-i run*i|«--
Funkcja wymierna to iloraz dwóch wielomianów jednej zmiennej
'M-Wr Q{x)*°- S
Dziedziną funkcji wymiernej jest zhiór liczb rzeczywistych bez miejsc zerowych widomi' n nt nowniku
D, = *\{*"• Q(x) a °}»oyli = {x e R:Q(x)i: o}.
/W = _3^Li
,v*- 4.v + 3 _ Ir - 1
CD
/W'7-4*+7 __
f(x) = £,a*0-. D,= R\{ 0}
(proporcjonalność odwrotna)
Funkcja o wzorze y = — (a £ 0) jest szczególnym przypadkiem funkcji wymiernej. Dziedziną tej: jest: D, = /f\{0}.
Df- R
Uwaga: Przesuwając wykres funkcji y = ^ wzdłuż osi układu współrzędnych, otrzymujemy wykresy pujących funkcji:
y = Y*-"p (P° przesunięciu wzdłuż osi OX - por. 4.2.) lub
y = Y + (j (po przesunięciu wzdłuż osi OY - por. 4.2.) lub
y = -y - j; + <I (po przesunięciu wzdłuż obu osi układu współrzędnych - por. 4.2.)
Funkcja wykładnicza (argument w wykładniku) to funkcja postaci
y = </'.</> 0, x € R. „—
Uwaga: Dla a = 1 funkcja wykładnicza >• = «'- I staje się funkcją liniową (stałą), stąd tez ^ na przyjąć dodatkowo, że a ^ 1.
Dziedzina funkcji wykładniczej: f) . R.
[(„<0<')-|(^a')Nl(fn,ale<ąca)
{) „O-[(•'•= ,)l<r s,a,,>
f , \ V = </' (jest równowartościowa)
■ t> 0 (funkcja przyjmuje wartości dodatnie dla każdego .v e Df)
0brak miejsc zerowych gjbrak ekstremum
h) punkt szczególny: r = (0; I)
Wjlats funkcji wykładniczej to krzywa wykładnicza - jej położenie zależy od wartości podstawy u (>0).
dla (a >()i<i/l)
Y |
> = > |
/> = (0:1) | |
0 |
X |
dlau - I mamy y ■ 1‘ « 1
C^L
CD
k*3*23- Wykresy funkcji: y = a i y = | -Jj j są do siebie symetryczne względem osi OK (a € (I: +oo)« -jj G (0:1) j.