146
Teorie literatury XX wl|
Tekst sam w sobie
wcm na czytelnika, albowiem liczy się jedynie „tekst sam w sobie" Km powinien „raczej odnosić się do natury przedmiotu niż do efektu, jaki woluje w podmiocie”50.
7. Z tego powodu nic rozumienie wiersza jest istotne, ale przyjemnoŁi', on sprawia w lekturze (jako autonomiczny, piękny przedmiot), podoili jak „celem życia nic jest zrozumienie świata, ale zachowanie odpori i równowagi oraz to, aby żyć tak dobrze, jak się da”5’. Odbiór wiersz » winien być więc kontemplatywny i bezinteresowny, pozbawiony jakii lil wiek odniesień do sytuacji społecznej pisarza i czytelnika.
8. Społeczna funkcja krytyki polega na „wydobyciu dla własnej publii zm| tego, czego ona pragnie, organizowaniu tego, co może stworzyć, a mliii wicie smaku epoki”5*.
9. Jakkolwiek można krytykować filozoficzne i estetyczne przesłanki tło u podstaw Nowej Krytyki, to jednak nie można zaprzeczyć, że dzięki zarzucono rcdukcjonistyczną i impresjonistyczną postawę wobec d/ic ł.t tcrackicgo i stworzono w Ameryce warunki do pełnej profesjonalizacji malizacji badań literackich jako osobnej dyscypliny.
t
J.C. Ransoin, The Wortd‘s Body, of>. eit.,«. 342.
Ibidem, v ę<> \.
|l«i lamach „New Oyancrly” malarz i teoretyk sztuki Roger Fry publikuje /In Essay in Ht/ii i, w którym dowodzi,że sztuka „przedstawia życic uwolnione <xł krepujących ko .1 n.irzej codziennej egzystencji". Jest to credo sztuki nowoczesnej.
I Jo* I I Spingarn używa po raz pierwszy określenia The Nttu Criłicitm na oznaczenie Ayhk i uznającej doskonałą autonomię estetyczną dzieła literackiego.
hJI* I1 hot na lamach „The Egoist" drukuje esej Tradycja i talent indywidualny, w któ-mi tradycję definiuje jako ponadhistoryczny porzą<lck dzieł istniejących równocześnie, ■jftiw.i, ar tysty jako ciągłą rezygnację z własnego „ja".
w lidera *wojc eseje o sztuce we wpływowym tomie Vision and Design (Wizja I wrót)
BL M.anmg o/Meamng (Znaczenie znaczenia) Ogdena i Richardsa staje się wielkim Wjd-u nediem Książka ta, omawiana przez Russella i Sapira, wchodzi do kanonu uni-Htytyin kuli lektur. Jej podstawowe założenie, odróżniające symboliczne (naukowe) |\/vka o<| cinotywnego (artystycznego) zostanie przejęte przez Nową Krytykę.
R)«li ud ,i The Tnmiples oj l.iterary Cńticism (Zasady krytyki literackiej). Książki! ft)|i w« dług autora, „umieścić sztuki piękne jako najwyższy sposób komunikacji na P^ymkkh wartości"(List do D.E. Pillcya, 19 listopada 1923). W rozdziale The WjMt »/ ( * ifuiun Richards wypowiada znamienne zdanie: „Wepay attention to we do not know what else to do with apocm (zwracamy uwagę na czynni-gdy nie wiemy, co począć z wierszem).
Urii/ T- łtry (Nauka i poezja; drugie wydanie: 1935). Richards wprowadza poję-WpUutcrtientt, nądów nicj)oddnjących się logicznej weryfikacji. Podobnie będzie Mrfawoj, ,/mm sądy Roman Ingarden.
Minlnanow prowadzonyi łi prze/ ostatnie lata w ('amhridge 1 /a granu .| MpHU »* INkllllr) Uli li.irds wydaje Tractual Cnticnnr/I Sttuly of / Uetat\ /udgement liUrtykn (Mirklyi »nu Studium litei.n kicj wład/y sąd/cnia). picrws/r •.loimul.iwame /a
■flUWlHUm Im,....... Ili /III Ki. I. ud I. w olue Seivn I \p- ■> t hnhynit\ l Si,./. />/••
)• duo / fundamentalnych opracowań zagadnienia wieloznaczności tekstu