arcz 142

Pierwszego składnika wzoru (9.15) zwykle nie komplikuje się uwzględnianiem wpływu spadku drogi , ze względu na niewielkie znaczenie tego wpływu w krótkim czasie t\. Uproszczenie, polegające na nagłym wprowadzeniu opóz'nienia o pełnej wartości, ułatwia analizę zdarzeń w ruchu drogowym (np. wypadków), pozwalając na zastosowanie wyraźnego podziału ruchu na jednostajny i jednostajnie zmienny. Dla ruchu opóźnionego można wówczas zastosować znane wzory fizyczne w najprostszej postaci

(9.18)

v = dfrt

aht²

2

vt _ v² 2    2 a,h

(9.19)

jeśli czas i drogę będziemy liczyć wstecz od chwili i miejsca zatrzymania pojazdu.

Analizę zdarzeń w ruchu drogowym dogodnie jest ilustrować wykresem w układzie współrzędnych czas-droga. Na rys. 9.2 przedstawiono przykładowo wykres tego rodzaju dotyczący zderzenia samochodu z przechodniem.

Rys. 9.2. Przykład przedstawienia wypadku drogowego w układzie współrzędnych

czas-droga

We wzorach (9.6)-f-(9.19) drogę i czas hamowania uzależniono od intensywności albo opóźnienia hamowania. Wartość tego opóźnienia może wybierać kierowca, działając z mniejszą lub większą siłą na pedał lub dźwignię hamulca. Możliwości te są jednak ograniczone bądź to budową : sprawnością działania układu hamulcowego, bądź też przyczepnością kół dc nawierzchni drogi. W następnym podrozdziale zbadamy zależności między uzyskiwanym opóźnieniem a niektórymi danymi technicznymi samochodu i przyczepnością nawierzchni.

m

142