404
Św. Augustyn, Partstwo Boże
ziemi"; I nieco dalej w tym samym psalmie: „Jakośmy słyszeli, takośmy i widzieli w państwie Pana cnót, w państwie Boga naszego; Bóg je ugruntował na wieki"', I znowu w innym miejscu: „Bystrość rzeki rozwesela państwo Boże; poświfcil przybytek swój najwyższy; Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszone. ”4 Z tych i innych Jeszcze świadectw Pisma Świętego - przytaczanie wszystkich za długie by było - dowiedzieliśmy się, że istnieje jakieś „Państwo Boże" 1 zapragnęliśmy należeć do liczby jego obywateli, umiłowawszy je tą miłością, którą nas natchnął założyciel tegoż państwa. Obywatele państwa ziemskiego wyżej stawiają swoje bóstwa nad założyciela państwa świętego, albowiem nic wiedzą, Iż on jest Bogiem nad bogi; nie nad bogi fałszywe, owe złe i nadęte bogi, co pozbawione światła prawdziwie Bożego, wszem Istotom wspólnego, a przeto ograniczone do posiadania niejakiej skąpej tylko władzy, zazdrośnie strzegą tych niby strzępów władzy i od oszukanych poddanych swoich czci Bożej wymagają; lecz jest Bogiem tych bogów dobrych i świętych, którzy raczej z tego się cieszą, iżby oni sami poddani byli Bogu jedynemu, niż żeby swoich poddanych mieli; iżby oni Boga chwalili, niż boską cześć odbierali 5. Lecz przeciwnikom tego państwa świętego daliśmy, na ile nas stać było, odpowiedź przy pomocy Pana i Króla naszego w poprzednich dziesięciu księgach. Teraz zaś, wiedząc, że czytelnik czeka tego ode mnie i pomnąc na zapowiedź swoją, przystępuję, ufny zawsze w pomoc tegoż Pana i Króla naszego, do rozprawy o zaczątku, o pochodzie i o należnych kresach dwóch państw; a mianowicie ziemskiego i niebieskiego, o których już powiedzieliśmy, że w tym tu świecie są one tymczasowo poplątane niejako ze sobą i pomieszane. A naprzód powiem o tym, jak to zaczątki tych dwóch państw powstały z różnicy zaszłej między aniołami.
Rozdział II
Nikt spośród ludzi nie doszedł do poznania Boga, jeno przez pośrednika między Bogiem a człowiekiem, człowieka Jezusa Chrystusa.