68 69

DIETA I ODTRUWANIE ORGANIZMU WEDŁUG METODY DOKTORA JENSENA

Po tej rozmowie pacjentka zmieniła się nie do poznania. W końcu przecież zdołała przejść przesilenie psychiczne. Po powrocie do domu napisała do mnie list z podziękowaniami, zapewniając, że odzyskała radość życia, a jej związek małżeński wkroczył w zupełnie nową fazę, gdyż przekonała się, iż jej partner nie ponosi żadnej odpowiedzialności za dawne problemy.

Rozwikłanie mentalnych węzłów i trudności jest równie ważne jak oczyszczenie jelit bądź innych narządów w ciele. Lecząc ludzi głodówkami, miałem wielokrotnie okazję się przekonać, że nierzadko długotrwały post prowadzi do kryzysu psychicznego. Nadzorowanie pacjenta w fazie takiego kryzysu wymaga znacznej cierpliwości i rozwagi. Przechodząc wspomniane stadium, osoba dążąca ku zdrowiu „trawi” mentalnie przeszłość i jest skłonna otworzyć duszę tylko wobec osoby, do której ma całkowite zaufanie. Z kolei specjalista, sprawujący opiekę nad pacjentem, musi do pewnego stopnia zaangażować się emocjonalnie w udzielanie pomocy. Bywa, że człowiek w trakcie przesilenia psychicznego wywleka z podświadomości liczne sprawy, których potem, po dojściu do siebie, będzie się wypierał. Wiadomo, że liczne dręczące wspomnienia skrywane w umyśle mogą stanowić podłoże poważnych problemów zdrowotnych. Zdarzało się, iż osoby przechodzące przesilenie mentalne przywoływały incydenty i zdarzenia sprzed dwudziestu czy nawet trzydziestu lat. Czasami wyjawiały dawne doświadczenia natury seksualnej, na co z pewnością nie zdobyłyby się w innych okolicznościach. A jednak „sprzątanie” organizmu należy rozpoczynać właśnie od sfery umysłowej. Pomimo wszystko nie zalecałbym decydowania się na długotrwałą głodówkę z zamiarem wywołania przesilenia psychicznego.

W tym miejscu warto może posłużyć się analogią z dziedziny chirurgii. Przywołajmy następujący przypadek: oto pacjent z nabytą dolegliwością węzła chłonnego w pachwinie, ze stanami nieżytowymi w całym ciele. Rezultatem leczenia okazało się nagromadzenie wysięku w gruczole pachwinowym. Wystąpiło obrzmienie wielkości grejpfruta. Można wprawdzie pozwolić, aby tą „masą odpadową zajął się organizm i powoli usuwał za pośrednictwem narządów wydalniczych - płuc, nerek, jelit - ale to przecież bardzo nierozsądne rozwiązanie. Przeprowadzono zatem zabieg ze znieczuleniem miejscowym; opuchlizna została rozcięta i w rezultacie odsączono półtora litra ropy.

Skoro organizm owego pacjenta doprowadził do fazy przesilenia, to prawdopodobnie uporałby się również z procesem eliminacji, wziąwszy jednak pod uwagę, że pachwina nie należy do najważniejszych narządów, zespół

Proces odwrotny a przesilenie zdrowotne

lekarski zdecydował się na usunięcie toksycznych substancji, stosując zabieg chirurgiczny. Gdyby w grę wchodziły toksyny w jelicie lub w nerce, lepiej byłoby pozostawić ich eliminację naturalnym kanałom wydalniczym. Wśród asysty wspomnianego zespołu chirurgów znalazł się oprócz mnie pewien oste-opata, który dobrze rozumiał, czym jest przesilenie zdrowotne i pojmował, do czego należy dążyć. Operowany miał ponadto łuszczycę - która również ustąpiła po okresie kryzysu.

Nie ma dwóch identycznych przypadków. Ludzie żyją obok siebie, lecz każdy nieco inaczej, wykonują różne zawody, w otoczeniu, z którym, być może, wiedzie się podświadome zmagania w atmosferze napięcia i nacisków. Wiele różnorodnych czynników może prowadzić do powstania niezliczonych, przebiegających w sposób odmienny schorzeń.

W czasie przesilenia daje o sobie znać brak apetytu. Należy się wsłuchiwać w sygnały dawane przez organizm. W owych dniach ciału potrzeba więcej wody do wypłukania toksyn; wskazany jest również odpoczynek. „Odpoczywaj i eliminuj” - to zwrot, który odnoszę do czasu przesilenia, mając na uwadze zarówno wypoczynek umysłowy, jak i fizyczny.

Podczas kryzysu zdrowotnego pacjent nie powinien się przejadać, poza tym należy spożywać produkty wspierające proces eliminacyjny. W szczytowym etapie kryzysu najlepiej w ogóle zrezygnować z jedzenia lub bardzo poważnie je ograniczyć, aby nie zakłócać procesów uzdrawiających, realizowanych przez organizm. Potraktujmy swoje ciało jak swoisty bank. Jeżeli w trakcie odnowy znajdzie się na koncie pokaźny wkład, po pewnym czasie w razie potrzeby będzie można czerpać wymierne dywidendy. O ile w dniach zbliżającego się przesilenia pacjent przeprowadza akurat głodówkę, o tyle w pewnych okolicznościach lekarz może zadecydować o przedłużeniu jej

0 kolejny tydzień. Jeśli jednak samopoczucie zdrowiejącej osoby jest dobre

1 wszystko zdaje się iść ku lepszemu, wówczas wolno przerwać post.

Przesilenie zdrowotne nie jest zasługą wyłącznie pacjenta czy też nadzorującego jego stan lekarza. To w zasadzie efekt naturalnych procesów, jakim ulega organizm. Ciało kieruje się własną mądrością, wiedząc lepiej od jakiegokolwiek lekarza i bez względu na metodę kuracji, które tkanki wymagają naprawy i odnowy.

Czas przesilenia to najczęściej okres, w którym lekarz czyni najmniej dla uzdrowienia pacjenta. Chodzi bowiem o wysiłek, który winien podjąć sam organizm dla przywrócenia normalnego, zdrowego stanu i w większości wypadków