184

ROZLEWNOŚĆ

Rozlewność to drugi, równie ważny jak lepkość, parametr decydujący o właściwościach użytkowych zapraw samoniwelujących się. Sposób przygotowania stanowiska do badania jest dokładnie taki sam jak dla oznaczenia lepkości. Po wykonaniu badania lepkości i wylaniu badanej masy na taflę szklaną określa się średnicę utworzonego placka zaprawy po upływie 10 min i 24 h. Jako wynik przyjmuje się średnią arytmetyczną 2 równoległych oznaczeń. Właściwy wynik rozlewności to uzyskanie placków o średnicy > 200 mm zarówno po 10 min, jak również 24 h.

CZAS WIĄZANIA

Oznaczenie czasu wiązania zapraw samoniwelujących się pozwala wykonawcy na właściwe planowanie prac budowlanych. Początek czasu wiązania nie powinien następować przed upływem 40 min od zmieszania suchej mieszanki z wodą, a koniec nie później niż po 8 h. Oznaczenie początku i końca czasu wiązania wykonuje się podobnie jak dla zaczynów cementowych, w aparacie Vicata. Za początek wiązania przyjmuje się moment, w którym igła aparatu zatrzyma się w odległości 5 mm od podstawy, natomiast za koniec czasu wiązania - moment, gdy igła nie zagłębia się. Wynikiem oznaczenia jest średnia z 2 równoległych oznaczeń. Czas wiązania mas samoniwelujących się jest wykorzystywany jako kryterium wyróżniające posadzki szybkosprawne, pozwalające na wstępną eksploatację już po 2 h od wylania na podłożu.

Poza wymienionymi badaniami wykonuje się także inne oznaczenia właściwości świeżych zapraw, jak np. zdolności do utrzymania wody (więźliwości), podatności do samoczynnego wydzielania wody oraz podatności na rozwarstwianie się.

3.7.2. Badania właściwości stwardniałych zapraw

Cechami charakteryzującymi stwardniałe zaprawy są:

-    wytrzymałość na ściskanie, zginanie oraz rozciąganie;

-    gęstość objętościowa;

-    nasiąkliwość;

-    mrozoodporność;

-    zdolność do kapilarnego podciągania wody;

-    skurcz;

-    współczynnik rozmiękania;

-    przyczepność zaprawy do podłoża.

W przypadku mas tynkarskich, do wypraw pocienionych przewidziano oznaczenie:

-    wyglądu zewnętrznego,

-    przyczepności do podłoża,

-    podciągania kapilarnego,

-    oporu dyfuzyjnego względnego,

-    odporności na uderzenie,

-    skurczu,

-    mrozoodporności,

-    odporności na przyspieszone działanie czynników atmosferycznych,

-    trwałości barwy,

-    odporności na działanie środowisk korozyjnych (alkalo- i kwasoodporność).

184