CCF20081011021

6

W LABORATORIUM MIKROBIOLOGICZNYM NIL WOLNO!

■    bezwzględnie, jeść, pic i palie,

■    pozostawiać materiału zakaźnego bez oznakowania,

■    otwierać hodowli na dłużej niż to jest konieczne,

■    pipeto wać ustami.

■    pracować z kulturami drobnoustrojów w szalach laminarnych (z wleczonym obiegiem powietrza),

■    otwierać hodowli blisko twar/v.

•_ * ’    :    »v » *    ”< * *> V _    '£4* !*•'. fil >T*>{ iii¹"* ; i •

-    •    V.

przypadkowych naczyń czy pojemników.

LABORATORIUM

MIKROBIOLOGICZNE I TECHNIKA PRACY MIKROBIOLOGICZNEJ

Przedmiotem badan mikrobiologa s«i organizmy mikroskopijnej wielkości. Pakt ten powoduje, że laboratorium mikrobiologiczne powinno być specjalnie wyposażone. Obok szkła i aparatów powszechnie stosowanych w innych laboratoriach, niezbędne jest specyficzne szkło i aparatura do prac mikrobiologicznych.

Laboratorium mikrobiologiczne powinno mieć wydzielone takie pomieszczenia, jak:

pokój do przygotowywania i rozlewania pożywek,

-    zmywalnię szklą,

-    pomieszczenie na autoklawy,

-    pokój czystych kultur do przeszczepiał i posiewów w warunkach jałowych,

-    pokój-chłodnię,

-    pokój fermentacyjny.

Pomieszczenia te, jak i pozostałe pracownie mikrobiologiczne, musza być

✓

wyposażone w gaz i wodę. Ściany i podłogi pomieszczeń powinny być gładkie, łatwe do zmywania.

Powierzchnio stołów, mające koniaki z drobnoustrojami, powinny być również gładkie, najlepiej obite stalowy blachą, która można opalić palnikiem gazowym.

Mikrobiolog w swej pracy slyka się slale z materiałem mniej lub hardziej zakaźnym, dlatego leż powinien zachować daleko idącą ostrożność i higienę pracy. W związku z lym w pracowniach mikrobiologicznych należy wydzielić specjalne pojemniki na brudne szkło, pipety i szkiełka przedmiotowe.

Pipety i szkiełka przedmiotowe po użyciu umieszcza się w naczyniach zawierających środek dezynfekcyjny. Używane szkło, zawierające hodowle drobnoustrojów lub materiał zakaźny, należy pi/od myciem bezwzględnie wyjałowić w autoklawie. Do lego celu należy przeznaczyć osobny autoklaw.

Pomieszczenia mikrobiologiczne powinny być wyposażone w lampy bakteriologiczne z palnikami l IV.

Czyste szkło trzeba przechowywać w specjalnych szafach rozmieszczonych lak, aby nie krzyżowały się drogi przenoszenia brudnego szkła z czystym, wysterylizowanym.

Praca w laboratorium mikrobiologicznym wymaga przestrzegania warunków jałowości. Mikroorganizmy można usunąć przez sterylizację lub dezynfekcję. Tc dwa terminy nie są synonimami.

Sterylizacja oznacza całkowite usunięcie drobnoustrojów łącznie z formami przctrwalnikowymi, natomiast dezynfekcja polega na zniszczeniu form wegetatywnych drobnoustrojów chorobotwórczych lub tych, które na przykład mogą powodować psucie żywności. Dezynfekcja nie musi niszczyć przctrwalników. Powszechnie stosowane metody sterylizacji obejmują:

-    wypalanie w płomieniu palnika,

-    ogrzewanie w suchym, gorącym powietrzu,

-    wyjaławianie w parze przegrzanej (autoklawowanie),

-    wyjaławianie parą bieżącą (tyndalizacja),

-    filtracja.

Działanie na drobnoustroje temperaturą poniżej 100 C określa się jako pasteryzację. Powyżej 100 C proces nosi nazwę sterylizacji.

W przypadku mleka ma również zastosowanie uppcryzacja, która |)olega na momentalnym ogrzaniu mleka do temperatury I35-I50T’ i natychmiastowym ochłodzeniu produktu.

Efektem dobrze przeprowadzonej pasteryzacji jest śmierć wszystkich komórek wegetatywnych. Większość przctrwalników pozostaje żywa. W procesie sterylizacji, juzy zachowaniu odpowiedniego czasu ogrzewania, można skutecznie zniszczyć wszystkie przetrwalniki.