lii
.....fi
rn
—Teoria A.K. Cohena—
— Wcdlug Alberta Cohena (1955) funkcjonowanie człowieka w otaczającym go świecie polega na nieustannym rozwiązywaniu różnego rodzaju problemów. Pojawianie się ńa drodze życiowej coraz to nowych zadań ma znaczenie motywujące: powoduje stan wewnętrznego napięcia i wysiłku wceiu rozwiązania problemu. Przedstawiciele różnych grup (ńp.’etnicznych, wiekowych, zawodowych) i warstw społecznych borykają się oczywiście z odmiennymi, specyficznymi dla nich problemami i poszukują właściwych dla siebie rozwiązań. Subkultura zaczyna się tworzyć, gdy dochodzi do interakcji (wzajemnego oddziały wania) jednostek, mających podobne problemy zprzystosowanicm się do środowiska społecznego i kulturowego, w którym przyszło im żyć. W pierwszej fazie powstawania subkultury osoby niepotrafiące zadowalająco rozwiązać swoich problemów, nie prezentują zdecydowanie swoich poglądów i nonkonformistycznych zachowań - starają się raczej wysondować, czy mogą liczyć na zainteresowanie i zrozumienie pozostałych członków grupy. Jeśli te wstępne gesty eksploracyjne nie spotkają się z krytyką, następuje etap wzajemnego uzgadniania stanowisk i krystalizowania wspólnych poglądów. Efektem wzajemnych oddziaływań jest wykształcenie się odmiennych niż powszechnie obowiązujące norm i wartości. Ponieważ członkowie subkultury nie są pewni tych nowych rozwiązań, aby potwierdzić ich słuszność stosują tzw. mechanizm obronnej prowokacji: zachowują się w sposób, który wywołuje krytykę i oburzenie, społeczeństwa. Uzyskują tym samym potwierdzenie wrogości otoczenia wobec swojej grupy i usprawiedliwienie swoich działań.
Proces powstawania młodzieżowych podkultur dewiacyjnych opisał Cohen na przykładzie społeczeństwa amerykańskiego lat 50. XX wieku. Zjawisko subkultur jest wedługniegocharaktctystyczne dla młodzieży należącej do warstw niższych. Młodzież ta pragnie realizować powszechnie propagowane cele: osiągnąć sukces i wysoką pozycję
15