510 Św. Augustyn, Partstwo Boże
Rozdział III
Jeśli ktoś dowodzi, że ciało u ludzi złych nałogów jest przyczyną wszelkich zdrożności, ponieważ dusza stale przez ciało jest opanowana - ten nie bierze pod uwagę całkowitej natury człowieka. Albowiem „ciało2 które się kazi. obciąża duszę. " 1 Stąd też ten sam Apostoł mówiąc o tym ciele skazitcl-nym, o którym nieco przedtem powiedział: „Chociaż ten2 który zewnętrz Jest, człowiek nasz psuje się." 2 „Wiemy - ciągnie dalej - że Jeśli ziemski dom nasz mieszkania był zepsowany2 budowanie mamy od Boga2 dom nie rękoma robiony2 wiekuisty w niebiesiech. A /bowiem w tym wzdychamy, żądając być przyobleczeni mieszkaniem naszym2 które Jest z nieba; Jeśłiż Jedno obleczonymi2 a nie nagimi będziemy znalezieni. Bo i którzy Jesteśmy w tym mieszkaniu2 wzdychamy obciążeni; bo z niego nie żądamy być zwleczeni2 ale pr ze obleczeni2 aby pożarte było śmiertelne od żywota. " 10 A więc i obciążeni jesteśmy skazitelnym ciałem, i wiedząc, że przyczyną tego obciążania nie jest natura I treść ciała, lecz jego zepsucie, nic chcemy być z ciała „zwleczeni, lecz przyobleczeni jego nieśmiertelnością3. Będzie bowiem ono i wtedy, lecz ponieważ nic będzie skazitelne, nie będzie ciążyć. „Obciąża - tedy teraz - duszę ciało2 które się kazi2 a ziemskie mieszkanie tłumi umysł wiele myślący." 11 Jednakowoż ci, co wszystkie nieszczęścia duszy przypisują ciału - są w błędzie.
Wcrgili we wspaniałym swym wierszu platoóskie rozwija zdanie, gdy mówi:
„Dusze te, posiew niebios, boże ziarna czyste Mają w sobie ukryte moce promieniste.
Lecz te moce hamuje i ścieśnia zuchwale Ciało, niebieskim plonom nieprzyjazne stale.
Członki śmiertelne i przyziemnych więzów sploty Stępiają duszę, tłumiąc jej górne poloty3; a pouczając, że z ciała wynikają wszystkie owe tak dobrze znane cztery rodzaje wzruszeń: pożądanie, bojażó, radość i smutek jako źródła wszystkich grzechów i braków, dodaje jeszcze takie zdanie:
„Stąd się trwożą i pragną, cieszą albo smucą,
I wzroku z ciemni więzieó ku niebu nic zwrócą.3 1 Lecz czegoś innego uczy nas wiara nasza: Zepsucie ciała obciążającego duszę nie jest przyczyną pierwszego grzechu, lecz karą za ten grzech, i nie
* Mądr. 9.15.
2. Kor. 4.16.
10 Tamie 5.1 i nn.
11 M«dr. 9.15.
Ił Vcrg- VI. 730 nn.