44
44
Ukształtowanie wału polega na obrysowaniu linii teorctycz nych przekrojów wału d^ linią rzeczywistych przekrojów d, przy dotrzymaniu warunku d>d^.
Teoretyczna linia przekrojów wału, gdzie zastępcze naprężę nia gnące Ogz są równe naprężeniom dopuszczalnym kgo (ffgz^kgo) jest przedstawiona na rys. 1.5.4.16b.
Kształtując wał uwzględnia się:
- wymagania konstrukcyjne,
- wymagania technologiczne,
- wymagania montażowe.
Ukształtowanie wału wykonuje się w dwóch wariantach:
1. Łożyska w podporach B i E (przekroje 1 i 5) są jedna kowe (rys. 1.5.4.16c, 1.5.4.16d), (wariant 1, poleca się!).
2. Łożyska w podporach B i E (przekroje 1 i 5) są różne
(rys. 1.5.4.16c, 1.5.4.1 f), (wariant 2).
WARIANT 1 (rys. 1.5.4.16c, d)
1.1. Średnica wału w łoży skach podpór Zł i E (przekroje 1, 2, 5) musi być:
- równa lub większa od średnic obliczeniowych dItClX= 0 mm, d2tcof=25 mm, d5teof= 42 mm,
mieć ostatnią liczbą wymiaru 0 lub 5 mm (wewnętrzne średnice łożysk tocznych są wykonane w wymiarach, których ostatnią liczbą jest 0 lub 5).
Przyjmuje się dx ds=45 mm.
1.2. Średnica wału dla otworu piasty (przekrój 3) musi być:
- większa od średnicy obliczeniowej Jjltw=38 mm, -większa od d,= d5 45 mm, żeby była możliwość osadzenia koła na wale bez uszkodzenia powierzchni pod ło żysko. Przyjmuje się d=A6 mm.
1.3. Z jednej strony piasty (poleca się ze strony wysięgowego od cinka) między piastą a łożyskiem wał wykonuje się o średni cy d = 52 mm, co W7nika z wysokości odsądzenia łożyska do {do- 1.5.5.7).
1.4. Z drugiej strony piasty (między piastą a łożyskiem) jest usta łona tuleja o wewnętrznej średnicy równej d,= 45 mm.
Takie rozwiązanie pozwoli od lewej strony wału osadzić do koł nierza (</=52 mm) piastę (<7-46 mm), tulejkę (d 45 mm) i wewnętrzny pierścień łożyska (d= 45 mm). Zewnętrzny pierścień łożyska jest podpierany pr/ez pokrywę boczną.
1.5. Wszystkie średnice wysięgowego odcinka wału muszą być mniejsze od ds= 45 mm.
1.6. Średnica wału pod uszczelnienie (przekroje 6, 7) musi być:
- większa od śndmcy obliczeniowej db le0 = 41 mm.
- mniejsza od ś ednicy df- 45 mm,
- zgodna z szeregiem wewnętrznych średnic uszc2cl nień (tabl. 1.5.7.1).
Przyjmuje się d6= 42 mm.
1.7. Średnica wysięgowego odcinka wału di musi być:
- większa od średnic teoretycznych w przekrojach 7 i 8 (d7t<»r= 35 mm, dt (cor= 30 mm),
- zgodna z szeregiem wymiarów czopów walcowych (tabl. 1.5.4.4).
Przyjmuje się d%= 36 mm.
WARIANT 2 (rys. 1.5.4.16c, f)
2.1. Średnica wału pod łożysko podpory E (przekrój 5) musi być:
- równa lub większa od średnicy obliczeniowej
^$t«x=42 mm,
mieć ostatnią liczbą wymiaru 0 lub 5 mm (p. 1.1). Przyjmuje się </,=45nim.
2.2. Średnica wału pod łożysko podpory B (przekroje 1, 2) musi być:
- równa lub większa od średnic obliczeniowych d\icor= 0 mm, d2 25 mm,
-mieć ostatnią liczbą wymiaru 0 lub 5 mm (p. 1.1). Można przyjąć dx~ 25 mm.
Przyjmuje się dx = 30 mm.
2.3. Średnica wrału w miejscu osadzenia piasty koła (prze kroje 3, 4) musi być:
równa lub większa od średnic obliczeniowych rf3t(0f=38mm, d4leof-40mm,
- większa od średnicy </,= 30 mm. ą Przyjmuje się d= 42 mm.
2.4. Z prawej strony piasty między piastą a łożyskiem ds = 45 mm wał wykonuje się o średnicy d =52 mm.
2.5. Z lewej strony piasty (między piastą a łożyskiem dx=
= 30 mm) jest ustalona tulejka o wewnętrznej średnicy d- 30 mm.
1 akie rozwiązanie pozwoli od lewej strony wału osadzić do kołnierza (c/= 52 mm) piastę (d= 42 mm), tulejkę (d-30 mm) i wewnętrzny pierścień łożyska (d = 30 mm). Zew nętrzny pierścień łożyska jest podpierany przez pokrywę boczną.
Ukształtowanie wysięgowego odcinka wału (p. 1.5 4-1.7).
Ukształtowanie innych elementów wału. dobór pasowaó, chro powatości powierzchni, tolerancji kształtu i położenia (1.5.4.4).