104E59

177. Przypuszczał (1), że (2a) gdyby leraz do nich przemówił (3) - uszczęśliwiłby wszystkich... (2b) (Kaden Generał 52)

1

2a 2b

1: głów.

2    ■ lr pod. dop. sp.

3    • 2: pod. okwar. sp.

178.1 traf zdarzył (1), że (2a) w momencie, kiedy młody człowiek je mijał (3), Rosjanki rozmawiały bardzo głośno po rosyjsku (2b). (Perzyń. Raz 23)

2a _ 2b

lO

I.-głów.

2*1: pod. dop. sp.

3*2: pod. okcz. wzg

179. Korzystając z woJnej chwili ^i), opowiedział Lucjanowi (2). jak to spędzi dzień dzisiejszy (3). (Uniłow. Wspólny 207)

2: głów.

1 • 2: imrów. okprz.

3 * 2: pod. dop. bez.

180. A już wcale nie wiedziały (1), co to znaczyło (2), że skończył (3). (Rittner Duchy 112)

Irgłów.

2    -1: pod. dop. bez.

3    - 2: pod. podm. sp.

181. W listach do maiki skarżył się (1). że lt& odejdzie od mego (Z), bo Ubiem mu ją świat (3). (Żarzyć. Dzikuska 76)

li głów.

2    - 1: pod. dop. sp.

3    • 2: pod. okprz. sp.

182. Zdawało się (1). żc tym imieniem chce ubiczować sprawców wszystkiej (2), co w je] życiu nastąpiło (3), gdy dla śwista przestali byC Różą (4). (Kunccw.Cudz.30)

1: głów.

2 * 1: pod.podm. sp.

3*2: pod. dop. wig.

4 - 3: pod. oka. sp.

183. W ostatnich jednak a asach zaprzestałem do&wiadczeft (1), zauważywszy (2), że wpływają rozstrajająco na mój organizm (3). gdyż budziłem się jakiś nieswój i jakby odkształcony (4V (Grabth. Nowele 445)

1

1: głów.

2 • l: imrów. okprz. 3*2: pod. dop. sp.