228
liczba wymiarowa mogłaby być odczytana równocześnie z obu tych kierunków - strefy zakreskowane na rysunkach 7.5a i 7.5b . W rezultacie doprowadziłoby to do niejednoznaczności zapisu informacji.
Wartości liczbowe wymiarów liniowych znajdujących się w obszarze drugiej i czwartej ćwiartki prostokątnego układu współrzędnych, których kierunek nieznacznie (do 30°) odchyla się od linii pionowej arkusza, należy umieszczać nad półką linii odniesienia, tak aby były czytelne tylko z kierunku wyznaczonego położeniem tabliczki rysunkowej (rys. 7.5a). W podobny sposób należy zapisać liczby wymiarowe kątów, gdy znajdą się one dla odmiany w pierwszej lub trzeciej ćwiartce tego układu w pobliżu (do 30°) linii pionową arkusza (rys. 7.5b).
Liczby wymiarowe, których ze względu na brak miejsca lub pogorszenie czytelności zapisu nie można umieścić pośrodku linii wymiarowej, można napisać nad przedłużeniem tej linii (rys. 7.6a) lub podać nad półką linii odniesienia nad lub pod linią wymiarową (rys. 7.6b). Zapis liczby wymiarowej za pomocą linii odniesienia pozwala na opisanie jedną liczbą wymiarową kilku elementów o jednakowej wielkości (rys. 7.6b).
Rys. 7.6. Zapis liczb wymiarowych względem linii wymiarowej: a) na przedłużeniu linii wymiarowej, b) za pomocą pomocniczych linii odniesienia, c) przemiennie nad i pod krótkimi liniami wymiarowymi tworzącymi łańcuch szeregowy, d) oznaczenie wymiarów objaśnionydi
w wymaganiach technicznych
Liczby wymiarowe związane z bardzo krótkimi liniami wymiarowymi tworzącymi linię wspólną (łańcuch szeregowy) można umieszczać przemiennie nad lub pod linią wymiarową (rys. 7.6c). Jednak ten sposób zapisu powinien być stosowany tylko wtedy, gdy wspólna linia wymiarowa jest pozioma lub pionowa.
Wymiar, który wymaga dodatkowych objaśnień w formie słownej, oznacza się wielką literą alfabetu umieszczoną nad linią odniesienia (rys. 7.6d). Treść