0000052(3)

koloidowe (tzw. rozszczepienie koloidowo-bialkowę: prawidłowa zawartość białka przy zmienionym odczynie koloidowym).

Istnieją liczne postacie poronne stwardnienia rozsianego tzw. formes jrustesjj nadto często przez czas dłuższy utrzymywać się może pojedynczy objaw, zanim choroba rozwinie się w całej okazałości. .Na przykład niekiedy upływa wiele lat pomiędzy wystąpieniem tak znamiennego dla stwardnienia rozsianego zapalenia pozagalkowego jednego lub obu nerwów wzrokowych a zjawieniem się innych objawów chorobowych. ! ak samo rwa lub zapalenie nerwu kułszowego, utrzymujące się przez długi czas, może być niekiedy początkowym objawem stwardnienia rozsianego.

To samo dotyczy niekiedy porażeń obwodowych nerwu twarzowego, zwłaszcza nawracających.

W rozpoznaniu różnicowym w grę wchodzą przede wszystkim rozmaite Rozpoznanie -prawy rozsiane układu nerwowego, spośród których na pierwsze miej- ^ro‘-^h,e<h'-¹ <cc wysuwają się wszelkie choroby demiclinizacyjne. Z tych ostatnich najbardziej podobna do stwardnienia rozsianego i trudna do zróżnicowania jest tak zwana choroba Redlicha-Flataua, czyli rozsiane zapalenie nagminne mózgu i rdzenia (enccphalomyelitis epidemica disseminala).

Często, zwłaszcza w początkowym okresie niepodobna jest rozstrzygnąć,

7 czym właściwie ma się do czynienia — z ostrym rzutem stwardnienia rozsianego, czy też z nagminnym rozsianym zapaleniem układu nerwowego, w obu chorobach bowiem występują identyczne objawy, będące wyrazem rozsianego procesu demielinizacyjnego. Dopiero dalsza obserwacja, a mianowicie brak nawrotów lub postępowania sprawy, oraz pomyślne na ogół zejście wskazują raczej na chorobę Redlicha-Flataua.

Tak samo początek -gorączkowy, przewaga parestezji oraz objawów wegetatywnych, wreszcie rzadziej zajęcie nerwów wzrokowych przemawiają za wymienionym schorzeniem.

O zapaleniu mózgu i rdzenia poszczcpiennym lub przyzakaźnym świadczyć może przebyte szczepienie lub choroba zakaźna, przebieg ciężki, kończący się nieraz zejściem śmiertelnym lub trwałymi pozostałościami po-chorobowymi, wreszcie przeważnie wiek dziecięcy lub młodzieńczy.

Kila naczyniowa mózgowo-rdzeniowa różni się obecnością dodatnich odczynów serologicznych oraz zmian w płynie mózgowo-rdzeniowym, objawami oponowymi, zaburzeniami ze strony źrenic oraz innych nerwów ruchowych oczu, nieraz przelotnością porażeń nerwów czaszkowych.

Znana jest tak zwana postać Beehterewa kiły układu nerwowego, naśladująca szczególnie stwardnienie rozsiane.

Rozmaite postacie rozlanego stwardnienia mózgu sclerosh difjusa) cechują się rodzinnym występowaniem, przewlekłym lub ostrym postępującym przebiegiem bez zwolnień, obecnością hiperkinez oraz stężenia mięśni, przewagą objawów mózgowych, wreszcie postępującą destrukcją psychiczną, kończącą się całkowitym otępieniem.

Większe trudności różnicowo-rozpoznawcze nastręczać mogą wczesne

351