I w odmianach czasu smak jest 31

L

Dobrodziejstwa, Panic, Twoje    Tobie dziękują, co światem

Przechodzą dowcipy moje,    Wiecznie rządzisz. A Ty zatem

Baczenie z zmysłem ustawa,    Nie racz gardzić, acz podłymi.

Język godnych słów nie dawa.    "> Dzięki i ofiary mymi.

Wżdy z tych każde chwali Ciebie,    Gdyż dać równe łaskam Twoim

Tobie cześć dawają w niebie.    Nie można krewkośeiam moim.

Bądź pochwalon, żeś prowadził I ojcowskie o mnie radził,

Strzegąc, by żał z złej przygody Nic mógł mieć na mię pogody.

Śmicrciś mnie wyrwał z paszczcki.

Bądź wielbion, Boże, na wieki.

LI

Twej łaski promień, Panie wysokości.

Jak kaganiec przenika;

Tak iż nie grzeje serca oziębłości.

Przeto mnie letnie tyka

On jasny płomień z ognia Twej miłości.

Spuść jednę Iskrę sw^cj władzej potężną.

By nie tylko rozgrzała

Duszę, co w dobrych skutkach niedołężną,

Lecz aby w umysł dała

¹⁰ Swym światłem świętym wolą niczwyciężną;

Bym 'Iwą gorącą miłością ujęty,

Tego świata zabawy

Na ziemię zrzucił jak ciężar przeklęty

I dusze a te sprawy

Duch brał, by w' niebo, skąd jest, zaś był wzięty.

Jestem jak ziemia płonna, nie sprawiona.

Co pożytku nie dawa,

Kiedy nie sieje ręka w tym ćwiczona I pług w rok nic postawia ²⁰ Ani ma, czym by była odwilżona.

A jeśli Twojej niezmiernej lutości Nieprzebrane potoki.

38