tyczą wyłącznie mięśni prążkowanych. Zdarza się wyczerpywanie się odruchu źrenieżnego. Bardzo rzadko spostrzegamy wyczerpywanie się nerwów wzrokowych i słuchowych: częściej stwierdza się objawy bólowe i kurczowe mięśniowe tzw. postać bólowa miastenii ■. 7. czasem mięśnie zajęte ulegają trwałemu porażeniu.
Ryc. ! 17. Miastenia. Stan przed u -ów knięeiiMii pmślygininy.
Rye. i 1 !i. 11 11 sini elion p<> uso/vk-niri iu I ma piosiyamim .
1 chorych z miastenią stwierdza się nierzadko przetrwałą grasicę lub guz grasiczny grasic zak thymorno t.
Według Simpsona 11H>t> zmieniona grasica ma być źródłem powstania krążących we krwi przeciwc iał, działa jąc vch przeciwko czynnościom mięśni: w tym ujęciu miastenię należałoby ujmować jako chorobę auto-immunizafy jną. Patogenny rznie przyjmuje się istnienie zakłócenia w.c wzajemnym stosunku acetylocholiny i cholinesteraży; acetylocholina jest niezbędna dla przenoszenia impulsu w połączeniach nerwowo-mięsuio-W'\ch. c holinestcraża zaś rozkłada aernlocholinę. Przy czy ną objawów chorobowych w miastenii ma być obniżenie poziomu acetylocholiny, nie zaś zwiększenie się zawartość i eholinestera/A. której zawartość we krwi u niiasteników oka/nje się prawidłowa lub nawet obniżona. Niektórzy sądzą, że podłożem zaburzeń w miastenii może być obecność' we krwi snlistam ji obcej dla czy nnośc i połączeń nerwowi >-mięśniow y c h lul> leż. Że Kiili-tain ja u jc-t produktem rozpadu acetylocholiny nicdmtaiecznk* wydalanej /. ustroju.
Rozpoznanie opiera się na następujących objawach:
I szshkic miż.enic sir mierni. zwłaszcza powiek i gałek ocznych, po-ł\ kow \ i h cn a/ muu \ :