i I',(li i iiJ wm(t|t(l) «()
Wynika stąd, żc równowaga stulyc/.im występuje dlii <|>() 0. Zatem /, równania
(2) bodziemy mieli: P2 k-u,, 0.
p
1 )cformacja statyczna sprężmy wyniesie więc: u0 = —.
k
Załóżmy, że dany jest układ brył, na który działają siły pola potencjalnego. Potencjał jest funkcją współrzędnych uogólnionych:
V = V(qi,q2,...qs).
Równowaga statyczna wystąpi wówczas, gdy potencjał osiągnie minimalni) wartość dla określonych współrzędnych uogólnionych, czyli:
(217)
q.s=1ios
Następnie sprawdzamy, czy jest to położenie równowagi trwałej:
(218)
Jeżeli dla określonych współrzędnych uogólnionych spełnione są zależności (217) i (218), to mówimy, że jest to położenie minimum potencjału lub inaczej położenie równowagi statycznej układu (patrz przykład 29).
Zjawisko ruchu układu można zawsze opisać, stosując tzw. ogólne równanie dynamiki, ale zapiszemy te równania w układzie współrzędnych uogólnionych, mamy wówczas:
i=l
przy założeniu, że: 8q! ^ 0; 8q2 = Sq3 =... = 8qs = 0.
Druga siła uogólniona:
(Q2 +Q2B)8q2 =Ś(Pi ~mi •ailM = 0>
i=l
8q2 * 0; Sq2 = 8q3 =... = Sqs = 0.
Postępując tak dla każdej współrzędnej uogólnionej, dojdziemy do ostatniej:
(Qs + QsB)8qs = Ż(Pi "mi ■ ®i)■ )s = °>
i=l
8qs * 0; 8qj = 8q3 =... = 8qs_! = 0.
Zależności te możemy wyrazić w postaci:
(Q, +Q^)6q, = £(!* -m, S,) (Si;). =0 (219)
1=1
W równaniu tym mamy odpowiednio:
Qj — j -ta siła uogólniona,
QjB - j-ta uogólniona siła bezwładności,
8q, - j-te uogólnione przesunięcie wirtualne,
(8r;)j - przesunięcie wirtualne i-tego punktu odpowiadające j-temu uogólnionemu przesunięciu wirtualnemu.
Równanie (219) możemy zapisać w prostszej postaci:
(Qj+QjB)5qj=0 (220)
Z równania (219) wiemy, że: