DIETA I ODTRUWANIE ORGANIZMU WEDŁUG METODY DOKTORA JENSENA
Jeden z najlepszych opisów chemicznej zawartości jelit (obejmującej mikroorganizmy), jaki znam. zamieszczono w raporcie opublikowanym w „World Iri-dology Fellowship Journal” w grudniu 1974 roku. Dzięki uprzejmości doktora George’a Lachnichta przedstawiam poniżej fragment owej publikacji:
Niniejszy raport pt. Omówienie toksemn przewodu pokarmowego został wygłoszony na forum Królewskiego Towarzystwa Medycznego Wielkiej Brytanii:
Temat zatrucia układu pokarmowego (patrz ryc. 1.1) był ostatnio omawiany w Londynie w gronie członków Królewskiego Towarzystwa Medycznego przez 57 znanych lekarzy z Wysp Brytyjskich. Wśród dyskutantów znaleźli się wybitni chirurdzy, interniści oraz specjaliści innych dziedzin medycyny. A oto lista różnorodnych trucizn powodujących toksemię przewodu pokarmowego, wymienionych przez uczestników spotkania: indol, skatol, fenol, krezol, mdykan. siarkowodór, amoniak, histydyna. urobilma. merkaptan metylowy, czterometylen. putrescyna. pięciometyloenodiamina i kadawery-na. neuryna. cholina, muskaryna. kwas maslowy. ptomatropina. jad kiełbasiany, tyrami-na. agamatyna. tryptofan. sepsyna. idoletyloamina oraz sulferoglobma. 2 owych wymienionych trucizn kilka należy do bardzo czynnych i juz w niewielkich ilościach wywołuje poważne skutki. W przypadkach toksemn przewodu pokarmowego niektóre z podanych trucizn stale atakują delikatne komórki organizmu, doprowadzając do zmian, które w ostatecznym rezultacie powodują ciężkie choroby.
Powinniśmy zrozumieć, ze te odkrycia to me tylko teorie czy tez hipotezy, lecz fakty. z którymi lekarze stykają się w codziennej praktyce. Oczywiście nie uważamy, ze toksemia przewodu pokarmowego jest jedyną przyczyną wszelkich znanych dolegliwości i chorób; w wielu przypadkach może być czynnikiem zasadniczym, w innych zaś jednym z wielu. W zamieszczonym dalej podsumowaniu pogrupowano i sklasyfikowano różne objawy oraz schorzenia, nad którymi lekarze dyskutowali podczas wspomnianej konferencji w Londynie.
Zaburzenia czynności wymienionych poniżej narządów oraz układów ludzkiego organizmu mogą być wywoływane przez wyliczone wcześniej trujące związki chemiczne występujące w jelitach.
Wrzód dwunastnicy powodujący jej częściową lub całkowitą niedrożność; skurcz lub zwężenie odźwiernika; rozstrzeń, wrzody oraz rak żołądka; zrosty sieci z żołądkiem i wątrobą; zapalenie i rak wątroby. Zanik mięśni w ścianie jelit, utrudniający przechodzenie treści pokarmowych przez jelita. Utrata naturalnego spoiwa między wnętrznościami a kręgosłupem z powodu osłabienia mięśni jamy brzusznej (owe przemieszczenia
występują w poważniejszym stopniu u kobiet). Inne choroby, takie jak: nieżyt jelit; silnie cuchnące gazy i stolce; zapalenie okrężnicy; ostre zapalenie jelit; zapalenie wyrostka, ostre i przewlekle; zrost lub skręt jelit; opadnięcie trzewi; powiększenie śledziony; rozdęcie i tkliwość żołądka; biegunka letnia u dzieci; zapalenie i rak trzustki; przewlekle bóle brzucha; nieżyt żołądka; zmiany zapalne i rak pęcherzyka żółciowego; kamienie żółciowe; niewydolność i marskość wątroby; zapalenie dziąseł i próchnica zębów oraz wrzody jamy ustnej i gardła.
13