1 (128) 2

1 (128) 2



r pisów, bo „książeczka” o rzeczach nie musi się ograniczać do tylko „scjen-

iycznych” informacji:

W szóstym armatao! jaka wielka!

Pod koniec pojawia się i narrator, personalnie ujawniony: „sam nawet nie wiem, co w nich się mieści”. Ta wcześniejsza refleksja o atletach, to emotywne poruszenie o armacie, wtrącone w katalogujący rejestr „książeczki” — są po to, aby zbudować pomosty do części drugiej.

Stoi na stacji lokomotywa.

Te trzy słowa, w takim właśnie porządku, zadomowiły się w pamięci, zauroczyły wyobraźnię i zastygły w przysłowiowym porzekadle. Słowo „lokomotywa” jest długie i w wypowiedzeniu, i „na oko” w zapisie. Takim słowom długim jest dobrze i naturalnie, gdy się je wymawia powoli, a lokomotywie jest dobrze — gdy stoi. Zwróćmy uwagę, że w całym wierszu słowo „lokomotywa” jest użyte tylko raz, na początku. Potem, chociaż cały czas będzie o niej mowa, nie padnie ani razu. „Lokomotywa” jest za długa, aby pędzić... gdy się wiersz mówi szybko, język by się zaplątał. Stąd i w końcowych partiach mamy zaimkowy substytut tego słowa: „to para gorąca wprawiła to w ruch”; to — zaimek nieokreślony, raz w tej formie przylegającej do desygnatu, kiedy indziej t o włączone w formę przysłówkową: „a skądże to”, aby meszcie całe wystukać się w onomatopejach: „tak to to, tak to to...” Ale tymczasem, na początku, lokomotywa jeszcze stoi. Unieruchomiona nie tylko werbalnie i fonicznie, ale i wizualnie. Spróbujmy zinterpretować graficzną stronę jej zapisu w duchu książki obrazkowej, według znanego sposobu zaczerpniętego z „żywych abecadeł” albo carmina figur ata.

l0k0m0tywa

l — jest jak wysoki komin, a trzy o oraz a na końcu są jak cztery koła, to ostatnie, pod „węglarką”, przyhamowane laseczką. Gdy się patrzy na tak zrobiony zapis lokomotywy, to daje się wyczuć i powtórzyć jej kształt w artykulacji, robiąc to trochę przesadnie: każde o na okrągło, natomiast y wymówić nieco przesadnie z przetrzymanym przyciskiem, z syczeniem, naśladującym wypuszczenie pary. Wróćmy do początku, wymawiając każde słowo ze wzmocnioną akcentacją:

Stooi nastaacji lokoomctyywa


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
scandjvutmp6f01 100 Rozmowy i pogadanki z dziećmi. Poznanie okazów nie powinno się ograniczać do po
IMGA62 (3) też nie musi się tu wcale przesadzać, Jakie będę dalsę [ losy bohatera. Nie jest konieczn
Image001201 3 dziełach. Rzeczą nie dającą się odeprzeć jest, że wraz ze zdobytą religią rozpoczęła
6 (749) 56 Scott Burchill hierarchiczne i nie musi się to wiązać z założeniem, że liberalna demokrac
TEST ZP 2 V ■ O. i r usA.^>cpv/iiiv w ►^Sponsor z osobami zaangażowanymi w projekt nie musi się
114 Kazimierz Ajdukicwicz - Zagadnienia i kierunki filozofii Spirytualizm nie musi się jednak nieuch
76288 PTDC0043 (2) co58 ¥ swoich pochlebstwach rozmówczyni Harpagona nie musi się wysilać. W stosunk
kompleks bilirubiny z albuminą * rozpad HGB nie musi się kończyć na bilirubinie (może się rozpadać
DSCF0557 ffozdział 11 Prawdopodobnie każdy ze studentów doszedł do wniosku, że nie musi się śpieszyć
czasu w maszynie przestawił się automatycznie na zero. Komputerowi wydawało się, że nie musi si
Czego nie wolno  Nie baw się patyczkami do uszu, bo możesz się skaleczyć! Lekarstwa to nie są cuki
Samej podpisywanej wiadomości (danych) nie musi się szyfrować. Generowany jest jej skrót (z użyciem
sprawdziła się, bo my wciąż nie czujemy się zbyt bezpiecznie. Jesteśmy sami odpowiedzialni za nasze
DSCF5958 zainteresowanie”. Nie musi się „zapominać mercedesa”, ale... no] właśnie. 19 maja Artykuł w
HTML1 2.14. Tabele 2.14. Tabele Wprowadzanie tabel na strony internetowe nie musi służyć jedynie do

więcej podobnych podstron