316

Mięta pieprzowa '307

lub dobrze przetrawionym obornikiem. Przeoruje się płytko (na 10—i 5 cm) i zaraz potem wałuje, najlepiej walcem pierścieniowym. Wczesną wiosną stosuje się włókę, później brony w celu zniszczenia chwastów; następnie wyznacza się rzędy za pomocą planetu. Ten sposób uprawy zabezpiecza plantacje przed wymrożeniem, zmniejsza występowanie rdzy, wymaga też mniejszego pielęgnowania niż zwykłe plantacje wieloletnie. Plantacje przeorywuje się po zakończeniu wegetacji, ale przed zamarznięciem ziemi.

Uprawa roli i nawożenie. Mięta wymaga bardzo starannej i głębokiej uprawy oraz doprawienia i doczyszczenia pola.

Jak wynika z badań, przeprowadzonych w Ośrodku Zielarskim Zakrzów w woj. opolskim przez H. Cybulską, mięta ma znacznie głębiej sięgający system korzeniowy niż to sądzono dotychczas. Okazuje się, że na glebach próchniczych system korzeniowy mięty sięga do 80 cm, na glebach mineralnych 30—40 cm, zależnie od głębokości warstwy uprawnej. Główna masa korzeni znajduje się przeciętnie na głębokości 20—30 cm, promień zasięgu korzeni i rozłogów jednej rośliny wynosi 30—40 cm. W związku z tym pod uprawę mięty.należy przeprowadzić głęboką orkę, a nawet orkę z pogłębiaczem.

Wiosną na glebach lżejszych, pulchnych stosuje się włókę oraz, kilkakrotne bronowanie; na glebach ściślejszych w po-rze wiosennej przed wysadzeniem spulchnia się glebę kultywatorem o łapach półsztywnych lub sztywnych, następnie bronami wyrównuje dokładnie powierzchnię pola. Bardzo dobrym stanowiskiem dla mięty są wszelkie nowiny, stanowiska połąkowe, po wieloletnich mieszankach traw i motylkowych, po samych motylkowych, pod warunkiem, że pole nie jest zachwaszczone. Dobrym stanowiskiem jest również pole po okopowych na pełnym oborniku. Nie należy uprawiać mięty po mięcie.

Jak wykazują doświadczenia odpowiednim nawożeniem można zwiększyć nie tylko plon zielonej masy, ale i wydajność olejku oraz zawartość w nim mentolu. Szczególnie ważnym składnikiem nawożenia okazuje się azot i potas. Mięta wymaga dużej ilości składników, pokarmowych w formie łatwo przyswajalnej, toteż najwłaściwszymi nawozami będą: przegniły obornik, kompost, gnojówka oraz łatwo przyswajalne formy nawozów mineralnych, przede wszystkim stosowane pogłównie.

U nas stosuje się zazwyczaj dobrze rozłożony obornik przed zimową orką . lub kompost wczesną wiosną. Przed wysadzeniem roślin zasila się glebę nawozami mineralnymi przeciętnie w ilości około: 2—3 q/ha super-fosfatu, 1,5—2 q/ha soli potasowej 40% oraz pogłównie 2 q/ha saletry w 3 dawkach: na początku wegetacji i po każdym zbiorze. Ponieważ zostało stwierdzone, że dodatek potasu sprzyja przyswajaniu azotu przez roślinę wskazane, jest stosowanie pogłównie saletry z dodatkiem soli potasowej w stosunku 50 kg saletry i 15 kg soli potasowej. W braku nawozów