Sukces

Sukces

—    Proszę pani, wygrałem! — krzyczał zasapany Jarek, który pierwszy dobiegł do mety. — Będę lekkoatletą!

—    Jesteś mistrzem — chwalił kolegę Seweryn.

Jarek, dumny jak paw, podrygiwał z radości.

Sukcesu chłopca nic dostrzegły jedynie dziewczynki, które rysowały kredą na betonowym tarasie.

—    'len słoń wygląda jak prawdziwy — zauważyła Zosia. — Tak ślicznie rysujesz.

Odrobinkę zawstydzona i ogromnie zadowolona z komplementu Paulin ka skwitowała:

—    Bardzo się starałam...

Pani Rla poprosiła dzieci, by kończyły zabawę.

—    Pora wracać do sali, wkrótce będzie obiad — wyjaśniła.

Wesoła gromadka otoczyła nauczycielkę i wkrótce wszyscy

ruszyli do przedszkola.

Sławek wlókł się za grupą. Markotny, z opuszczoną głową, zupełnie Inny niż zwykle.

—    Co się stało? — spytała zaniepokojona nauczycielka.

—    Chciałem być mistrzem — szepnął chłopiec. — Obojętnie jakim mistrzem. Bo widzi pani — Jarek najszybciej biega, Paulin-ka ślicznie rysuje zaś Seweryn ładnie śpiewa. A ja?

Nauczycielka przygładziła rozczochraną Sławkową czuprynkę.

—    Mam pomysł — uśmiechnęła się. — Zapytajmy dzieci, w czym jesteś wspaniały.

—    Ładnie czytasz — mówił Patryk. — I umiesz dodawać.

—    Budujesz najwspanialsze garaże z klocków — wtrącił Jarek.

—    J najszybciej zjadasz obiad — dodała pani Halinka.

Ja. Nosalck, też czasem zastanawiałem się, w czym jestem mistrzem. I nigdy nic nie przychodziło mi do głowy. Poproszę misia i Peironclę, na pewno coś wymyślą.

•    Rozmawiamy z dziećmi na temat ich sukcesów. Podkreślamy, że każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny.

•    Przeprowadzamy zabawę: „Proszę o...”.

Dzieci zostają podzielane na JMormoe" drużyny (oznaczone szarfami o odpowiedniej barwie}. A'a hasło prowadzącego: „Proszę o kolor zielony!" — zespoły wyszukują przedmioty o podanej bartnie i umieszczają wcanątrz obręczy. Zwycięska drużyna, to znaczy ta, która zgromadziła vr określonym ansie największą liczbę przedmiotów, zostaje nagrodzona brawami.