Cząstka morfologiczna - element wyrazu niosący znaczenie, np. przedrostek,
Deminutiwum zob. zdrobnienie.
Derywacja - najczęstszy w języku polskim sposób tworzenia wyrazów pochodnych od wyrazu podstawowego, polegający na dodawaniu lub odrzucaniu morfemów słowotwórczych.
Derywacja wsteczna - derywacja bezprzyrostkowa.
Derywacja wymienna — derywacja polegająca na zastąpieniu jednego fonnantu słowotwórczego przez inny.
Derrwat (forma derywowana) - wyraz pochodny (inaczej: motywowany) złożony z podstawy słowotwórczej i fonnantu słowotwórczego.
Deskrypcja - oznaczanie, opis za pomocą nazw.
Dialekt - język (śdśłej: mowa) ludności wiejskiej konkretnej części obszaru narodowego. Różni się od języ ka ogólnego oraz od innych dialektów tego obszaru swoistymi cechami, głównie fonetycznymi i słownikowymi.
Dialekt kulturalny-język mówiony ludzi wykształconych; termin używany w okresie międzywojennym.
Dialektyzm - wyraz lub forma gramatyczna przejęta z jakiegoś dialektu. w poczuciu użytkowników odbiegająca od norm języka ogólnego.
Dowcip - celowo wywołany przejaw7 komizmu, zazwyczaj utrwalony w formie językowej, która może być samoistnym przekazem treści; podstawą dowcipu jest semantyczna wielopłaszczyznowość, gra sensu i nonsensu.
Dwujęzyczność zob. bilingwizm.
Dwuwarstwowa struktura społecznej komunikacji — polega na nakładaniu się dwóch warstw: a) powierzchniowej, którą stanowi ograniczony komunikat werbalny na jakiś temat, o jakimś przedmiocie, fakcie, zdarzeniu; b) głębokiej, którą stanowi, również ograniczone, ale bez porównania rozległejsze, milczenie na jakiś temat.
Ekspresiwiim - środek językowy służący wyrażaniu emocji
Ekspresja (ekspresywność) - wyrazisty i sugestywny sposób wyrażania stanów uczuciowych.
Ekspres ywizm - wyraz o charakterze ekspresywnym, o znacznej sile wyrazu.
Ekspresywność zob. ekspresja.
Elipsa - opuszczenie w tekście (zdaniu) jednego lub kilku wyrazów, domyślnych w szerszym kontekście.
Etnografia mówienia - bada uwarunkowania zachowań językowych, związek mówienia z innymi aspektami ludzkiego działania.
Etykieta językowa - formy zwracania się do osób drugich, formy powitań i pożegnań oraz podziękowań, a także sposoby tytułowania i towarzyszące formom językowym elementy kodów niewerbalnych, uznane za obowiązujące w danym czasie i danej społeczności.
Eufemizm - słowo łub wyrażenie mniej dosadne, zastępujące inne, niestosowne ze względów obyczajowych lub estetycznych.
Forma adresatywna - sposób zwracania się do osób drugich.
Forma analityczna zob. nazwa analityczna.
Forma derywowana zob. derywat.
Forma grzecznościowa - sposób zwracania się do osób drugich z zachowaniem przyjętych w danym języku zasad grzeczność.
Forma hipokorystyczna zob. spieszczenie.
Forma komponowana zob. kompozycja.
Forma neutralna - językowa forma nienacechowana ekspresyjnie.
Forma syntetyczna zob. nazwa syntetyczna.
Fonnant - cząstka lub inna cecha wyrazu pochodnego, różniąca go od wyrazu motywującego.
Frazeologizm (związek frazeologiczny, idiom) - ustabilizowane połączenie wyrazów, którego znaczenia nie da się wyprowadzić ze znaczeń wyrazów składowych.
Funkcja ekspresywna - jedna z funkcji mony wyrażająca nadawcę (mówiącego).
Funkcja modyfikacyjna - w odniesieniu do formantu: modyfikowanie znaczenia wyrazu motywującego.