miód materiał na kolosa2

Są one bardzo ważne w miodzie ze względu na fakt, że podnoszą one jego bioaktywność.

4- związki o charakterze hormonalnym- występują w ilości 5 miligramów w lg miodu. Główne z nich to cholina, acetylocholina i hormon wzrostu. Głównym źródłem tych składników w miodzie są wydzieliny gruczołów gardzielowych pszczół.

4- olejki eteryczne - decydujące o smaku i aromacie miodu a pochodzą w przeważającej ilości z nektaru roślin. Należą do nich m. in. wyższe alkohole alifatyczne, aldehydy, ketony, estry.

4- witaminy - czyli drobnocząsteczkowe związki o różnorodnej budowie rozpuszczalne w wodzie (witaminy z grupy B, witamina C) lub w tłuszczach (witaminy A, D, E, K). Do miodu dostają się głównie z pyłków kwiatowych oraz z soków owocowych. Z żywieniowego punktu widzenia nie mają one większego znaczenia, ale są niezbędne do prawidłowego rozwoju i funkcjonowania organizmu człowieka.

4- polifenole - wtórne metabolity syntetyzowane przez rośliny w odpowiedzi na wysokie nasłonecznienie, jak i w odpowiedzi na warunki stresogenne. W większości przypadków odpowiadają za zabarwienie rośliny. W miodzie grupę tą reprezentują głównie flawonoidy, czyli pochodne 2-fenylo-benzo-y-pironu. W przyrodzie występują najczęściej w połączeniu z cukrami (a-L-ramnoza, |3- D-glukoza, a-L-ramnozyna) jako heterozydy.

•1 biopierwiastki - czyli makro- i mikroelementy, których żaden żywy organizm nie może syntezować z powodu braku układów biologicznych zdolnych do ich syntezy. Występują w miodzie w ograniczonej ilości. Przedstawicielami mogą być: ołów, kadm, nikiel, miedź. Przechodzą do miodu głównie z nektaru i spadzi. Po całkowitym spaleniu miodu pozostają one w postaci popiołu.

4- substancje toksyczne - reprezentowane w miodzie przez hioscyjaminę, atropinę, digitoksynę oraz akonitynę. Po mimo, że występują w miodzie, zatrucie tymi substancjami zachodzi bardzo rzadko.