1228

78 Mistrz cięte/ riposty

32. Jak zmienić innych

Zacznij inaczej się do nich odnosić

Nic można zmienić człowieka, prawda? Przecież to pewna porażka. Kiedy słyszysz nieśmiertelne słowa wyrzutu: „Gdyby naprawdę ci na mnie zależało...”, to masz ochotę otworzyć książkę telefoniczną na kategorii „Prawnicy rozwodowa”.

Oczekiwanie, że ktoś się zmieni zgodnie z twoimi sugestiami, praw dopodobnie nie przyniesie pożądanych rezultatów. Jednak bierne godzenie się na złe traktowanie z jego strony również nie jest dobrym pomysłem. Jakie masz zatem możliwości? Czasami wystarczy wprost powiedzieć drugiej osobie, czego od niej chcesz, tak aby nie musiała tego zgadywać. A co zrobić z ludźmi, których nie obchodzą Twoje potrzeby albo którzy nie są w stanie icłi zaspokoić? Co z takimi, którzy nic znają Cię na tyle dobrze, żeby mogli zaangażować się w długą i szczegółową dyskusję na temat Twoich najgłębszych pragnień? Najpierw odpowiedz sobie na następujące pytania:

■    Na czym polega problem?

■    Czyje zachowanie jest dla Ciebie problematyczne?

■    Jakiej zmiany oczekujesz?

■    Co jesteś gotowy zmienić u siebie?

Mona chciała, żeby jej grupa (cel) przestała się spóźniać na zajęcia (pożądana zmiana). Mimo że niejednokrotnie o to prosiła, studenci zawsze przychodzili na nic pięć lub dziesięć minut później (problematyczne zachowanie). Postanowiła nic czekać z zajęciami na spóźnialskich i rozpoczynać je od omówienia zadania domowego (zmiana własnego zachowania). Jeżeli student nic przyszedł na czas, tracił możliwość wysłuchania wyjaśnień i zadania pytań. Nie minęły nawet dwa tygodnie, a problem ze spóźnialskimi zniknął.

jacinda. mania Shar, nic znosiła, gdy córka zadawała jej pytanie zaczynające się od słów: „Mamo, mogę...?", ponieważ wcześniej czy później kończyło się nieśmiertelnym wyrzutem: „Ty nigdy mi na nic me pozwalasz!". Zarówno matka, jak i córka żądała zmiany (xł tej drugiej (a zatem obie były dla siebie nawzajem celami). Albo Shar tak długo męczyła mamę, aż. ta wreszcie ulegała, albo jacinda traciła nerwy i groziła: „Jeśli nie przestaniesz jęczeć, dostaniesz szlaban na cały weekend". W końcu Jacinda zaczęła ignorować córkę, gdy ta prosiła ją o coś irytującym, marudnym tonem, ale za to poświęcała jej pełną uwagę, gdy jęczenie się kończyło. A Shar nagle zaczęła zachowywać się spokojniej i stała się bardziej godna zaufania — do tego stopnia, że pewnego dnia mama zaoferowała, że podwiezie ją do kina.

Nina często widywała Toma w kawiarni. Sądziła, że jest miłym facetem, ale wiedziała również, że nic chce się z nim spotykać ani się / tego tłumaczyć. On często ją pozdrawiał, a na jego twarzy zawsze malowała się nadzieja. Nina z jednej strony nic chciała sprzeciwiać się swojej otwartej, towarzyskiej naturze, ale z drugiej bała się, że może go mimowolnie zachęcie do dalszych starań o jej względy. Postanowiła odpowiadać na pozdrowienia z uśmiechem, a następnie szybko zrywać kontakt wzrokowy i wracać do czytania gazety. Robiła to za każdym razem, gdy Tom ją pozdrawiał. Nie była wobec niego oziębła, a on odebrał jej komunikat bez uszczerbku dla poczucia własnej wartości.

Okazuje się w ięc, że możesz wpłynąć na zachowanie innych ludzi bez długich, starannie wyartykułowanych, logicznych wyjaśnień, które pozostawiałyby odpowiednio dużo miejsca na icli uczucia. Być może oni po prostu nic w iedzą, że ich postępowanie Cię drażni. A Ty wcale nie musisz ich oświecać w tej kwestii.