12

1    zachowanie agresywne- przyjmuje że każdemu z nas zdarzyło się zachować agresywnie, ma ono charakter sytuacyjny, wypływa z sytuacji, warunków, w jakich dochodzi do zachowania agresywnego. Zachowanie agresywne należy odróżnić od:

2    agresywności, jako cechy osobowości. Jednostka w sposób częsty, przewidywalny sięga po taką intencję zadawania bólu innym osobom.

Czy zachowanie agresywne wpływa z dyspozycji wrodzonych z którymi przychodzimy na świat, czy w zasadzie je nabywamy?

Im bardziej wstecz w historię się cofniemy, tym częściej odnajdujemy pogląd, że może to być wrodzone. Współcześnie dostrzega się przesłanki biologiczne, ale przyjmuje się, że stanowią one bazę dla nauczenia się zachowania agresywnego. Nie jest tak, że współczesne poglądy odrzucają, że zachowanie agresywne może być wrodzone.

Mając na uwadze takie uwarunkowania Z. Skórny mówi o 4 rodzajach zachowania agresywnego. Zaletą tego poglądu jest to, że ukazuje aktor źródła każdego z tych metod zachowania agresywnego znając źródła łatwiej nam radzić sobie z zachowaniem agresywnym.

Jeżeli wyeliminujemy przyczyny to jesteśmy w stanie zahamować te zachowanie agresywne.

4 RODZAJE ZACHOWANIA AGRESYWNEGO wg Z.Skornego

I    AGRESJA PATOLOGICZNA- jest typem zachowania agresywnego, który wiąże się z bazą biologiczną. Jest wyznaczona przez zmiany w centralnym układzie nerwowym. Uszkodzenie centralnego układu nerwowego od M!

Występuje w przypadku oligofreników, osoby głęboko upośledzone, łączy się z niektórymi chorobami psychicznymi (nieprawidłowe procesy biochemiczne)

Wiele lat występująca padaczka może prowadzić do kształtowania się zmian agresywnych.

- zachowanie jest nieadekwatne do siły bodźca, kryje się za tym zachowanie impulsywne, nadpobudliwe, brak samokontroli. Agresja występuje nieproporcjonalnie. Jednostka nie potrafi zahamować tego procesu, aż do momentu rozładowania napięć.

Brak refleksji emocjonalnej. Sprawianie bólu może również sprawiać przyjemność (znęcanie się) Z.Skomy stwierdza, że w oddziaływaniu na jednostki agresywne należy kłaść nacisk na leczenie-najpierw trzeba zrównoważyć fizjologię tego organizmu(wyciszyć tą osobę) Nie ma sensu organizowanie zadań terapeutycznych, jeżeli nie zrównoważymy stanu organizmu.

Praktyka jest niezadawalająca. Jest w kraju bardzo mało ośrodków zajmujących się leczeniem takich osób. <placówki leczniczo- wychowaw'cze>

II    AGRESJA FRUSTRACYJNA-jest pewnym wewnętrznym stanem człowieka, przykrym, wyznaczonym przez stosunkowo wysokie napięcia, które powstają w wyniku niepowodzeń, udaremnień, nie zaspokojeń potrzeb.

Do pewnego czasu napięcia mogą być chowane, dziecko może sobie z nimi radzić, ale po przekroczeniu progu odporności następuje wyładowanie napięć-jest ono mechanizmem obronnym. Agresja jest najskuteczniejszym i najczęściej stosowanym mechanizmem obronnym społecznie szkodliwym, niosącym wiele skutków. Nie każda frustracja uruchamia agresję.

Najczęściej tych potrzeb niezaspokojonych może być wiele, zanim pojawi się obronne zadawanie dziecka.

Jednorazowe pojawienie się stanu agresywnego dziecka nie musi być niebezpieczne, ale jeśli jest to trwałe niepowodzenie dziecka to wtedy.

JAK UCZYMY DZIECI ZACHOWANIA AGRESYWNEGO?

Z. Skórny próbuje pokazać 3 najważniejsze potrzeby, których niezaspokojenie wiąże się z wystąpieniem zachowania agresywnego:

I POTRZEBA AFILIACJI- miłości. To dzieci, które nie odczuwają miłości głównie ze strony rodziców mają łatwość ujawniania zachowań agresywnych niż dzieci kochane. <metody prób i błędów- badania na dzieciach z domów dziecka>