139
bez gej równoczesnego podania słownego* W miarę rozwoju dziecka rola ilustracji jako swoistej "pomocy naukowej" maleje, gdyż rosną jego możliwości w zakresie abstrakcyjnego przyswajania sobie treści słów. Ilustracja, zwłaszcza o zawartości wymiennej z treścią tekstu, w starszym wieku hamuje rozwój abstrakcyjnego słownictwa, nie przyczynia się też do poszerzania możliwości wyobraźni dziecka, narzucając mu określony typ konkretyzacji zawartej w utworze literackim treści. Dzieci lepiej rozwinięte dostrzegają nawet zazwyczaj nieadekwatność ilustracji w stosunku do ich własnych wyobrażeń o przedmiocia Ilustracja dla dzieci starszych powinna być więc tak komponowana, aby ułatwić im spostrzeżenie, że przedstawieni na niej bohaterowie czy przedmioty są tylko jedną z możliwych konkretyzacji, które dopuszcza każdy tekst literacki.
Ze względu na stosunek zawartości treściowej ilustracji do treści książki możemy wyróżnić następujące jej rodzaje:
1. Ilustracja, która w sposób zamienny przedstawia treść tekstu literackiego. Z tego rodzaju kompozycjami plastycznymi mamy do czynienia przede wszystkim we wspomnianych już "historyjkach obrazkowych", a więc w książeczkach dla najmłodszych.
2. Kompozycje plastyczne podejmujące jedynie najważniejsze momenty fabuły. Są one stosowane w utworach przeznaczonych dla dzieci starszych. 3?aki sposób ujęcia tematu odgrywa niepoślednią rolę w konkretyzacji oraz w uwypukleniu najbardziej istotnych momentów.
3. Inna odmiana kompozycji plastycznej w książkach dla dzieci