10. TECHNIKA ŚWIETLNA 652
Tablica 10.21. Wartości ij przy których zostaną wytworzone w określonych klasach BZ — z uwzględnieniem rozproszonego strumienia świetlnego — zalecane wartości względnego natężenia oświetlenia na suficie i na ścianach
Wskaźnik pomieszczenia w |
Krytcrialne wartości >/A/qv przy różnych klasach BZ | |||||||
BZ1 |
BZ2 |
BZ3 |
BZ4 |
BZ5 |
BZ6 |
BZ7 | ||
0,6 |
0.5-0,6 |
0,05-0,5 |
0,05- |
-0,4 |
0.05-i-0,4 |
0,05-!-0,3 |
_ |
_ |
1 |
— |
0.4-0,8 |
0.1- |
-0,7 |
0,1 -0,6 |
0.05-0.6 |
0.05-0,5 |
— |
1,5 |
— |
0,8-s-1,1 |
0,3- |
-1,0 |
0,1 ^0,9 |
0,1-0.9 |
0,05-0.7 |
0,6 |
2 |
— |
1,1 * 1,3 |
0.5- |
-1,2 |
0,1 -1,1 |
0,1-1.0 |
0,05-r 0.9 |
0,6-0,8 |
2,5 |
— |
U-1,4 |
0,7- |
-1,4 |
0,1-r 1.3 |
0,1-1.2 |
0,1 - 1,0 |
0,7-1.0 |
3 |
— |
1,5 |
0,9- |
-1,5 |
0,2-1,3 |
0,2-1.3 |
0.1 -r 1,2 |
0,7-1.1 |
4 |
— |
1,6-1,7 |
0,9- |
-1,7 |
0,2-i-1.5 |
0,2-1,5 |
0,1-1,4 |
0,9 -1.3 |
5 |
— |
1,8 |
u- |
-1.8 |
0.2-1,6 |
0,2 -1,6 |
0,1-1.5 |
1.0-1,5 |
stosowania opraw oświetleniowych charakteryzujących się odpowiednią wartością stosunku sprawności oprawy w zakresie pólprzestrzeni górnej do sprawności oprawy w zakresie pólprzestrzeni dolnej Dobór opraw wg zalecanych wartości t;A/i;v
(tabl. 10.21), podawanych w funkcji wskaźnika pomieszczenia w i klasy BZ, eliminuje potrzebę sprawdzających obliczeń dotyczących rozkładu luminancji w otoczeniu, przy założeniu równomiernego rozkładu.
Jeśli pogorszenie warunków widzenia jest dopuszczalne (lub pożądane), to mogą być (lub powinny być) stosowane odstępstwa od stosunkowo równomiernego rozkładu luminancji we wnętrzu, w celu uzyskania atrakcyjności obrazów i wytworzenia pożądanego nastroju. Stosunkowo nierównomierny rozkład luminancji w otoczeniu przy oświetleniu ogólnym może być określony poprzez założenie odpowiednich wartości średniego natężenia oświetlenia na suficie, ścianach i płaszczyźnie roboczej we wnętrzu. Wystąpienie tak określonego nierównomiernego rozkładu luminancji w otoczeniu przy oświetleniu ogólnym jest uzależnione we wnętrzach o typowych współczynnikach odbicia od zastosowania odpowiednio dobranych opraw oświetleniowych. Dobór takich opraw może być dokonywany na podstawie obliczonych [10.2] żądanych wartości wskaźnika wykorzystania w w oraz stosunku sprawności oprawy w zakresie pólprzestrzeni dolnej do całkowitej sprawności oprawy ,N4.
Barwa światła postrzegana. W celu uzyskania możliwie naturalnych efektów' w sztucznie oświetlonym wnętrzu barwa światła stosowanych źródeł światła powinna być dobrana do realizowanego poziomu natężenia oświetlenia. W nawiązaniu do warunków występujących w naturze uważa się, że przy większych wartościach E właściwe są źródła o wyższej temperaturze barwowej. Stąd przy większych poziomach E należałoby stosować źródła o bielszej barwie światła. W praktyce problem doboru barwy światła dotyczy głównie świetlówek (tabl. 10.22), gdyż różne typy świetlówek mają istotnie różniącą się barwę światła. Stosowanie świetlówek przy poziomie E < 150 lx może prowadzić do wystąpienia odczuć ponurości. Niedopasowanie odmiany świetlówek przy poziomach E ^ 150 lx może prowadzić do odczuć nadmiernej sztuczności.
Tablica 10.22. Wybór odmiany barwy światła świetlówek
Preferowany typ świetlówki |
Realizowany poziom natężenia oświetlenia |
Dzienna 6500 K |
powyżej 1000 lx |
Chłodnobiała 4300 K |
ok. 1000 lx |
Biała 3500 K |
od 150 lx do ok. 1000 lx |
Ciepłobiała 2900 K |
od 150 lx do ok. 500 lx |
Oddawanie barw. Wygląd oglądanego obiektu może ulegać zmianom przy oświetleniu źródłami światła o różnych rozkładach widmowych mocy promienistej. Oddawanie barw charakteryzuje wpływ składu spektralnego promieniowania źródeł na wrażenie barwy obiektów oglądanych przy zastosowaniu tychże źródeł, wrażenie porównywane — świadomie lub podświadomie — z wrażeniem barwy tych samych obiektów oglądanych przy zastosowaniu źródeł o odniesicniowym składzie spektralnym promieniowania.
Wymagana dokładność oddawania barw zależy od znaczenia odnoszonych wrażeń barwy przy wykonywaniu w warunkach oświetlenia sztucznego czynności użytecznych (tabl. 10.23). Właściwość oddawania barw jest charakteryzowana — przy zastosowaniach ogólnych — wartością tzw. ogólnego wskaźnika oddawania barw (tabl. 10.24).
Tablica 10.23. Ocena wymaganej dokładności oddawania barw w 3-stopniowej skali
Dokładność oddawania barw | ||
mała |
średnia |
duża |
gdy zmiana wyglądu obiektu nie odgrywa praktycznie roli |
gdy znacząca zmiana wyglądu obiektu może być tolerowana |
gdy znacząca zmiana wyglądu obiektu nie może być tolerowana |
na przykład: magazyn)'; pakownie; prace w przemyśle przy braku wymagań dotyczących rozróżniania barw |
na przykład: biura; szkoły; przemysł precyzyjny |
na przykład: diagnostyczne gabinety lekarskie; sale operacyjne; muzea; kontrola kolorów w przemyśle włókienniczym |
Tablica 10.24. Pożądana wartość ogólnego wskaźnika oddawania barw R„
Dokładność oddawania barw (wg tabl. 10.23) |
R. |
Duża |
co najmniej 80 |
Średnia |
co najmniej 65, ale poniżej 80 |
Mała |
poniżej 65 |
Uwaga: Wartości Ra dla różnych odmian źródeł podano w p. 10.3. |
Modelowanie. Ujawnianie (podkreślanie) za pomocą światła kształtów brył (obiektów) jest nazywane modelowaniem. Zależy ono od stosunku składowych pośredniego i bezpośredniego natężenia oświetlenia na obserwowanej bryle (obiekcie). Istotne znaczenie ma kierunek padania światła, a także kierunek obserwacji.
Przy silnym kierunkowym oświetleniu modelowanie może być zbyt silne, powodując wystąpienie nadmiernych kontrastów i przeszkadzających cieni.
Jeżeli światło pada z wielu kierunków podobnie uprzywilejowanych lub jest nadmiernie rozproszone, to modelowanie może być zbyt słabe, powodując nadmierne osłabienie kontrastów i dając efekt monotonii. Takich cech oświetlenia należy unikać w pomieszczeniach roboczych.
Jeżeli z wielu kierunków padania światła jeden kierunek jest uprzywilejowany w sposób wyważony, to modelowanie jest umiarkowane, powodując przyjemny wygląd wnętrza (osób, przedmiotów) poprzez uwidocznienie kształtów i wywołanie nie przeszkadzających cieni (gra światłocienia). Takie umiarkowane modelowanie występuje