gry komputerowe - szansa czy zagrożenie?

W dobie komputeryzacji zanikają powoli gry towarzyskie, w których uczestniczą osoby. Rzeczywistość przenoszona jest na monitor komputera. Kontakt bezpośredni z graczem wypierany jest przez kontakt
z maszyną.

W zależności od gry i możliwości technicznych sprzętu animacja jest bardzo różnorodna. Obrazy uzupełniane są odpowiednio dobranym dźwiękiem, muzyką, odgłosami, krzykami i wybuchami. Działa to bardzo twórczo na wyobraźnie i wyzwala emocje.

Gry fabularne - podstawowy poziom, dziś raczej historyczny, względnie przeniesiony na prościutkie urządzenia bazuje na fabule ograniczonej do minimum. Istnieje uproszczona sylwetka postaci np. żołnierzyk z karabinem; nadlatują rzutki, samolociki, statki kosmiczne - należy je zestrzelić, zanim unicestwić bohatera.

Gry platformowe - bohater przechodzi kolejne etapy - poziomy, widziane przez użytkownika
w płaskim przekroju. Bohaterowi przeważnie coś zagraża, przy odpowiednim refleksie
i zręczności operatora
z opresji wychodzi cało.

Gry sportowe - piłka nożna, olimpiady, wyścigi motocyklowe i samochodowe. W zależności od klasy prezentacje są mniej lub bardziej schematyczne.

Gry „symulatory” - od prostych po bardzo skomplikowane dające poważne złudzenie prowadzenia samochodu czy motocykla, kierowania czołgiem, samolotem itp. Gry te rozwinęły się z fazy ,,czystych symulatorów” w skomplikowane przygodówki, nie pozbawione walorów kształcących.

Gry komiksowe - są to adaptacje popularnych w kręgu wpływów amerykańskich komików i filmów rysunkowych np: „Asterix”, „Batman” itp. Udane rozwiązania graficzne gwarantują sportową popularności, zwłaszcza wśród najmłodszych.

Gry strategiczne - dział ten ma istotne ukierunkowanie edukacyjne, ucząc zarówno historii, jak i ćwicząc umiejętności logicznego myślenia

Gry karciane - w tej branży króluje poker i pasjanse. Gry adresowane są do młodzieży i ludzi dorosłych.

Gry komputerowe poza rozrywka zapewniają naturalne, bo spontaniczne przygotowanie do pracy z komputerem i zainteresowania umiejętności postrzegania, relaksu oraz zwinności manualnej. Gry uczą także spostrzegawczości, a przy odpowiedniej fabule mają istotne walory edukacyjne, rozwijają zdolności wnioskowania i znajomości reguł logicznego myślenia.

Prof. Maria Braun-Gałkowska twierdzi, że treścią około 95% gier jest agresja.Gracz w grach komputerowych sam dokonuje czynów agresji, oswaja się z nią, mimo że jest to agresja symulowana i nabiera w niej wprawy. Gra i wygrywa identyfikując się z agresorem. Wśród gier spotykamy takie, które przerażają nasyceniem okrucieństwa i przemocy.

Jest mnóstwo osób, które nie zdają sobie sprawy z tego, że od komputera można uzależnić się tak samo, jak od alkoholu, czy narkotyków. Uzależniony traci kontrolę nad swoim zachowaniem, nie potrafi podjąć się żadnych obowiązków i nic nie jest w stanie odciągnąć go od komputera, spędza długie godziny przed komputerem, zaniedbując swoje obowiązki.

Osoby uzależnione charakteryzują się następującymi objawami:

• dziecko symuluje naukę i pozorem, że musi się czegoś nauczyć, bawi się komputerem,

• unika typowych zabaw z rówieśnikami, wybiera tylko tych, którzy mają komputer i z tymi z, którymi może
  o tym porozmawiać,

• ma objawy nerwicy: poci się, ma kłopoty z koncentracją uwagi, snem, irytacja w przypadku zabronienia korzystania z komputera, wybuch niekontrolowanej agresji.

Wielogodzinne korzystanie z komputera ma negatywne konsekwencje:

• powoduje zanik więzi rodzinnych,

• szkodzi zdrowiu (brak snu),

• naraża na szkodliwe bodźce psychiczne,

• zaniedbywanie obowiązków.

Spędzanie czasu przed komputerem ogranicza kontakty społeczne, w ten sposób młody człowiek odrywa się od rzeczywistości, przenosi się w świat fikcji, w którym bardzo łatwo zatrzeć granice pomiędzy życiem realnym a fikcyjnym. Osoba, która wpadła w nałóg będzie uzależniona do końca życia, i dlatego ważna jest kontrola i profilaktyka.

Korzystanie z komputera i gier, ma również pozytywne strony, związane ze specyfiką używania komputera, która wymaga sprawności koordynacji wzrokowo - ruchowej, procesów myślowych i decyzyjnych, refleksji. Ponieważ większość gier umożliwia dowolny poziom trudności i dostosowanie do swoich możliwości; gracz ma możliwość wygrywania. Przez wygranie grający wzmacnia poczucie własnej wartości, sukcesu, sprawności i pobudzenie wyobraźni. Gry powiększają sprawność psychomotoryczną i rozwijają myślenie strategiczne.

Zastosowanie technologii wirtualnej i interaktywnych w edukacji:

Rozwój technologii informacyjnych
i telekomunikacyjnych umożliwia ich szerokie wykorzystanie w edukacji.

Dużym ułatwieniem jest wykorzystanie komputera i internetu, do przygotowania materiałów przez uczniów, ale również przez samego nauczyciela.

Dobór właściwego programu edukacyjnego jest bardzo ważny, zadania pod względem trudności muszą być dobrze dobrane do wieku dziecka.

Programy z treścią matematyczną - pomagają w sposób łatwy i przyjemny usprawnić technikę rachunkową, w zakresie działań i nie tylko. Niektóre programy dla maluchów uczą odczytywania godzin na zegarze, posługiwania się kalendarzem.

Programy z treścią edukacji polonistycznej - potrafią skutecznie rozbudzić zainteresowanie nauką czytania
i pisania, najmłodszym uczniom poznać literki i kolejność w alfabecie, ułatwia naukę zasad ortografii.

Programy edukacji muzycznej - rozwija pamięć muzyczną, słuch, poczucie rytmu. Komputer multimedialny może służyć także jako generator barw i brzmień różnych instrumentów, których tonację i tempo można zmienić.

Programy do nauki języków obcych - pozwala poznawać i utrwalać materiał słownikowy skutecznie przyciągając uwagę, program umożliwia ćwiczenie prawidłowej wymowy.

Programy pomocne w terapii pedagogicznej - celem jest wyrównanie opóźnień i dysharmonii rozwoju oraz zapobieganie powstawaniu zaburzeń rozwojowych i emocjonalnych, umożliwia ćwiczenia eliminujące wady wymowy.

W dobie ogromnego i niezwykle szybkiego rozwoju komunikacji i techniki komputerowej - tworzenia się społeczeństwa informatycznego, kształcenie z wykorzystaniem technologii informatycznej stwarza nowe szanse w edukacji. Współczesne narzędzia pozwalają na realizację modułów edukacyjnych. Niestety bardzo często strona techniczna przysłania zawartość
i poprawność merytoryczną.

Perspektywy rozwoju:

Komputer i internet stają się czymś bardzo powszechnym. Dzięki temu zwiększył się też dostęp do wiedzy. Korzystanie z dobrodziejstwa komputera niesie ze sobą tyle samo korzyści co
i zagrożeń. Bardzo szybko i w prosty sposób można znaleźć wiadomości z interesującej nas dziedziny wiedzy, jak i strony pełne przemocy, gwałtu, pornografii.

Rodzina, szkoła powinna nauczyć rozsądnego używania elektronicznych mediów i ogromnego potencjału, jaki niesie za sobą nowoczesna technologia.

Nasze pokolenie korzysta z komputera i słucha muzyki (mp3) z urządzeń mieszczących się
w zamkniętej dłoni. Telefon nie służy wyłącznie do rozmów, ale jest przenośnym komputerem, aparatem fotograficznym, radiem, dysponuje systemem nawigacji satelitarnej a przy tym bez trudu mieści się w kieszeni.

Wychowanie do pozytywnego dla rozwoju osobowości korzystania z mediów:

Środki masowego przekazu oddziałują na współczesne dzieci już od pierwszych miesięcy życia i stopniowo, wraz z jego rozwojem przybierają coraz szersze rozmiary.

Są czymś więcej niż tylko nośnikami komunikatów, są narzędziami, jakimi dysponuje jednostka w poznawaniu rzeczywistości i rozwijaniu swojego intelektu.

Media umożliwiają strukturyzowanie, kodowanie, przetwarzanie informacji, a także rekonstruowanie wiedzy.

Analizując oddziaływanie mediów, można wyróżnić:
Wpływ pośredni ,dokonuje się przez czas odjęty na wykonanie innych czynności, tj. czytanie, uprawianie sportu, zabawy z rówieśnikami i kontakt z rodziną;
Wpływ bezpośredni ,dokonuje się poprzez osobisty kontakt z nimi;

Efekt wpływu mediów zależy od: 1.nadawanych treści, 2.kanału ich przekazywania, 3.sposobu odbierania, 4.cech odbiorcy , 5. ile czasu na media poświęca on i jego rodzina.

Następstwa pozytywne są znane, można je podzielić na trzy grupy.: 1.Rozrywka - muzyka, filmy, gry itp. Przynoszą odprężenie, przyjemność, oderwanie od trudnych problemów, łatwy sposób odpoczynku.

2. Zwiększenie wiedzy - mają szansę na zdobycie wiedzy, zobaczenie miejsc i ludzi, o których inaczej nigdy by nie wiedzieli, uczestniczyć w wydarzeniach kulturalnych i sportowych.
3.Włączenie w życie społeczne - włączenie się w problemy grup społecznych, a nawet ludzkości, uczestniczenie w akcjach pomocy i nawiązywanie kontaktów z ludźmi w odległych miejscach.

Wpływ mass mediów na osobowość

Osobowość wg G.W. Allporta. określił on osobowość jako “dynamiczną organizację tych psychofizycznych systemów jednostki, które determinują jej tylko właściwy sposób zachowania się i myślenia".
Osobowość jest zintegrowaną strukturą, zorganizowanym systemem i funkcjonalną całością. Oznacza się właściwymi sobie cechami, które odróżniają jednostkę od innych ludzi. W obrębie osobowości wyróżnia się jej części składowe.

Być “pod wpływem”, znaczy “być pod urokiem” (np. telewizji), co w skrajnej sytuacji może oznaczać “być uzależnionym”, czy wręcz “być zniewolonym”.
“Wpływ” w funkcjonowaniu mass mediów oznacza również aktualne doświadczenie związane z ich odbiorem. W tym sensie “wpływ” obejmowałby te przeżycia, które rodzą się z lektury, gazety, oglądania komedii filmowej czy słuchania słuchowiska radiowego.

“Wpływ” mass mediów na osobowość oznacza wreszcie rezultat oddziaływań, które pochodzą z publikowanych treści. Jest to więc ślad, jaki pozostawia w psychice człowieka jego obcowanie z konkretnym środkiem masowego komunikowania.

Rozpatrując wpływ mass mediów na osobowość w znaczeniu rezultatu ich oddziaływań, wyróżnia się trzy rodzaje wpływu:
Wpływ bezpośredni, to przede wszystkim cała sfera doznań intelektualnych i emocjonalnych, które powstają w wyniku odbioru publikowanych treści. Jest to zatem stan radości albo smutku, odwagi albo lęku, aktywności albo biernego poddania się( rezygnacji).

W sferze wpływu bezpośredniego mediów znajdują się także te wszystkie zachowania jednostki, które wiąże ona przyczynowo z obejrzanym filmem, przeczytanym felietonem w gazecie czy odebranym programem telewizyjnym. Wpływ bezpośredni wykazuje dwie podstawowe cechy charakterystyczne: cechę czasu tj. bezpośrednie następstwo faktów oraz dostrzegalność tego wpływu, a więc możliwy do zaobserwowania jego symptomów ze strony otoczenia(rodziny, przyjaciół, sąsiadów).

Wpływ kumulatywny, jest zasadniczo niedostrzegalny, zwłaszcza w jego poszczególnych fazach. Jeden etap działania “przygotowuje” etapy następne. Wpływ kumulatywny można przyrównać do różnych elementów tworzących mozaikę. Jednakże dopiero wtedy dają one zauważalny efekt w postaci czytelnego obrazu, gdy zostały złożone w dostatecznej ilości, we właściwy sposób i zgodnie z przewidywanym projektem. Wpływ podświadomy polega na swoistej penetracji psychiki przez treści publikowane w mass mediach. W żadnej swojej fazie wpływ ten nie jest uświadamiany przez człowieka. W celu uruchomienia wpływu podświadomego na jednostkę i społeczeństwo, stosuje się dziś wyszukane wręcz techniki, których wspólna cechą jest skrytość działania. Ich ujawnienie staje się równoznaczne z uświadomieniem przez jednostkę wpływów, które są do niej kierowane poza jej przyzwoleniem i wbrew jej doboru. Ich poznanie prowadzi do przekreślenia skuteczności w oddziaływaniu tego wpływu. W percepcji wpływu podświadomego doniosłą role pełni mechanizm psychiczny nazwany “zespołem identyfikacji-projekcji”.

Cztery kierunki zmian w osobowości jednostki pod wpływem mass mediów:
1.Niektóre z dotychczasowych postaw i opinii przestają istnieć,
2. Utworzenie się nowych zupełnie postaw i opinii,
3. Wzmocnienie istniejących już postaw i ugruntowanie opinii,
4. Osłabienie dotychczasowych postaw i podważenie opinii.

Uwarunkowania skuteczności oddziaływania mediów

Skuteczność mass mediów 1. Media oddziałują wyłącznie bezpośrednio na osobowość człowieka ze skutkiem natychmiastowym. 2. Wpływ mass mediów na osobowość przebiega drogą pośrednią- (względnie trwałe zmiany w zachowaniu użytkownika mediów, np. w obrębie jego postaw, opinii, zainteresowań, przyswojonej wiedzy itp..

Skuteczność mass mediów cd. 3. Wpływ mass mediów na osobowość człowieka sprowadza się do zjawiska katharsis- (psychiczne odreagowanie różnych stanów emocjonalnego napięcia). 4. Wpływ pozorny mass mediów.

Czynniki pośredniczące. ဣCECHY OSOBOWE ODBIORCY.
ဣ POSTAWY ODBIORCY WOBEC MASS MEDIÓW. ဣ ODDZIAŁYWANIE GRUPY ODNIESIENIA. ဣ PRZEŻYWANE INTERAKCJE. ဣ PRZYWÓDCY OPINII. ဣ KULTURA. ဣ WYCHOWANIE. ဣ CZAS.

CECHY OSOBOWE ODBIORCY Ⴎ stosunek uległości - naiwność, podatność na wpływy, nieporadność w dokonywaniu selekcji, naśladownictwo innych, oportunizm itp. Ⴎ odporność wobec ich wpływów - krytycyzm, umiejętność koncentracji uwagi, niezależność w myśleniu i ocenianiu, dociekliwość intelektualna, cierpliwość, sztuka panowania nad sobą itp. Ⴎ twórcza aktywność - pogłębiona wiedza o kulturze masowej, odwaga cywilna, umiejętność perswazji i zdolności organizacyjne itp.

POSTAWY ODBIORCY WOBEC MASS MEDIÓW Postawy pozytywne( akceptacja mass mediów)- postawa zaufania do nich, postawa ogólnej życzliwości i postawa współpracy. Postawy negatywne -postawę nieufności, podejrzliwości, postawę lekceważenia, a nawet postawę nienawiści. Postawy wyrażające stosunek obojętności do takich postaw prowadzi często nadmierna praca zawodowa lub brak dostępu do mass mediów, brak zainteresowania mediami, któremu towarzyszyć może niechęć i uprzedzenie.

ODDZIAŁYWANIE GRUPY ODNIESIENIA - na liczące się decyzje jednostki wykazuje wpływ konkretna grupa (opinie, normy, potrzeby, relacje poza grupowych),. jej członkowie identyfikują się z nią („jeśli wszedłeś między wrony, musisz krakać jaki one”) PRZEŻYWANE INTERAKCJE - kontakty z innymi osobami , wymiana opinii, zwłaszcza wtedy, gdy partnerami w interakcji są tzw. osoby znaczące. ( rodzice, wybitne autorytety, nie przeciętne indywidualności, charyzmatycy itp.)

PRZYWÓDCY OPINII - należy podkreślić, że przywódcy opinii są w wysokim stopniu podatni na komunikowanie masowe i wykazują większą aktywność w dziedzinie przepływu informacji niż pozostali członkowie danej społeczności.
KULTURA -bezpośrednie obcowanie z malarstwem, poezją, architekturą, muzyką oraz osobami, które usprawniają naukę, tworzą sztukę, sprawują opiekę duchową i moralną nad człowiekiem, WYCHOWANIE- wspierają je: autorytet, miłość pedagogiczna i specyfika środowiska wychowawczego. Obejmuje np. wychowanie religijne, moralne, umysłowe, estetyczne.
CZAS- np. jak długo w ciągu dnia jednostka słucha muzyki rockowej, ile czasu poświęca na oglądanie telewizji i lekturę czasopism. “Sfera czasu” w odbiorze tych mediów wykazuje wyraźny walor pedagogiczny.

Niewłaściwe postawy wobec mediów

Definicja postawy wg A. Lepy. Postawa to „ względnie trwałe, pozytywne lub negatywne ustosunkowanie się człowieka do konkretnego przedmiotu np.. osoby, idei, rzeczy, zjawiska, angażując w nim intelekt, i aktywność.”

Funkcje postaw: >Przystosowawcza, > Obronna, > Ekspresywna, > Poznawcza,

Postawa uległości wobec propagandy- zwłaszcza jeśli jest zmonopolizowana. Na uległość ma wpływ także profesjonalnie przygotowani dysponenci propagandy. Ludzie wierzą propagandzie ze względu na:
.Brak zdrowego krytycyzmu.
.Naiwność polityczna.
.Przypisywanie mass mediom nadmiernie wysokiego autorytetu.

Postawa makiawelizmu-“cel uświęca środki”. Charakteryzuje się:
Drugi człowiek jest traktowany instrumentalnie.
Brak empatii( która jest przeciwieństwem makiawelizmu).
Nie liczenie się z oczekiwaniami i potrzebami innych. Liczy się osobisty sukces, nawet poprzez zawładnięcie innych.
Długotrwałe manipulowanie drugim człowiekiem przyzwyczaja makiawelistę do nie liczenia się z prawda, nieufności do ludzi, a w konsekwencji wytwarza tzw. odruch kamuflażowy, czyli automatyczne zniekształcanie i maskowanie prawdy, zniewolenie kłamstwem i jego mechanizmami.
Odporność makiawelisty na wpływy innych ludzi, co uniemożliwia autokorektę. Makiawelista chce zmieniać tylko innych. Jako dysponent manipulacji pogłębia w sobie tę postawę i utwierdza się w nastawieniach z nich wynikających.

Postawa zgody na manipulację- przyzwyczaja się człowieka do manipulowania sobą. Taką postawę widać u osób tęskniących za dawnym systemem, czytających prasę brukową. Człowiek traktuje manipulację jako dobro i wygodny sposób na życie.
Obojętność na własną podmiotowość i przyzwolenie na jej ograniczenie.
Uzewnętrznianie przekonania, że manipulacja daje mu tzw. święty spokój i pozwala mu osiągnąć swoje cele.
Uwaga! Osoby ulegające manipulacji zaprzeczają istnieniu takiego zjawiska. Mówienie o nim nazywają przesadą lub obsesją.
Rosnąca stale uległość wobec mass mediów.

Kształtowanie właściwych postaw wobec mass mediów

Postawa krytyczna wobec mass mediów.
Angażuje ona intelekt człowieka. Jej symptomy są następujące: -Człowiek krytyczny nie ma naiwnego, bezmyślnego stosunku do m.m. i przekazywanych treści.
- Ma znajomość mechanizmów działania, ich języka oraz wpływu propagandowego.
-Ma dystans emocjonalny do tych treści, które mają wywołać stan zaskoczenia, euforii, strachu.
-Czerpie informacje z wielu źródeł, porównuje je i ocenia krytycznie.
-Postawa ta dotyczy nie tylko treści, ale także samych mass mediów, z których wiele kokietuje odbiorców.
-Ujawnianie krytycznych ocen i przekazywanie innym.
-Brak uległości wobec cudzych opinii, nawet najbardziej sugestywnych - niezależność myślenia.
-Brak uprzedzeń i niechęci. Ocena obiektywna i uzasadniona.
-Nie tylko wyrażanie opinii, ale także zachowanie się wobec mass mediów.

Należy:
• Systematycznie pogłębiać wiedzę o m.m.(czytanie spotkania z ludźmi m.m.).
• Zdobyta wiedza może być wykorzystana przy stałym kontakcie z mediami.
• Korzystać z wielu źródeł informacji. Pozwoli to porównać informacje i ustalić stopień wiarygodności danego medium i informacji.
• Dialog z innymi na temat m.m. - polemika.
• Dyskusja- prezentowanie argumentów.
• Dla uniknięcia uprzedzeń i niechęci kształtować życzliwy stosunek do nich.
• Formowanie wrażliwości naprawdę.

Postawa selektywności wobec mass mediów.
Opiera się na podejmowaniu wyboru wobec mass mediów w stosunku do medium, treści.
Przejawy selektywności:
ၾWybór programów, a nie oglądanie(czytanie) “ jak leci”.
ၾ Szerszym planem jest umiejętność selektywności w całym życiu: wybór zajęć, rozrywek itd.
ၾ Postawa ta sprawdza się w stosunku do reklamy.
ၾ Człowiek dokonując selekcji kieruje się stałymi kryteriami: moralnymi, religijnymi, politycznymi, estetycznymi.
ၾ Selekcji dokonują osoby które mają uporządkowany życia np. co do zajęć, punktualności.
ၾ Są tolerancyjne dla wyborów dokonywanych przez innych.

Należy :
* Od dzieciństwa uczyć selektywnego podejścia do zabaw, prac i przyjaciół. Eliminować zachcianki, które uniemożliwiają selekcję.
* Zachęcać do panowania nad sobą.
* Ważną rzeczą jest wyrabianie u wychowanka motywacji postępowania: moralnego, religijnego, estetycznego.
* Uzmysłowić wychowankowi, że brak tej postawy powoduje w jego życiu chaos, niezdolność do samodzielnego myślenia.
* Przekazywanie wiedzy o mechanizmach propagandy.
* Stosować metodę “małych kroków”.

Postawa twórczej aktywności.
Zaangażowanie wychowanka do twórczości pozwala mu krytycznie obcować z mass mediami i rozwijać osobowość. Ludzie twórczy charakteryzują się silną osobowością, wyższą inteligencją, większą pomysłowością w działaniu, większym uspołecznieniem i niezależnością.
Symptomy tej postawy:
*Ambicja działania wyżej poziomu mass mediów.
*Uprawiający własną twórczość( malarstwo, literatura, sport itp.) wykazują większą niezależność od mass mediów.
*Mają ambicje oddziaływania na mass media np. poprzez kontakt z ludźmi mass media.
*Zachęca do twórczości innych ludzi i kontaktów z odpowiednimi mediami.

Należy:
პ Wpajać wychowankom zamiłowanie do twórczej pracy posługując się odpowiednią motywacją, zachętą, perswazją, nagrodą, karą.
პ Rozwijanie pracowitości.
პ Ukazywać wzorce osobowościowe ludzi, którzy pracowitością i właściwym wykorzystaniem czasu osiągnęli sukces.
პ Doceniać pracę dla innych.
პ Doceniać czynności prozaiczne np. sprzątanie, majsterkowanie.

Zagrożenia wychowawcze ze strony mass mediów

Mass media- oznaczają narzędzie informacji. Otóż powstanie mass mediów jest niewątpliwie wielkim osiągnięciem technicznym. Ale trzeba zwrócić uwagę także na to, iż spełniane przez nie funkcje mają ogromny wpływ na każdego człowieka.

Funkcjonowaniu mass mediów przypisuje się dwa rodzaje czynników:

• dobre - wywierają pozytywny wpływ na osobowość człowieka,

• złe - wywierają negatywny wpływ na osobowość jednostki.

W funkcjonowaniu mass mediów najczęściej wywierają negatywny wpływ na osobowość jednostki następujące zjawiska:

1. przemoc i przestępczość,

2. pornografia (pornofonia i pornowizja),

3. szkodliwe przekazy na podświadomość,

4. dominacja obrazu,

5. propaganda (ideologiczna i polityczna).

1. Przemoc i przestępczość

Zarzuty stawiane mediom wizualnym:

- zbyt częste pokazywanie aktów przemocy oraz przestępstw (tortury, gwałty i zabijanie ludzi),

- wpływają negatywnie na rozwój emocji i niekorzystnie pobudzają wyobraźnię ich odbiorców,

- ludzie tracą wrażliwość na ludzkie dramaty i nieszczęścia, patologia społeczna staje się dla nich czymś zwykłym i codziennym,

• kształtują fałszywy obraz przestępcy, ofiary i uwarunkowań przestępstwa,

• lekceważy i trywializuje krzywdę i cierpienie człowieka na korzyść bohatera- przestępcy,

• stanowią instruktaż zachowań chuligańskich,

• skłaniają młodych ludzi do naśladowania „czarnych charakterów.”

2. Pornografia

Mass media stanowią kanały przepływu treści pornograficznych. Zastraszająca jest łatwa dostępność do publikacji z tymi treściami: kasety wideo, TV, gazety, erotyczne gry komputerowe, internet (pornowizja), kasety magnetofonowe i niektóre stacje komercyjne (pornofonia).

Zastrzeżenia wobec pornografii:

• Wywiera negatywny wpływ na psychikę człowieka,

• zniekształca obraz człowieka; redukuje go wyłącznie do sfery ciała, będącego przedmiotem użycia,

• zafałszowanie obrazu miłości, małżeństwa i seksualności człowieka,

• eliminacja poczucia wstydu, zaburzenia seksualne,

• eskalacja w uzależnieniu się od pornografii (erotomania),

• postawa egoizmu,

• wulgaryzacja zachowań.

Skutki pornografii:

• Zubożenie duchowe jednostki i społeczeństwa,

• wzrost przestępczości na tle seksualnym,

• obojętność na zakłamanie,

• uległość wobec działań manipulatorskich.

3. Szkodliwe przekazy na podświadomość

• Zawładnięcie człowiekiem osiąga się często poprzez stosowanie zmienionych przekazów na podświadomość,

• mass media dokonują swoistej penetracji psychiki poprzez przekazywanie treści nieświadomemu człowiekowi,

• dwie najczęściej stosowane techniki szkodliwych przekazów to:

• technika jednej klatki- nastawiona na odbiór wzrokowy,

• technika wstecznego zapisu- nastawiona na odbiór słuchowy.

4. Dominacja obrazu

Rozwój cywilizacji niesie z sobą zagrożenie dla słowa, a tym samym dla rozwoju umysłowego jednostki. W życiu każdego człowieka występuje zdecydowany nadmiar obrazów, który pociąga za sobą marginalizację słowa. Nie bez powodu pisze się, że nasze społeczeństwo „odchodzi od kultury czytelnictwa i przechodzi do kultury oglądnictwa.”

5. Propaganda

Propaganda - to zaplanowane oddziaływanie na daną społeczność odpowiednich treści persfazyjnych, prowadzące poprzez urobienie postaw i opinii do wywoływania oczekiwanych decyzji i zachowań.

Środki propagandy:

1. Stereotyp- to uogólnianie. Stereotypy zniekształcają obraz rzeczywistości, prowadzą do niechęci i uprzedzeń, zawężają myślenie. Przykłady stereotypów („Polak- antysemita, fanatyk religijny”),

2. Mit (współczesny, społeczny, polityczny) - to pogląd, który nieistniejącym wydarzeniom i zjawiskom nadaje pozory prawdy (np. mit przyjaźni polsko- radzieckiej, mit sprzeczności wiary z nauką),

3. Plotka - to potajemne przekazywanie niesprawdzonych informacji działających na niekorzyść kogoś trzeciego. Przekazywana przez mass media osiąga dużą siłę persfazji. Skutkiem plotki w propagandzie jest skompromitowanie osoby, ugrupowania, instytucji itd.,

4. Kamuflaż - ma na celu wprowadzenie innych ludzi w błąd, obejmuje również niektóre postaci kłamstwa i fałszerstwa propagandowego. Najskuteczniej ze wszystkich środków zakrywa prawdziwe cele propagandy. Stosowany jest najczęściej w manipulatorskich technikach propagandowych.

Zasady propagandy:

• Zasada zrozumiałości- język propagandowy musi być prosty,

• zasada stopniowania- („taktyka małych kroków” albo „metoda salami”) - polega na podawaniu odpowiedniej ilości treści propagandowych,

• zasada wiarygodności- zgodność pomiędzy głoszonymi treściami propagandowymi a wiedzą społeczeństwa na ten temat,

• zasada wzbudzania emocji- przekonywanie poprzez okazywanie emocji np. płaczu,

• Istnieją także: zasada powszechności działań, zasada rzekomej oczywistości, zasada nie stawiania kropki nad „i”, zasada atrakcyjności i zasada aktualności.

Najczęściej stosowane techniki propagandy to:

• Technika powtarzania- dzięki niej treści propagandowe zapadają głęboko w pamięć i przekonują adresatów (wykazuje ona największą skuteczność w systemach totalitarnych),

• przemilczanie- stosowanie go eliminuje z życia publicznego informacje na temat liczących się idei, zjawisk i faktów,

• technika selekcji- pozwala w sposób stronniczy eliminować treści niewygodne dla dysponentów propagandy, jak również doprowadzać do skompromitowania przeciwnika ideowego lub politycznego,

• technika nadmiernego uogólniania- jej skutkiem jest doprowadzenie odbiorców do przekonania o powszechności pewnego zjawiska, czy opinii (np. „wszyscy Polacy są tacy”),

• autorytet- osoba, która jest autorytetem w danej dziedzinie wiedzy wypowiada się w celach propagandowych na temat, który jest z zupełnie innej dziedziny.

Manipulacja:

Manipulacja- to celowe i skryte działanie, przez które narzuca się jednostce lub grupie ludzi fałszywy obraz pewnej rzeczywistości.

Aby przyspieszyć skutki działań propagandowych stosuje się najczęściej następujące techniki:

• natychmiastowość w informowaniu,

• technika cliché,

• technika sugestii,

• techniki manipulowania za pośrednictwem podświadomości,

• fragmentacja- polega na wybiórczym ukazywaniu rzeczywistości. Pomija się w niej te treści, które nie odpowiadają dysponentom manipulacji, albo też wyeksponować, na których im najbardziej zależy (np. reklama- nagłaśniane walory danego produktu mają przesłonić jego słabe strony),

Ingracjacja- polega na zaskarbianiu sobie szczególnych względów u adresata manipulacji, w szczególności sympatii. Ingracjację widać wyraźnie w zachowaniu się kandydatów do parlamentu.

Systemy manipulowania:

• System dezintegracji społeczeństwa- jest postacią zorganizowanej dezinformacji. Odpowiednio przekształcona informacja kierowana jest najpierw do przywódców opinii, a oni przekazują tę informację społeczeństwu.

Szum informacyjny- to negatywny wpływ na przekazywanie informacji różnorakich czynników ubocznych,

• system kreowania wroga- założenie tego systemu brzmi: przeciwnika politycznego, bądź ideologicznego pokonuje się najłatwiej wtedy, gdy ukaże się go opinii publicznej jako wroga pewnych uznawanych wartości,

• system zatrucia informacyjnego- sprawy bardzo ważne i ważne ukazuje się celowo i skrycie jako niewiele znaczące, albo wręcz bez żadnej wartości,

system S-M-S - uruchamia się go w celu wzniecania chaosu w dziedzinie idei, wartości oraz odwracania uwagi społeczeństwa od istotnych problemów w życiu narodu i państwa. Budowany jest na dozowanej eskalacjii trzech aktywności: sensacji, muzyki i seksu, która odwołuje się do aktualnych potrzeb społeczeństwa. Gdy sensacja, muzyka i seks występują razem, oddziałują ze zwiększoną mocą i stają się wyjątkowo skuteczne.

Hipermedia w edukacji

1. Pojęcie hipermediów

HIPERMEDIA - Jest to komputerowa metoda prezentacji powiązanych ze sobą informacji tekstowych oraz przedstawionych w postaci cyfrowej obrazów, zapisów dźwiękowych, sekwencji filmowych; wskazanie widocznych na ekranie monitora komputerowego rysunków albo wyróżnionych fragmentów tekstu powoduje wyświetlenie obrazów lub filmów, odtworzenie zapisów dźwiękowych; hipermedia są powszechnie wykorzystywane do udostępnienia informacji gromadzonych w sieciach komputerowych (WWW).

2. Technologia i społeczeństwo informacyjne

TECHNOLOGIA INFORMACYJNA - To zespół wyspecjalizowanych urządzeń, których podstawą są komputery połączone w sieci i oprogramowanie służące procesowi komunikowania.

Technologia kształcenia obejmuje:

1. Zaznajomienie z istotą i obsługą technicznych środków dydaktycznych (np. komputery, magnetowidy), a także materiałami dydaktycznymi (nagranie audialne, wideo, programy komputerowe)

2. Umiejętności optymalnego zastosowania tych urządzeń i materiałów w praktyce, dopracowania się skutecznej metodologii dydaktycznej

3. Ogólną orientację w tej nowej dziedzinie nauki, jako subdyscyplinie pedagogicznej obejmującej teorię i praktykę stosowania środków technicznych i mediów w edukacji; projektowanie, realizacja i ocenianie tego typu systemów kształcenia

Społeczeństwo informacyjne

Upowszechnił Raport Unii Europejskiej opracowany przez Martina Bangermanna. Określano w nim

główne problemy i kierunki działalności w celu przyśpieszenia wzrostu gospodarczego i poprawy jakości życia ludzi. W społeczeństwach takich informacja stała się podstawowym znaczącym towarem. Szeroki dostęp do niej jest tutaj równoznaczny z posiadaniem wiedzy. Stanowi istotny czynnik rozwoju kulturalnego i społecznego. Kluczowym zaś problemem jest przyrost i szybkie tempo informacji, jej kontrola oraz dystrybucja.

3. Komputer w edukacji

Komputerowe programy dydaktyczne pełnią funkcję

• przekazywania nowych treści programy nauczania,

• aktualizowania posiadanych wiadomości,

• kontrolowania stopnia opanowania wiadomości i umiejętności,

• stymulowania zainteresowań określoną dziedziną wiedzy,

• indywidualizacji nauczania,

• komunikowania się ucznia z komputerem

Komputerowe programy dydaktyczne dla niepełnosprawnych

W edukacji osób głuchych i niedosłyszących wykorzystuje się wideofon do usprawnienia komunikacji w formie mowy i języka migowego.

Osoby upośledzone wzrokowo uzyskały programy komputerowe umożliwiające duże powiększanie zapisu na ekranie monitora oraz eksponowanie głosu i wykorzystanie w dotyku.

Niewidomy może wysłuchać tekst dokumentu dzięki możliwości połączenia skanera z syntezatorem mowy oraz użycia odpowiedniego oprogramowania i wyposażenia - także w tzw. linijkę brajlowską.

Dla osób upośledzonych ruchowo konstruowane SA specjalne klawiatury, umożliwiające, np. poprzez dotyk dłonią na odpowiednich barwnych układach oznaczonych opisami pól, wywołanie określonej reakcji komputera.
Terapeutyczne programy komputerowe przeznaczone dla osób upośledzonych intelektualnie nastawione są głównie na naukę poprawnej i
wyraźnej artykulacji oraz na pobudzenie tych osób do posługiwania się mową w celu nawiązania kontaktu z otoczeniem

4. Sieć globalna

Narzędzia internetu

Do najbardziej znanych i powszechnie używanych w Internecie narzędzi należą: WWW, e-mail, news itp. Poczta elektroniczna w Internecie stała się najpopularniejszą usługa w sieci

Cele Internetu

W coraz większym stopniu sieć wykorzystywana jest do celów komercyjnych. Za pośrednictwem Internetu dokonuje się reklamy towarów, zakupu i sprzedaży, prowadzi pertraktacje finansowe i przeprowadza operacje bankowe. Internet może być efektywnie wykorzystywany w kształceniu na odległość. Posługiwanie się w sieci telewizją interaktywną czy komputerem multimedialnym daje szansę sprzężenia zwrotnego - wzajemnego oglądania się i wymiany zdań między nauczającym a uczącym się

5. Plusy i minusy Internetu

Plusy Internetu

• Łatwość wytwarzania i rozsyłania informacji - każdy po kursie prostego języka HTML jest w stanie opublikować swoja stronę w Internecie.

• Szybki i jednoczesny przekaz tych samych informacji do milionów ludzi, bez względu na istniejące w świecie podziały społeczne, rasowe, zawodowe.

• Łatwość poruszania się po sieci za pomocą hiperłączy na stronach WWW.

• Przekazywanie i odbiór informacji w formie multimedialnej.

Minusy Internetu

• Informacje z Internetu są bardzo często „ z pierwszej ręki ”- fakty są przedstawiane bez opinii, recenzji, sugestii.

• Otrzymywanie niezamawianych informacji.

• Łatwy dostęp do treści i grup patologicznych, subkulturowych, grup zajmujących się pornografią.

• Internet zawiera wiele informacji niedokładnych, niekompletnych, niepewnych.

• Przebywając w sieci bez specjalnych zabezpieczeń, jesteśmy narażeni na utratę danych na naszym komputerze w skutek kradzieży.

Historia Internetu

Internet - pewna ilość sieci lokalnych (LAN) połączonych w jedną wspólną sieć. Słowo to napisane wielką literą ( Internet ) oznacza ogólnoświatową sieć komputerową , będącą połączeniem tysięcy sieci lokalnych z całego świata.

Historia Internetu CD

Początki Internetu sięgają lat sześćdziesiątych . Na zlecenie Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych utworzono agencję ARPA. Jej zadaniem było zaprojektowanie sieci komputerowej, dającej możliwość dowodzenia i łączności w warunkach wojny nuklearnej , która wyróżniałaby się odpornością na zniszczenie podstawowych elementów systemu .

• Koncepcję sieci spełniającej te wymagania przedstawiła firma RAND Corporation. Miała się ona składać z dużej liczby komputerów, które przesyłałyby między sobą dane w niewielkich porcjach, tzw. pakietach

• Szacuje się, że w roku 1991, w ramach Internetu funkcjonowało 5000 sieci skupiających 700 tysięcy komputerów, z których korzystało ok. 4mln użytkowników.
  Obecnie (1999/2000) dostęp do sieci ma ponad 300 mln ludzi we wszystkich krajach świata. Nie ma organizacji, która kontrolowałaby Internet. Każda podsieć , wchodząca w skład sieci, ma swych administratorów.

Najważniejsze daty z przeszłości Internetu

• 1958 - powołanie ARPA

• 1967 - projekt sieci opartej na wymianie pakietów

• 1969 - pierwsze zdalne logowanie do komputera - początek sieci ARPANET

• 1971 - pojawienie się pierwszych protokołów sieciowych - FTP i Telnet

• 1973 - pierwsze międzynarodowe połączenie komputerowe między Anglią i Norwegią

• 1983 - wyodrębnienie wojskowej podsieci Milnet z sieci ARPANET

Najważniejsze daty z przeszłości Internetu CD

• 1986 - powstanie sieci NFSNET

• 1991 - opracowanie protokołu HTTP i powstanie WWW 1992 - utworzenie pierwszej graficznej przeglądarki WWW - Mosaic

• 1995 - sieci komercyjne przejmują w USA role sieci szkieletowej

Technologia informacyjna w społeczeństwi informacyjnym

• Technologia informacyjna - to zespół środków (czyli urządzeń takich, jak komputery i sieci komputerowe) i narzędzi (w tym oprogramowanie), jak również inne technologie, które służą wszechstronnemu posługiwaniu się informacją. Tl obejmuje więc swoim zakresem m.in.: informację, komputery, informatykę i komunikację.

Technologia informacyjna wspomaga zdobywanie wykształcenia oraz głębsze poznawanie i rozumienie świata przez umożliwienie i ułatwienie docierania do rzeczywistych zasobów informacji. Wzmaga tym samym twórczą aktywność uczniów, pomaga w ujawnianiu i rozwijaniu zainteresowań oraz kierowaniu własnym rozwojem.

• Technologia informacyjna służy wszechstronnemu posługiwaniu się informacją i komunikowaniu się. Informacja w nauczaniu może pochodzić z dowolnej dziedziny kształcenia, być wykorzystywana w celach poznawczych i wychowawczych, a dzięki możliwościom współczesnej technologii informacyjnej - znajdować się w dowolnym miejscu na Ziemi.

Technologia informacyjna w społeczeństwi informacyjnym CD

Przewiduje się, że w najbliższych 10-15 latach technologia związana z komputerami odegra przełomową rolę w działalności człowieka i w życiu społeczeństw, w tym również w edukacji. By uczniowie mogli się stać nie tylko obserwatorami, ale przede wszystkim uczestnikami i współtwórcami tych zmian, zadaniem szkoły powinno być:

• umożliwienie wszystkim uczącym się zapoznania się z podstawami technologii informacyjnej i jej zastosowaniami oraz nabycia umiejętności właściwego korzystania z informacji i posługiwania się w tym technologią informacyjną

• wykorzystywanie technologii informacyjnej w uczeniu się, poznawaniu i w nauczaniu innych dziedzin w tych sytuacjach i przypadkach, gdy jest to celowe

Rola komputera w edukacji

W nauczaniu wspomaganym komputerowo, komputer może pełnić następujące funkcje:

• informacyjną, która polega na przekazywaniu uczniowi nowych treści będących przedmiotem nauczania

• ćwiczeniową, która polega na wykorzystaniu komputera do kształtowania określonych

umiejętności i sprawności intelektualnych bądź manualnych oraz na umożliwieniu

symulacyjnego przeprowadzania doświadczeń

kontrolną, w której jest maszyną dydaktyczną zdolną do zadawania pytań, oceniania odpowiedzi oraz generowania kolejnych kroków w sposób określony przez nauczyciela lub ucznia (możliwość dostosowania stopnia trudności do poziomu intelektualnego osoby kontrolowanej); komputer powinien stanowić jedną z pomocy naukowych ułatwiających poznanie, wzmacniających zdolność i naturalną ciekawość młodego człowieka ; nie może on odbierać uczniowi radości samodzielnego odkrywania i poznawania rzeczywistości

Rola komputera w edukacji CD

Organizując dobra pracownię komputerową należy uwzględnić podstawowe elementy procesu dydaktycznego. Tymi elementami są: nauczyciel, uczeń, program, metody nauczania i środki techniczne.

• stworzone już i nowo tworzone programy dydaktyczne powinny realizować następujące cele:
  - wprowadzające
  - źródłowe
  - weryfikacyjne
  - ćwiczeniowe
  - syntetyzujące
  - kontrolne
  - powinny łączyć teorię z praktyką

• komputer powinien być na lekcji zastosowany wtedy, gdy przy jego pomocy skutecznie zostaną zrealizowane powyższe cele

• dobrze jest, jeśli programy komputerowe pełnią funkcje poznawczo-kształcącą i emocjonalno-motywacyjną;
  obecnie możemy wyróżnić następujące programy edukacyjne:

• 
  a) nauczające
  b) ćwiczeniowe
  c) sprawdzające
  d) testowe
  e) gry dydaktyczne

Wykorzystanie Internetu w edukacji

• rozwój WWW przyczynił się do wzrostu popularności Sieci jako źródło informacji i wiedzy

• powstające jak grzyby po deszczu witryny oferują wiadomości z rozmaitych dziedzin, np.:

matematyki, fizyki, chemii czy języków obcych. Korzystają już z nich nie tylko naukowcy

ale i zwykli użytkownicy Internetu

internauci mogą rozwiązać test z danego przedmiotu, wziąć udział w wirtualnym wykładzie, a nawet uzyskać cybernetyczny dyplom, potwierdzający zdobycie wiadomości z wybranej dziedziny

Zagrożenia ze strony Internetu

• kontakt z treściami pornograficznymi

• kontakt z materiałami epatującymi przemocą

• kontakt z pedofilami

• uzależnienie od Internetu

• kontakt z internetowymi oszustami

• nieświadome uczestniczenie w działaniach

niezgodnych z prawem

• konsekwencje finansowe (np. korzystanie z dialerów, czyli programówłączących komputer z Internetem za pośrednictwem numerów 0-700)

• nieświadome udostępnianie informacji (np. numerów kart, adresów, haseł)

• istnieje niebezpieczeństwo zacierania się granic między prawdą realną a wirtualną

• strony o treści wulgarnej lub propagujące daną sektę

• uzależnienie od Internetu (online addiction czy też Internet addiction) jest takim samym problemem społecznym jak alkoholizm czy zażywanie narkotyków; uzależnienie od Internetu można rozpatrywać również w aspekcie szerszym - ochrony zdrowia psychicznego

• siedząc przed komputerami godzinami nie ma się bezpośredniego kontaktu z rówieśnikami i ogólnie z ludźmi; osoby te staja się znużeni, osowiali i zmęczeni życiem, a statystyki mówią, że są to osoby do 25 roku życia

Zagrożenia ze strony Internetu CD

• psychologowie zaobserwowali wzrost liczby przypadków zaburzeń w relacjach między małżonkami, między rodzicami i dziećmi, a także wzrost liczby rozbitych małżeństw i zaniedbania bliskich przyjaźni z powodu ekstensywnego używania internetu

• zbyt częste przebywanie przed komputerem może doprowadzić do pogorszenia wzroku, bólu pleców i innych chorób

• jeżeli nie mamy stałego łącza z Internetem przy częstym korzystaniu z niego powinniśmy być przygotowani na wysokie opłaty

• sekty zakładają sidła na czatach i stronach WWW o mało podejrzanym adresie i opisie; w Internecie prawie nie ma cenzury, więc treść zawarta na stronach jest niemal dowolna

• Mass media, inaczej środki masowego przekazu lub komunikowania masowego, są to urządzenia lub instytucje, za pomocą których kieruje się pewne treści do bardzo licznej i zróżnicowanej publiczności.

Rodzaje MASS MEDIÓW

• RADIO

• PRASA

• TELEWIZJA

• FILM

• MUZYKA

• PLAKATY

• INTERNET

• FOTOGRAFIA

• KSIĄŻKA

Funkcje środków komunikacji masowej:

• dostarczanie informacji o świecie, poszerzanie horyzontów i podnoszenie aspiracji ludzi,

• wciąganie ludzi do dyskusji nad strategią rozwoju kraju oraz kształtowaniem norm społecznych,

• wyrabianie zdolności empatii,

• wzmacnianie komunikowania interpersonalnego głównie przez wpływanie na przywódców opinii,

• kształtowanie gustów i upodobań,

• upowszechnienie oświaty i kwalifikacji zawodowych

• Radio - urządzenie do przekazywania wiadomości na odległość za pomocą fal elektromagnetycznych. Początkowo służyło do przekazywania znaków alfabetu Morse'a, a następnie dźwięku (radiofonia) i obrazu (telewizja).

• Popularna nazwa radioodbiornika.

Pedagogia radia - prawidłowości.

• Słuchanie radia związane jest z innymi czynnościami tj, pracą, zabawą.

• Odbiorca słucha audycji, które zgadzają się z jego poglądami.

• Radio przewyższa telewizję, częstotliwością, zależnością, szybkością transmisji.

• Prasa (media) - środek masowego przekazu, w którym informacje zamieszczane są w postaci tekstu i obrazu, np. gazety i czasopisma.

KLASYFIKACJA PRASY

• Ze względu na treść: naukowa, religijna, sportowa, satyryczna, sensacyjna.

• Ze względu na zasięg: sublokalna, lokalna, regionalna, centralna ogólnokrajowa, międzynarodowa.

• Ze względu na częstotliwość ukazywania się: dziennik, czasopisma, periodyki.

• Ze względu na wiek czytelników: dziecięca, młodzieżowa.

• Ze względu na stosunek wydawców do obowiązującego prawa: oficjalna, nielegalna, konspiracyjna, narzucona, subkultur

• Telewizja jest to metoda przekazywania ruchomego obrazu oraz dźwięku na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do każdego miejsca będącego w zasięgu transmisji i mających odbiornik tego sygnału.

• Telewizja to współcześnie jeden z najpopularniejszych środków masowego komunikowania. Choć coraz bardziej ustępuje internetowi.

• Film to rodzaj sztuki polegającej na tworzeniu ruchomych obrazów przeznaczonych do późniejszego odtwarzania, pierwotnie w kinach, współcześnie również za pomocą innych urządzeń takich jak magnetowidy i komputery.

• Większość współczesnych filmów jest udźwiękowiona - to znaczy posiada dźwięk ściśle zsynchronizowany z obrazem. Dawniej popularne były filmy nieme, na których wszystkie teksty pojawiały się w formie napisów.

• W historii filmu istniało kilka momentów przełomowych. Pierwszym z ważniejszych było udźwiękowienie, później wprowadzenie koloru. jednym z ostatnich przełomów było pojawienie się filmu animowanego Final Fantasy - tak realistycznego, że imitował właściwie film aktorski.

Klasyfikacja filmów

• Ze względu na treść: fabularny, dokumentalny, dydaktyczny, poetycki, reklamowy.

• Ze względu na długość taśmy: długometrażowy, krótkometrażowy, średniometrażowy.

• Ze względu na szerokość taśmy: panoramiczny, normalny, reporterski, amatorski.

MUZYKA

• Muzyka - jeden z przejawów ludzkiej kultury. Można przyjąć, że muzyka od zawsze towarzyszyła człowiekowi w pracy, zabawie, odpoczynku oraz w obrzędach, najpewniej również od początku łączona była z tańcem i słowem. Z początku muzyka służyła celom praktycznym - pomagała w pracy zespołowej, była formą komunikacji, później stała się także elementem tożsamości zbiorowej. Z czasem wykształciła się jako jedna z gałęzi sztuki.

• Internet (dosł. międzysieć; od ang. inter — między i ang. net — sieć) to sieć komputerowa o światowym zasięgu łącząca sieci lokalne, sieci rozległe i wszystkie komputery do nich podłączone. Do komunikacji wykorzystywanych jest wiele protokołów. Spośród najbardziej rozpowszechnionych można wymienić:

• IP

• TCP, UDP i ICMP

• HTTP, FTP i SMTP

• Książka - dokument piśmienniczy myśli ludzkiej, raczej obszerny, w postaci publikacji wielostronicowej o określonej liczbie stron, o charakterze trwałym. Słowo o bardzo wielu pokrewnych znaczeniach, wywodzące się pierwotnie od kodeksu czyli kartek połączonych grzbietem, które wraz z rozwojem pergaminu zastąpiły poprzednią formę dokumentu piśmienniczego, czyli zwój.

Za książkę uważa się:

wydawnictwo zwarte - przeciwieństwo czasopisma, może to być duży utwór literacki, zbiór mniejszych utworów, leksykon, podręcznik, poradnik, praca naukowa, dokument lub zbiór dokumentów, album, atlas itp...

• wydawnictwo dziełowe - przeciwieństwo akcydensu

• utwór prozatorski, synonim powieści - utwór obszerniejszy niż opowiadanie, nowela czy esej

• zbiór mniejszych utworów prozatorskich, o określonej myśli przewodniej i wspólnej kompozycji, powiązanych w całość redakcyjną, także zbiór myśli, zapisków, notatek, artykułów

• w teminologii bibliotekarskiej

• publikacja powyżej 64 stron - publikacja mniejsza określana jest wtedy jako broszura

• każda pozycja biblioteczna w oprawie twardej - także np. nuty, mapy, itp...

• Fotografia (z gr. photos - światło, graphein - rysować, pisać - rysowanie za pomocą światła) - zbiór wielu różnych technik, których celem jest zarejestrowanie trwałego, pojedynczego obrazu za pomocą światła. Potoczne znaczenie zakłada wykorzystanie układu optycznego, choć nie jest to konieczne (fotografia otworkowa, rayografia).

• Techniki fotograficzne dzieli się na:

• fotografię tradycyjną

• fotografię elektroniczną

• fotografię cyfrową.

Elementarne tworzywa
MASS MEDIÓW

Zagrożenia wychowawcze ze strony MASS MEDIÓW

Zagadnienia z pedagogiki poszczególnych mediów

• Podstawowa terminologia

• Pedagogia:

• książki i prasy

• filmu

• radia

• telewizji i innych

to ogół elektrycznych i elektronicznych sposobów odtwarzania, zapisywania i rozpowszechniania obrazów i dźwięków które stosuje się w komunikowaniu masowym w celu zorganizowanego odbioru indywidualnego lub zbiorowego.

Podstawowe znaczenia prasy:

Wąskie (ścisłe) - to wydawnictwa drukowane periodyczne i publicznie rozpowszechniane, ukazujące wszechstronnie aktualne procesy i wydarzenia z życia politycznego, społecznego, gospodarczego, naukowego, kulturalnego i religijnego

Szerokie - prasa utraciła swoją jednolitość i dotychczasowy monopol, zagubiła wyrazistość, granice dzielące od innych mass mediów, objęła swoim zasięgiem film, radio i telewizję

Gatunki literackie prasy:

• Publicystyczne (artykuł publicystyczny, reportaż, felieton, esej)

• Informacyjne (informacja własna, agencyjna)

• Wypowiedzi łączne (wywiad)

• Każdy gatunek publikowany w prasie staje się prasowym

Właściwości prasy

• Aktualność - ilość czasu, jaka upłynie między danym wydarzeniem a przekazaniem o nim informacji

• Wszechstronność - dotyczy zakresu podejmowanych tematów i mówi o stopniu odzwierciedlenia przeżywanej rzeczywistości

• Periodyczność - wyraża się w liczbie numerów danego pisma wydawanych w określonym czasie

• Publiczny charakter - wskazuje na zasięg w sensie przestrzennym i ilościowym

• Wiarygodność - na nią składa się rzetelność w informowaniu, odpowiedzialność za publikowane słowo

WPŁYW, JAKI WYWIERA PRASA NA CZYTELNIKA:

Zajmuje miejsce

• 2 po telewizji, jeśli chodzi o skuteczność informowania.

• 1 jeśli chodzi o informacje na temat konkretnego wydarzenia, które zawiera szereg szczegółów istotnych dla danego przekazu (wszystkie dzienniki razem)

• 1 w przekazie informacji, które są użyteczne jedynie w pewnym środowisku lub na określonym terenie.

• 1 w przekazywaniu argumentacji racjonalnej, najłatwiej jej jest organizować akcje społeczne.

• 3 w dostarczaniu rozrywki, wyprzedzają ja: telewizja i radio.

• 1 w odbiorze symptomów reakcji odbiorców na publikowane treści (nakład pisma: zwiększa się, zmniejsza; liczba zwrotów; listy do redakcji; echa publikowanych artykułów w innych tytułach prasowych).

• 3 ze względu na świeżość informacji, wyprzedza ją radio i telewizja.

• 1 ze wzglądu na wiadomości z poprzedniego dnia.

• 1 ze względu na ilość wiadomości, co wiąże się z możliwością selektywnego korzystania z jej serwisu, środkami wyrazu jest: słowo i obraz statystyczny; metodami: selekcja, odpowiednia ekspozycja treści i argumentacja racjonalna.

PEDAGOGIKA PRACY:

• Najbardziej pedagogiczny środek komunikowania masowego, wykazuje zdolność skutecznego oddziaływania na postawy i opinie człowieka, nie ma w niej „ulotności”, jaka cechuje radio i telewizje, zapewnia wydłużoną stałość kontaktów z treściami, co stwarza możliwość pogłębionego odbioru treści, wykrycia błędów, nieścisłości i przekłamań.

• Najbardziej dostępne mass medium, nie wymaga specjalnej aparatury, wyraża możliwość dokonywania różnych zmian w ramach stałej lektury w obrębie rozległej grupy tytułów, dużej łatwości udostępniania danego pisma innym osobom (wypożyczanie, podarowanie)

• Przeprowadzenie dialogu redakcja - czytelnik, warunkuje rozwój osobowy jednostki i społeczeństwa.

• Jest liczącym się składnikiem środowiska wychowawczego (rodziny, szkoły, parafii), które obejmuje ogół wpływów nieświadomych i niezamierzonych zarówno korzystnych, jak i szkodliwych dla rozwoju jednostki, ważne jest jaka prasa znajduje się w domu i w jaki sposób jest czytana oraz stosunek do prasy katolickiej.

• Problemy moralne zwracają na siebie uwagę o wiele wyraźniej niż w innych mass mediach np. opisywana przemoc, przestępczość człowieka, pornografia.

• Wpływa na człowieka w warstwie kulturowej, formowane są postawy społeczne, człowiek wprowadzany jest w dziedzictwo kultury swojego narodu.

Zasadnicze znaczenia terminu filmu:

• Przedmiot fizyczny w postaci taśmy celuloidowej (obrazy sfotografowane), taśmy wideo (z zapisem elektronicznym)

• „Zjawisko ekranowe” - odtworzenie zarejestrowanego widowiska (wizualnego lub audiowizualnego)

• Dział kultury - wraz z całym kompleksem różnorodnych procesów (produkcja, dystrybucja, popularyzacja)

Definicja filmu
(wg. B.W. Lewickiego)

DZIEŁO FILMOWE- jest to zorganizowany zespół obrazów wizualno-akustycznych, zadań słownych i układów muzycznych o wartości samoistnej, udostępniony szerszemu kręgowi społeczeństwa, ukazujący odrębny wycinek świata, który nie istniałby dla świata bez owego tworu, wycinek o piętnie nadanym przez czującego, pragnącego i poznającego człowieka, zdatny do spowodowania doznań analogicznych jak rzeczywistość i doznań specyficznych - estetycznych.

EDUKACYJNA

ROZRYWKOWA

INFORMACYJNA

MISJA

FABULARNE

• komiksowe

• sportowe

• symulatory

• strategiczne

LOGICZNE

• platformowe

• strategiczne

• karciane

GRY

MASS

MEDIA

OBRAZ

DŹWIĘK

SŁOWO

PRZEKAZY NA

PODSWIADOMOŚĆ

PORNOGRAFIA

PRZEMOC I

PRZESTĘPCZOŚĆ

MASS MEDIA

nieperiodyczne np. książka, plakat, ulotka

periodyczne np. czasopismo, radio, telewizja

masowe

ograniczone np. telewizja kablowa w zakładzie pracy

pośrednie np. list, rozmowa telefoniczna

bezpośrednie „twarzą w twarz” np. rozmowa dwojga osób

pośrednie np. z udziałem mediów

bezpośrednie np. spektakl teatrze, wykład w szkole

indywidualne

zbiorowe

Komunikowanie międzyludzkie

sensacyjna

satyryczna

sportowa

religijna

naukowa

treść

---