CCF20091008072

oceny zdolności gruntów spoistych do pęcznienia, wprowadzenie dwóch nowych sposobów. Są to: metoda badania polegającego na stopniowym obciążaniu spęcznialej próbki oraz badania pojedynczych próbek metodą stałej objętości próbki.

7. Dane liczbowe

W tabeli 31 przedstawiono kilka wyników badań wilgotności pęcznienia różnych minerałów ilastych.

Na rycinie 50 przedstawiono wykresy ilustrujące wpływ zawartości frakcji iłowej i zasolenia gruntu na wielkość pęcznienia. Badanie modelowe przeprowa-

Stężenie soli

Ryc. 50. Wpływ zawartości frakcji iłowej i zasolenia gruntu na wielkość pęcznienia (wg K. Al Roomi, 1991): 1 — próbka naturalna, 2 — próbka zasolona NaCI, 3 — próbka zasolona MgS0₄

Tab. 32. Porównanie stopnia ekspansji z wartościami potencjału pęcznienia i całkowitym pęcznieniem

(wg H.B. Seeda i in., 1962)

Stopień ekspansji	Potencjał pęcznienia S, %	Pęcznienie całkowite %
Niski	0,0-1,5	0-10
Średni	1,5-5,0	10-20
Wysoki	5-25	20-35
Bardzo wysoki	> 25	> 35

Ryc. 51. Wykres zależności stopnia ekspansji od aktywności i zawartości frakcji iłowej z uwzględnieniem potencjału pęcznienia (wg H.B. Seeda i in., 1962)

Ryc. 52. Wykres do określania ekspansji na podstawie wskaźnika plastyczności i zawartości frakcji iłowej (za F.G. Bellem, 1993)

t/

157