0000021(1) 2

242 KINEZYTE

ramiona kątomierza ustawione zgodnie z osią długą ramienia, z którym pod badania porusza się ramię ruchome. Ramię nieruchome kątomierza pozo w ustawieniu równoległym do osi długiej tułowia (od strony bocznej) i do łoża (ryc. 175a i b).

Ryc 175a Pozycja wyjściowa do badania wyprostu w stawie ramiennym lewym. Ramiona kątomierza ustawione równolegle do podłoża, nie opierają sie o podłoże na którym badany leży.

Szacunkowe normy zakresów ruchów:

(czynny) (bierny)

I    przedział    18-40 lat    50°    -    65°

II    przedział    41-60 lat    40°    -    55°

III    przedział    61-85 lat    35°    -    45°

Zapis systemem SFTR szacunkowych norm zakresów mchów wypro zgięcia w stawie ramiennym:

I	s	50-0-90 -	65-0-90
II	s	40-0-90 -	55-0-90
III	s	35-0-90 -	45-0-90

5. Odwodzenie (O).

Pozycja wyjściowa - siad z tułowiem wyprostowanym, stabilizacja p podparcie tułowia od strony boku nic badanego. Oś kątomierza przyło zgodnie z osią strzałkową stawu ramiennego. Skala kątomierza skierow w bok, oba ramiona kątomierza ustawione wzdłuż osi długiej tułowia lub ra nia od tyłu tułow ia, skicrow'ane w dół. Ramię ruchome przyrządu podczas bad; nia porusza się razem z ramieniem badanej kończyny (ryc. 176).

Szacunkowe normy zakresów mchów:

(czynny) (bierny)

90°    90°

We wszystkich przedziałach wiekowych i obu zakresach mchu wartości takie same.

6. Przywodzenie (P).

Jeżeli w pozycji siedzącej z tułowiem ustabilizowanym przez podparcie go od strony boku nic badanego swobodnie zawieszone ramię przylega do tułowia, to znaczy, że zakres ruchu przywodzenia jest w normie i wynosi 0°. U żadnej z badanych osób nie stwierdzono odchyleń od normy w tym zakresie ruchu. Na tej podstawie przyjęto we wszystkich przedziałach wiekowych i obu zakresach jako normę wielkość 0°.

Zakresy ruchów:

(czynny) (bierny)

0° 0°

Zapis systemem SFTR szacunkowych norm zakresów ruchów odwodzenia i przywodzenia w stawie ramiennym:

I F 90-0-0    - 90-0-0 (dla wszystkich przedziałów wiekowych).

Zgięcie w płaszczyźnie poprzecznej (horyzontalnej) (Zh).

Pozycja wyjściowa - leżenie tyłem, kończyna badana odwiedziona do kąta oparta o podłoże. Stabilizacja obręczy kończyny górnej od góry i od przo-^u- Oś kątomierza przyłożona zgodnie z osią długą przeprowadzoną przez staw ?wicnny ^w dół, od wyrostka barkowego łopatki. Skala skierowana ku górze.

^ha ramiona kątomierza ułożone zgodnie z osią długą kończyny górnej 'Oc. 177a). Badanie polega na wznosie kończyny górnej od podłoża dokładnie ^ płaszczyźnie horyzontalnej. Ramię kończyny badanej musi być w całym Przebiegu ruchu ustawione pod kątem prostym do osi długiej tułowia ^(rVc. 177b).