3tom102

3tom102



3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 206

3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 206

Tablica 3.5. Powszechnie stosowane serie słupów linii 400 kV, 220 kV i 110 kV

Seria

Napięcie

znamio

nowe

Liczba

torów

Przekrój

przewodów

roboczych

Przeznaczenie

kV

szt

mm2 AFL

Z52

400

2

wiązka 2 x 525

linie we wszystkich rodzajach terenu z wyjątkiem lasów, gdzie stosuje się serię ZL52U

Y52

400

1

wiązka 2 x 525

linie we wszystkich rodzajach terenu

M52

220

2

525

linie w terenie otwartym

ML52

220

2

525

linie o zmniejszonej szerokości zajmowanego terenu

H52

220

1

525

powszechnie stosowane rozwiązanie o płaskim układzie przewodów

HL52

220

1

525

linie w terenach leśnych o pionowym układzie przewodów

OS24

110

2

240

linie w terenie otwartym

024

110

2

240

linie w terenie zurbanizowanym, na słupach wąskotrzonowych

B2

110

1

240

powszechnie stosowane rozwiązanie o dużym asortymencie typów słupów

C3

110

2

350

linie o zwiększonym przekroju przewodów

n Te same słupy, lecz inny sposób zawieszenia przewodów.



Rys. 3.25. Prefabrykowany fundament stopowy FGD-180/260 (wymiary główne w centymetrach)

Uziemienia slupów mogą spełniać funkcję uziemień ochronnych, odgromowych i roboczych.

Uziemienia ochronne słupów wymienionych w normie [3.13] stosuje się w celu zmniejszenia napięć rażeniowych, a wykonuje zgodnie z wymaganiami sprecyzowanymi w przepisach [3.26; 3.27].

Słupy linii chronionych przewodami odgromowymi (tj. linii o napięciu znamionowym od 110 kV) wymagają uziemień odgromowych zgodnie z przepisami [3.25].

Uziemienia robocze słupów sieci niskiego napięcia w układach typu TN wykonuje się zgodnie z przepisami [3.26],

Wykonuje się jedno uziemienie słupa, spełniające jedną z trzech wymienionych funkcji lub łączące dwie funkcje — ochronną i odgromową, albo ochronną i roboczą — zgodnie z wymaganiami dotyczącymi danego słupa (w przypadku funkcji łączonych — wymagania stawiane uziemieniu wynikają z kryteriów ostrzejszych). Do poszczególnych typów słupów stosuje się typowe uziemienia opracowane przez Energoprojekt.

3.5.6. Obliczenia mechaniczne przewodów linii napowietrznych

W niniejszym podrozdziale przedstawiono wybrane zagadnienia z zakresu mechaniki przewodów. Przewód linii układa się wg krzywej, którą z wystarczającą dokładnością można aproksymować krzywą łańcuchową (rys. 3.12) opisaną równaniem

(3.18)


x

y = p COS —

gdzie parametr zwisania o

P = ~9

przy czym: a — naprężenie przewodu w najniższym punkcie; g — ciężar jednostkowy przewodu.

Po rozwinięciu funkcji w szereg i uwzględnieniu tylko dwóch pierwszych jego wyrazów, otrzymuje się równanie paraboli

(3.19)


te)

wystarczająco dokładnie opisujące układanie się przewodu przy praktycznie stosowanych rozpiętościach przęseł płaskich. Przy tym samym uproszczeniu otrzymuje się wzór na długość łuku całego przęsła poziomego

(3.20)

gdzie a — rozpiętość przęsła.

Z zależności (3.19) otrzymuje się również wzór na zwis

/=


a29

8(7


(3.21)


Wartość zwisu jest konieczna do ustalenia najmniejszej wysokości słupów, przy której są zachowane wymagane odległości pionowe przewodu od ziemi i krzyżowanych obiektów. Ponieważ zwis zwiększa się ze wzrostem temperatury lub dodatkowym obciążeniem przewodu, do projektowania przyjmuje się największy normalny zwis, tj. występujący w temperaturze (otoczenia) + 40°C lub — 5°C i sadzi normalnej. W normie [3.13] założono przy tym bezobciążeniowy stan linii, co w zestawieniu z dopuszczalną temperaturą przewodu +80°C, będącą podstawą do ustalenia ich dopuszczalnej obciążalności, powoduje niebezpieczeństwo przekroczenia największych zwisów normalnych w przypadku dużych obciążeń prądem roboczym przy wysokiej temperaturze powietrza i bezwietrznej pogodzie oraz przy dużych prądach zwarciowych. Problem ten będzie uwzględniony przy aktualizacji PN-75/E-05100.

Znając zwis, można obliczyć odległość pionową przewodu od punktu zawieszenia w dowolnym miejscu przęsła płaskiego

/,=


4fx{a-x)

">

ar


(3.22)


przy czym x — odległość od punktu zawieszenia.

Długość przewodu zawieszonego na konstrukcjach wsporczych zależy od temperatury 3. Uwzględniając wzór (3.20) i wprowadzając dopuszczalne uproszczenia, uzyskuje się zależność pomiędzy naprężeniem i temperaturą w dwóch różnych stanach, czyli tzw. równanie stanów dla przęsła płaskiego

<*2


a2łi 24 pal


a292i

24fio\


3,)


(3.23)



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3tom282 9. INSTALACJE ELEKTRYCZNE 566 Tablica 9.6. Rodzaje stosowanych instalacji Lp. Sposób wykon
Elektroda szklana ES: powszechnie stosowana do oznacza-nia pH; składa się z rutki szklaną zakończoną
264 (12) 14.1.7. Dokładność obliczenia wysokości zliczoneji azymutu tablicami Powszechnie stosowana
3tom093 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 188 Tablica 3.1. Zużycie energii elektrycznej przez grupy odbio
3tom103 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 208 przy czym: gu 92 — ciężary jednostkowe przewodu uwzględniaj
3tom104 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 210 żył (na napięcia znamionowe od 15 kV) typu HAKFtA i HAKnFtA
3tom105 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 212 np. ENTS (rys. 3.29). Stosuje się również mufy przejściowe,
3tom106 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 214 i w planowaniu rozwoju. Baza danych powinna mieć strukturę
3tom107 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 216 Numeracja wtórna (maszynowa) jest stosowana podczas oblicze
3tom108 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 218 informacji potrzebnych do obliczeń technicznych i ekonomicz
3tom109 3. SIECI ELEKTROENERGETYCZNE 220 przy czym: Pu — udział mocy elementu zasilanego (obciążenie
5.2 WYKONANIE ROZDZIELNI ELEKTRYCZNYCH R. Projektowane tablice rozdzielcze należy zabudować w miejsc
152 153 ik 59. Grzałka elektryczna na tabliczce znamionowej ma napis: 220 V, 500 W. Oblicz i /as pot
sieci Sieci telekomunikacyjni: 27 Tablic a 1.2. Wiclokwtnc sysfeniy analogowe Krotność systemu Li
244PRZEGLĄD ELEKTROTECHNICZNY Nr 9 Tablica III. Długość łuku „d"
1tom031 2. RYSUNEK TECHNICZNY ELEKTRYCZNY 64 Tablica 2.2 (cd.) W tablicy 2.1 zamieszczono najczęście

więcej podobnych podstron