3tom327

3tom327



10. TECHNIKA ŚWIETLNA 656

Oświetlenie przeważnie pośrednie (klasa IV) jest to oświetlenie za pomocą opraw, przy których

10% s: <PJ<P 40%

Oświetlenie pośrednie (klasa V) jest to oświetlenie za pomocą opraw, przy których

0% sg <PJ<P s: 10%

Zastosowanie opraw o określonym podziale strumienia świetlnego w pólprzestrzenic dolną i górną przesądza w znacznym stopniu o charakterze oświetlenia, a tym samym o istotnych cechach oświetlenia (tabl. 10.26).

Tablica 10.26. Podstawowe cechy oświetlenia związane z klasami oświetlenia

Klasy

oświetlenia

Cechy oświetlenia

Klasa I

Oświetlenie

bezpośrednie

rozkład luminancji we wnętrzu zależy od rodzaju opraw i ich rozmieszczenia; najsilniej jest oświetlona płaszczyzna robocza; na ogół półcienie, ostre (przy opraw-ach punktowych) lub niewyraźne (przy oprawach liniowych i powierzchniowych); stosunkowo dobre oddawanie kształtów obiektów; duże prawdopodobieństwo olśnienia (niewskazane zbyt niskie zawieszanie opraw); mały wpływ wartości współczynników odbicia sufitu i ścian, zabrudzenia i zakurzenia sufitu i ścian na stan oświetlenia; duża sprawność oświetlenia

Klasa V

Oświetlenie

pośrednie

rozkład luminancji w dolnej części wnętrza jest równomierny i nie zależy od rodzaju opraw i ich rozmieszczenia; sufit i górne pasy ścian oświetlone najsilniej; oświetlenie na ogół praktycznie bez cieni; miękkie zarysowanie przedmiotów, bez ujawniania szczegółów kształtów, także bez wyraźnego ujawniania kształtu bryłowego przedmiotu; duży wpływ wartości współczynników odbicia sufitu i ścian na stan oświetlenia; duża zależność oświetlenia od zabrudzenia sufitu i ścian; brak zagrożenia olśnieniem; mała sprawność oświetlenia; realizacja średnich poziomów natężenia oświetlenia

Uwaga: Oświetlenie mieszane (kl. III) ma cechy pośrednie klas I i V. Oświetlenie przeważnie bezpośrednie (kl. II) ma cechy pośrednie klas I i III. Oświetlenie przeważnie pośrednie (kl. IV) ma cechy pośrednie klas III i V.

10.5.3.4. Odmiana oświetlenia elektrycznego stanowiąca uzupełnienie oświetlenia naturalnego (dziennego)

Stale, uzupełniające oświetlenie sztuczne wnętrz (PSALI). Jest to elektryczne oświetlenie stosowane wg specjalnych zasad w porze dziennej, gdy samo oświetlenie dzienne (naturalne) jest niewłaściwe. Przyjmuje się, że światło naturalne i łącznie z nim stosowane światło sztuczne powinny być zintegrowane w sposób zapewniający zachowanie charakteru oświetlenia dziennego, przy wytworzeniu podstawowej składowej natężenia oświetlenia światłem sztucznym. Zakłada się przy tym konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu natężenia oświetlenia zarówno na płaszczyźnie roboczej (poziomej), jak i na ścianach oraz suficie. Zasady PSALI dotyczą przede wszystkim poziomu natężenia oświetlenia (określanego ryczałtowo, co najmniej na poziomie 300 — 500 lx), barwy postrzeganej światła (zbliżonej do typowej barwy światła dziennego), oddawania barw (dla uniknięcia istotnych różnic w wyglądzie przy świetle sztucznym i naturalnym) oraz rozsyłu opraw i ich rozmieszczenia (z uwagi na wspomnianą integrację świateł i doświetlenie odpowiednich stref we wnętrzu).

Ostatnio często odchodzi się od klasycznych zasad integracji światła dziennego i elektrycznego, przy położeniu nacisku na ograniczanie zużycia energii elektrycznej. Typowym postępowaniem jest ograniczanie udziału oświetlenia elektrycznego w miarę zwiększania się udziału oświetlenia dziennego, przy łącznym stosowaniu światła dziennego i elektrycznego. Jest to odmiana PSALI stosowana przy tzw. oświetleniu wydajnym energetycznie. Realizacja takiej odmiany PSALI jest związana ze stosowaniem układów automatycznej regulacji oświetlenia. Stosowane są tzw. „inteligentne” ukiady sterowania, związane z regulacją poszczególnych opraw oświetleniowych lub ich grup.

10.5.4. Oświetlenie normalne, ogólne 10.5.4.1. Podstawowe obliczenia i oszacowania oświetleniowe

Wskaźnik pomieszczenia w charakteryzuje pomieszczenie o regularnym kształcie (kwadratu, prostokąta) i symetryczne w stosunku do płaszczyzny roboczej umieszczenie w nim jednej oprawy. Oblicza się go ze wzoru

(10.10)


ab

HJa+b)

gdzie: a — szerokość pomieszczenia; b — długość pomieszczenia; H,„ — wysokość umieszczenia oprawy nad płaszczyzną roboczą.

Wskaźnik wykorzystania ww charakteryzuje wykorzystanie strumienia świetlnego półprzestrzennego dolnego wszystkich opraw do bezpośredniego oświetlenia płaszczyzny roboczej. Określony jest wzorem

ww- = —22-    (10.11)

t?vop

przy czym jest strumieniem świetlnym bezpośrednio padającym na płaszczyznę roboczą, pochodzącym do półprzestrzennego dolnego strumienia świetlnego wszystkich opraw <Pvop.

Jeśli odstęp s między oprawami jest stały oraz odstęp s„ skrajnych opraw od najbliższych ścian jest również stały i wynosi połowę odstępu między oprawami (s„ = s/2), to

wtv = (a1+a2.Nl) + (b, + 62.Nl)s/Hm    (10.12)

gdzie: .NI = Nl/100, przy czym NI jest pierwszym wskaźnikiem kodu strumieniowego oprawy; s/Ha — stosunek odstępu s do wysokości Hm umieszczenia opraw nad płaszczyzną roboczą; alt a2, bIt b2 — współczynniki obliczeniowe podane tabelarycznie (tabl. 10.27).

Wartość wskaźnika s/H„ wynika z występującego lub przewidywanego rozmieszczenia opraw. Przy braku danych na temat rozmieszczenia opraw można założyć — przy wstępnym obliczaniu ww — iż s/Hm = 1.

Przy niespełnieniu warunku s = const należy uśrednić odstępy między oprawami. Wtedy należy stosować s„JHm.

Przy niespełnieniu warunku s„ = const należy uśrednić odstępy skrajnych opraw.

Przy niespełnieniu warunku s0 = s/2 (także w odniesieniu do średnich wartości tychże odstępów) należy dodatkowo uwzględnić współczynnik korekcyjny c (tabl. 10.28). Wtedy

wwsk = ww x c    (10.13)

W przypadku pojedynczej oprawy należy przyjąć, iż s/H„ = 2 w (gdzie w — wskaźnik pomieszczenia).

W przypadku linii świetlnych zamiast s/Hm należy stosować sJHm, przy czym st. jest określone w zależności od odstępu s'0 skrajnej linii świetlnej od najbliższej ściany równoległej do tejże linii, a także w zależności od odstępu s' między liniami. Jeśli s'0/s < 0,5, to se = 0,7 5 s', natomiast gdy s'„/s 3* 0,5, to s, = s .

42 Poradnik inżyniera elekiryka tom 3


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
3tom321 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 64410.4.3. Typowe odmiany i właściwości opraw Oprawy oświetleniowe wyp
3tom323 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 64i Tablica 10.14. Przyczyny zwiększania wymagań oświetleniowych Uznaj
3tom324 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 650 kierunkiem obserwacji), olśnienie odbiciowe (gdy nadmiernie jaskra
3tom325 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 652 Tablica 10.21. Wartości ij przy których zostaną wytworzone w okreś
3tom326 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 654 Tablica 10.25. Charakterystyka modelowania i sposobów jego uzyskiw
3tom328 10. TECHNIKA ŚWIETLNA    _65J Tablica 10.27. Współczynniki a,, a2 i ó,, b2 st
3tom329 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 660 Na podstawie wymienionego związku oblicza się również wymagany str
! Nowości 10 Nowości w którym się on znajduje. Jest to możliwe za pomocą: •    stacj
3tom318 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 63*Tablica 10.7. Stopnie zabezpieczenia opraw oświetleniowych przed po
3tom322 io. technika Świetlna 64610.5. Elektryczne oświetlenie wnętrz10.5.1.    Ogóln
3tom335 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 672 Tablica 10.44. Przykładowe sposoby oświetlenia miejscowego wt ukła
3tom336 10. TECHNIKA ŚWIETLNA674 Rys. 10.17. Przykładowe kształty i kolory znaków informacyjnych prz
3tom337 10. TECHNIKA ŚWIETLNA676 10.6. rl.LKTRYC7.NE OŚWIETLENIE DROGOWE.677 mogą stanowić podstawę
3tom339 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 680 Tablica 10.53. Klasyfikacja rozsyłu opraw oświetlenia drogowego
3tom312 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 626 oka pokrywał całkowicie co najmniej jeden światłoczuły receptor si
3tom313 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 628 Tablica 10.1. Podstawowy podział stosowanych obecnie elektrycznych
3tom315 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 632 Tablica 10.6. Przybliżone wartości temperatury bańki i trzonka wyb
3tom316 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 634 standardowych, 26 mm — dla świetlówek energooszczędnych (mniejsza
3tom317 10. TECHNIKA ŚWIETLNA 63610.3.5.    Typowe odmiany i właściwości eksploatacyj

więcej podobnych podstron