to 5. Połączenia elementów maszynowych
Obecne ustalenia normalizacyjne zalecają umowne przedstawianie połączeń spawanych Przedstawianie umowne powinno podawać w sposób jasny niezbędne wskazówki dotyczące ry sowanego złącza, bez zbędnych uwag i bez dodatkowych rzutów.
Umowne przedstawienie spoiny zawiera następujące elementy, oznaczające jednoznacznie jej rodzaj, a mianowicie:
umowny znak elementarny spoiny, charakteryzujący wykonywane połączenie spawane, zbliżony kształtem do kształtu samej spoiny (rys. 5.2), znak dodatkowy, charakteryzujący kształt zewnętrznej powierzchni spoiny (np kształt płaski, wypukły, wklęsły itd),
- wymiary,
- oznaczenia uzupełniające stosowane przy wykonywaniu rysunków wykonawczych.
Znak umowny
Kształt spoiny
Rodzaj spoiny Spoina I
Spoina V Spoina V4 V Spoina Y Spoina 54 Y Spoina U
Spoina 54 U Spoina pachwinowa
Spoina brzeżna
Spoina otworowa podłużna
Rys. 5.2. Przykłady umownych znaków elementarnych spoin
Kompletne przedstawienie spoiny w sposób umowny, oprócz wymienionych wcześniej znaków, składa się także z innych elementów, tworząc tzw. znak odniesienia, a mianowicie (rys. 5.3):
- linii wskazującej ciągłej cienkiej, doprowadzonej do złącza i zakończonej grotem strzałki,
- podwójnej linii odniesienia, zwanej półką odniesienia, składającej się z dwóch równoległych linii - ciągłej cienkiej i kreskowej cienkiej, tzw. linii identyfikacyjnej,
- wymiarów i oznaczeń umownych.
Rys. 5.3. Przykłady przedstawienia znaku odniesienia spoiny, gdzie: 1 - linia wskazująca, 2 - półka linii odniesienia, 3 — linia identyfikacyjna, 4 - umowny znak elementarny
Linia identyfikacyjna (kreskowa cienka) może być rysowana zarówno nad, jak i pod linią ciągłą odniesienia (rys. 5.4 a,b). Dla spoin symetrycznych linia identyfikacyjna powinna być pomijana (rys. 5.4c).
a) b)