ScannedImage 87

- 59 -

- 59 -

wnej o jedność Kościoła stwa /por.Dyr.Ek.cz.X, nr 24/.

maniami dobranymi do c<

a/ Okres Epifanii, w którym wspominamy objawienie się Chrystusa w świecie; można wskazać na związek, jaki istnieje między zadaniem Kościoła w świecie a jego jednością;

b/ Wielki Czwartek - wsp o umienie ustanowienia Eucharystii, która jest sakramentem jedności; modlitwa Chrystusa Pana w Wieczerniku za Kościół, o jego świętość i jedność;

c/ Wielki Piątek oraz święto Podwyższenia Krzyża świętego -można nawiązać do tajemnicy krzyża, który gromadzi rozproszone dzieci Boże;

d/ święta Wielkanocy - wszystkich chrześcijan łączy wspólna im radość zmartwychwstania Pańskiego;

e/ dni specjalnych obrad, zjazdów czy spotkań lub szczególnych wydarzeń ekumenicznych /Dyr.Ek. cz.I, nr 22/.

Dyrektorium zachęca duszpasterzy, aby przygotowali odpowiednie grupy wiernych do odprawiania modlitw o jedność, o treści i programie dostosowanym do różnych okoliczności, miejsc i osób* Modlitwy te należy wiązać z ofiarą eucharystyczną, gdyż Eucharystia jest tym sakramentem, "który oznacza i sprawia jedność Kościoła" /DE nr 2/* Modły ekumeniczne^ można włączyć w ramy Mszy -św* na samym początku we wprowadzenie, w Modlitwę Powszechną w czasie ofiarowania oraz w zakończenie. Wskazany -jest tekst Mszy śv;«- wotyna i

Modlitwy, o jedność powinny odbywać się we wszystkich kościołach szczególnie w styczniowym Tygodniu Modlitwy, nawet w parafiach, gdzie nie ma chrześcijan innych wyznań. Natomiast w okolicach,, gdzie zamieszkują wyznawcy innych Kościołów chrześcijańskich, powinno urządzać się wspólne nabożeństwa ekumeniczne. Obok zasadniczego celu modlitwy, jakim jest zjednoczenie chrześcijaństwa, można urządzać wspólne nabożeństwa i w innych intencjach, które są . lub powinny być przedmiotem troski i współpracy wszystkich chrześcijan. jak np.sprawa pokoju, sprawiedliwości społecznej, wzajemnej miłości wśród ludzi, godności rodziny, wspólne uroczystości narodowe, w czasie klęski lub ogólnej żałoby, w dniu ustanowionym pamięci poległych za ojczyznę /por.Ityr.Ek.cz.I, nr 33 i 3V*

Wspólne nabożeństwa ekumeniczne można odprawiać w dwojaki sposób: albo wszystkie wyznania chrześcijańskie w danej miejscowości wybierają komitet, reprezentujący poszczególne Kościoły, który przy gotowuje program nabożeństwa i "przeprowadza je; albo nabożeństwo organizuje dany Kościół i zaprasza na nie duchownych i wiernych innych Kościołów. U nas przyjął się ten ostatni sposób nabożeństw ekumenicznych.

Zaproszenie braci chrzęścijan^zinnych Kościołów powinno dokonać się - niezależnie od prywatnych kontaktów i zaproszeń - poprzez ich właściwe władze kościelne. Każdy bowiem duchowny jest sługą swego Kościoła i dlatego zaproszenie powinno iść poprzez Kościół. Zwykle prosi się o przemówienie kogoś z zaprośzonycłi albo na początku albo na końcu nabożeństwa, albo w ramach liturgii; w tym ostatnim wypadku pozwolenia musi udzielić biskup Ordynariusz. Bo biskupa należy również określenie sposobu i zakresu uczestnictwa katolików w nabożeństwach ekumenicznych urządzanych w innych ko-