P1010017 (4)

146 7. Poród pmnidlony

zaczyna się zawsze w przerwie międzyskurczo-wej (p. niżej).

Technika. Badanie wykonuje się na łóżku porodowym lub na fotelu ginekologicznym. Przygotowanie rodzącej p. str. 145.

Odkażenie rąk. Ręce myje się 3 min pod bieżącą wodą mydłem i szczotką (wyczyszczone paznokcie!), nie jest wymagane odkażanie chirurgiczne. Nakłada się jałowe rękawice. Jedną ręką rozchyla się szeroko wargi sromowe i rozszerza wejście do pochwy tak, aby wprowadzany palec wskazujący i środkowy nic dotykały wejścia do pochwy i jej dolnego odcinka i lym samym uniknąć przeniesienia drobnoustrojów na okolicę szyjki macicy.

Argumenty przeciw badaniu przez pochwę są powszechnie znane.

I. Wstępowanie drobnoustrojów. Znajdujące się na sromie i w pochwie drobnoustroje chorobotwórcze są przenoszone ku górze, do jałowej części kanału rodnego. 2. Ponadto możliwe jest wprowadzenie do kanału rodnego obcych drobnoustrojów.

7. doświadczenia wynika, że możliwość przeniesienia drobnoustrojów własnych lub obcych nie ma istotnego znaczenia, pod warunkiem przestrzegania zasad aseptyki.

Po kolei ocenia się:

I. lljidc szyjki macicy

■    Wielkość? Konsystencja: mniej czy bardziej rozpulchniona, o ostrych brzegach, podatna czy twarda.

■    Część pochwowa zachowana, czy częściowo skrócona? Jeśli tak, to jaka jest długość, kształt i konsystencja szyjki macicy? Kierunek części pochwowej: do przodu, w osi, do tylu?

Praktyczna wskazówka, pomocniczy środek diagnostyczny. Ucisk na brzeg szyjki macicy jest bolesny, natomiast ucisk na część przodującą jest nicbolesny.

2. Pęcherz płodowy

■    Czy zachowany?

■    Pęki? Poczekać na skurcz! W czasie skurczu

pęcherz napina się i łatwiej wyczuwa się, czy jest zachowany.

Praktyczna wskazówka, pomocniczy Środek diagnostyczny. 1. Potwierdzeniem pęknięcia pęcherza płodowego jest wyczuwanie przed-głowią lub wyraźnie wyczuwanie kości czaszki.

2. Podczas przemieszczania ku górze części przodującej w czasie skurczu odpływa nieco płynu owodniowego.

3. Część przodująca. Pojawiają się 4 pytania:

Co? Gdzie? Jak? Tendencja do zwrotu?

■    Co jest częścią przodującą? (główka, pośladki, stopka, bark, ramię, rączka?).

■    Gdzie znajduje się część przodująca? Hfyso-kość jej stania w miednicy: ustalona we wchodzie, w próżni, w dnie miednicy, stosunek punktu prowadzącego do linii międzykolco-wej (p. str. 157). Należy odjąć grubość przed-głowią (str. 157)!

■    Zasadnicze pytanie: czy główka minęła linię graniczną swym największym obwodem (p. str. 157)?

■    Jak wstawia się część przodująca? Przebieg szwu strzałkowego (linii twarzowej, szwu czołowego, szerokość linii międzykrętarzowej miednicy płodu), ustawienie ciemiączck, tym samym określenie wstawiania się i ułożenia?

■    Tendencja do zwrotu (w który wymiar miednicy zwraca się szew strzałkowy główki?).

4. Miednica

■    Czy zagłębienie kości krzyżowej jest wypełnione, czy jeszcze wolne?

■    Istotne szczegóły dotyczące miednicy: czy palcem badającym dochodzi się do promonto-rium? Wystająca kość guziczna? Kolce kulszo-we wygięte do światła miednicy? Wyraźnie napięty aparat więzadłowy? Niepodatne części miękkie?

Wyniki badania wewnętrznego

Część pochwowa szyjki macicy

■    Część pochwowa jeszcze (prawie) utrzymana: 2-3 cm

■    Część pochwowa częściowo skrócona: 1 cm

■    Część pochwowa zanikła: całkowicie zgładzona

Ujście (zewnętrzne) szyjki macicy (u pierwiastek)

■    Ujście zamknięte

■    Ujście rozwarte na opuszkę palca, brzegi ujścia grube

■    Ujście rozwarte na 1 palec (1,5 cm)

■    Ujście rozwarte na 2 cm

■    Ujście rozwarte na 3,6,8 cm

■    Wyczuwalny tylko brzeg ujścia szyjki macicy

■    Brzegi ujścia szyjki niebadalnc, rozwarcie zupełne; 10-12 cm

U wieloródek ujście zewnętrzne szyjki macicy jest rozwarte już na początku porodu.

Całkowicie rozwarte ujście szyjki macicy wyczuwa się:

■    u pierwiastek jako cienkie, o ostrych brzegach i geometrycznie okrągłe,

■    u wieloródek jest grube, obrzmiałe i często o nieregularnych brzegach.

7.2.3 Zachowanie się gtówki podczas przechodzenia przez kanał rodny

C.F. Gaussa. Wchód miednicy jest poprzecznie owalny, główka na przekroju poprzecznym jest także poprzecznie owalna. Owalny przedmiot dopasuje się najłatwiej do owalnego otworu wtedy, kiedy oba długie i oba krótkie wymiary pokryją się (prawo zgodności kształtów jako jedna z postaci prawa o najmniejszym oporze). Owalny kształt wchodu miednicy narzuca główce jej wstawianie się poprzeczne.

Natomiast ułożenie główki we wchodzie miednicy nie jest wymuszone: główka w tym czasie ani się nic przygina, ani wyraźnie się nic odgina (tyc. 7-24).

Synklityzm (ryc. 7-21). Zgodne z osią miednicy wstawianie się główki płodu; jeśli główka znajduje się we wchodzie miednicy lub małą swą częścią zstąpiła w głąb miednicy, to szew przebiega poprzecznie w linii prowadzącej miednicy.

Podczas przechodzenia główki przez kanał rodny ocenia się:

1. Wstawianie się do wchodu miednicy (p. niżej), 2. Przejście przez próżnię miednicy (p. str. 148), 3. Wychodzenie (wyizynanic się) z kanału rodnego (p. sir. 150), 4. Zwrot zewnętrzny główki (p. str. 151).

1. Wstawianie się gtówki do wchodu miednicy, mechanizm wstawiania się główki (tyc. 7-23 do 7-25). Do wchodu miednicy główka wstawia się tak, że szew strzałkowy przebiega poprzecznie lub nieco skośnie (ryc. 7-25).

Uzasadnienie. Główka na każdym poziomie miednicy wstawiu się tak, jak do jej kształtu najbardziej pasuje - zasada najmniejszego oporu

Ryc. 7-21. Synklitycznc. osiowe wsławianie się główki do wchodu miednicy.

Asynklityzm przedni (asynklilyzm Naegelc-go; tyc. 7-22). Nierzadko główka wstawia się tak. że szew strzałkowy nie pokrywa się z linią prowadzącą, lecz przebiega poza nią. ińeosiowo (asynklitycznic) i najczęściej zbliżony jest do kości krzyżowej.

Takie wstawianie się główki określa się jako fizjologiczny asynklityzm przedni, dlatego że leżąca od przodu kość ciemieniowa staje się punktem prowadzącym.

We wchodzie miednicy nic znajduje się jeszcze potylica, nie można zatem jeszcze mówić