069 2

069 2



136


Przyrównując części rzeczywiste i urojone otrzymujemy

(8.1.3)    r=\Ja2+b2,

(8.1.4)    cos <p -


(8.1.5)


=    + gdzie k jest dowolną liczbą całkowitą. Stąd odpowiednio dla

otrzymujemy


z2 = cos gTt + ism g7t, z4 = cos ~n + i sin    .



YIU. Algebra

a2+b2 __b_

'a2+b2

Aby podnieść liczbę zespoloną do potęgi naturalnej, posługujemy się tzw. wzorem Moivre'a:

(8.1.6)    (r (cos <p + i sin q>))n = r"(cos n<p + i sin n <p).

Zadanie 8.1. Obliczyć \]75

Rozwiązanie. Liczbę zespoloną ,/3—/ sprowadzamy do postaci trygonometrycznej

(8.1.2):

(1)    ,/3-i = r(cos ę> + isin <p).

Przyrównując części rzeczywiste i części urojone otrzymujemy układ dwóch równań: rcosę> = 73,    rsinę>=— 1.

Podnosząc te równości stronami do kwadratu i dodając otrzymujemy r2(cos2 <p+sin2 tp) = 3 +1, czyli r2=4, skąd r=2. Mamy więc

cosę»=|^3, sin <p= —i.

Układ ten jest spełniony dla <p=j-n. Równanie (1) przybierze postać:

(2)    N/3-i = 2(cos-y-7t + isin-^-7t).

Oznaczmy

3—i=p(cos0 + isin0).

Podnosząc stronami do trzeciej potęgi otrzymujemy

73 - i=(p (cos 6 + i sin 8))3.

Stosując teraz wzór .(8.1.6) Moivre’a otrzymujemy

(3)    y/2 — i=p3(cos30 + isin30).

Równości (2) i (3) będą jednocześnie spełnione, jeżeli p3 = 2, czyli p=lj2, oraz ^

-    ■    -.....jfe-ft1.

§ 8.1. Liczby zespolone    137

pla inny0*1 całkowitych wartości k otrzymalibyśmy, po odrzuceniu okresu 2n, te same •artości 9u 02, d3. Ostatecznie otrzymujemy trzy wartości wyrażenia \[yjT—ix == l]2 (cos    + i sin jgir),    x2=l/2 (cos ffjr + i sin f§7c),    x3=l/2 (cos f|łt + i sin ffn)

Zadanie 8.2. Obliczyć z=7—i.

Rozwiązanie. Sprowadzamy —i do postaci trygonometrycznej jjj    —i=l(cos fir+isin §n).

Oznaczmy V - i=p (cos 8+sin 6). Podnosząc tę równość do czwartej potęgi mamy (2)    - i=p4 (cos 48 + i sin 40).

Z zestawienia równości (1) i (2) otrzymujemy p4 = l, czyli p= 1, oraz 40=fu+2*71, gdzie k=0, 1,2, 3. Podstawiając kolejno k=0, 1,2, 3 otrzymujemy według wzoru (2) cztery różne wartości yj—i:

Zj=cos gTt + ism gir, z3=cos ~-n + i sin ^-n,

Zadania

Znaleźć miejsce geometryczne punktów spełniających nierówności (zad. 8.3 - 8.5):

83. |z|<4.    8.4. |z|<2 i 0<ę><3ic.    8.5. |z-3+4i|<5.

8.6. Znaleźć miejsce geometryczne punktów, których a) moduł równa się 3, b) argu-roent równa się

Przedstawić w postaci trygonometrycznej liczby (zad. 8.7 - 8.10):

8-7- -5.    8.8. 2i.

89-l+f.    8.10.V3+i.

%konać działania (zad. 8.11-8.13):

8.12. -.

8.15. V8+6i. 8.17. (2 + i yfl2)5.

8.13.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Po wyłączeniu części rzeczywistej i urojonej otrzymujemy: A = —i--- 2(~Lo)2±Ria)) Z tego wynika, że
CCF20120509076 AOU Lzęsc ii. Kozwią/.ania i oupowicuzi l*o przyrównaniu części rzeczywistych i uroj
296 (27) 296 - 297 - R(IT - C5R2 - g^ju) - 0. cu* c Przyrównując część rzeczywistą i urojoną równani
str078 (5) 78* I. ELEMENTY TEORII FUNKCJI ZMIENNEJ ZESPOLONEJ Porównując części rzeczywiste i urojon
IMG082 82 Po przyrównaniu części urojonych tych izaltanoji do zora otrzymujemy Dostępujące warunki r
badanie5 Składowa urojona oporności określona jest przez przyrost pojemności, a rzeczywista — przez
geologia matpom07 Ryc. 133. Stożki napływowe Ryc. 136. Przyrost w delcie Wołgi (według Klenowej)
Slajd28 (105) Współczynnik załamania • oraz biorąc po uwagę zależność v=c/n* i przyrównując części
skanowanie0005 (82) * i kąt fazowy lub część rzeczywista i urojona). Jedno z tych napięć ma zerową c
page0124 przyjęcia światła; a zatem i z połączenia części niemyślących nie otrzymamy istoty
fiz24 Schematyczna zależność widma części rzeczywistej współczynnika załamania światła w szerszym za
124 125 3 ko opowiada o swych rodzicach rzeczy urojone. Nie są to jednak kłamstwa, lecz wytwory dzie

więcej podobnych podstron