che2

j.izs. uczniowie postanowili spalić pierwiastki: siarkę i magnez. W tym celu uczeń A użył 0,602 • 10" atomów siarki i 1,067 dm³ powietrza. Natomiast uczeń B użył 0,6 g magnezu i 0,35 dm³ tlenu. Oblicz, czy otrzymali takie same liczby moli produktów spalania i podaj, jakie to były liczby moli.

3.126.    Spalono katalitycznie amoniak, otrzymując w wyniku reakcji tlenek azotu(II) i wodę. Oblicz objętość tlenku azotu(II), jeśli do reakcji użyto 22,4 dm³ amoniaku i 47,4 dm³ tlenu.

3.127.    Spalono 1 dm³ mieszaniny zawierającej (% obj.) 20% C0₂,70% H_:, 10% N₂, zużywając do tego celu 0,4 dm³ tlenu. Czy tlenu wystarczyło do spalenia całej mieszaniny?

3.128.    Do reakcji użyto 5 moli kwasu siarkowego(VI) i 2 mole tlenku żelaza(III). Oceń, której substancji użyto w nadmiarze, a następnie oblicz masę powstałej soli.

3.129.    Przeprowadzono reakcję pomiędzy 3 molami kwasu solnego a 1 molem węglanu sodu. Oblicz objętość wydzielonego dwutlenku węgla.

3.130.    Przeprowadzono reakcję strącania ortofosforanu(V) wapnia, używając do tego celu 1 mola ortofosforanu(V) potasu i 1 mola chlorku wapnia. Powstały osad odsączono. Oblicz masy' soli zawartych w przesączu.

3.131.    Przeprowadzono reakcję pomiędzy 10,2 g siarkowodoru i 3,4 g amoniaku. Ustal, czy w wyniku tej reakcji powstała wodorosól, czy sól obojętna oraz oblicz masę tej soli.

3.132.    Przeprowadzono reakcję pomiędzy 39,2 g kwasu ortofosforowego(V) i 8 g wodorotlenku sodu. Ustal, jaka sól powstała w wyniku reakcji oraz oblicz masę tej soli.

Zadania testowe

5.133. Wiedząc, że prawidłowa jest tylko jedna odpowiedź, rozwiąż następujące problemy:

1.    Celem otrzymania 2 g BaO należy utlenić:

a)    3,78 g baru,    c) 7,8 • 10²¹ atomów baru,

b)    0,14 mola baru,    d) 0,00138 mola baru.

2.    2 dm³ amoniaku zawierają w warunkach normalnych:

a)    2 mole amoniaku, c) 0,9 mola amoniaku,

b)    1,52 g amoniaku, d) 2 g amoniaku.

3.    10 g wodoru wydziela się podczas reakcji pewnej ilości wapnia z kwasem siarko-wym(VI). Potrzebna ilość wapnia to:

a)    20 g wapnia    c) 5 moli wapnia,

b)    400 g wapnia,    d) 10 moli wapnia.

4.    0,5 mola Fe(SCN)₃ ma masę:

a)    230 g,    c) 114 g,

b)    115 g,    d) 200 g.

5.    Przeprowadzono reakcję strącania osadu chlorku srebra, używając 20 g AgN0₃. Masa wydzielonego osadu wynosiła:

a) 16,9 g,    c) 14,35 g,

6.    Objętość SO,. konicc/nu do reakcji z 20 g NuOU (jeśli wieś/, że powstaje siat cz.an(lV) sodu) wynosi w warunkach normalnych:

a) 3,3dm³,    c)ll,2dm\

b) 22,4 dm',    d) 5,6 dm'.

7.    Porównano liczbę moli cząsteczek zawartą w 10 g PbCO, z liczbą moli cząstt czek zawartych w 10 g Na₂CO, oraz 20 g A1₂(S0₄)₃:

a)    najmniej moli cząsteczek zawartych jest w 20 g Al₂(SO.,)₃,

b)    najwięcej moli cząsteczek zawartych jest w 10 g PbCO,,

c)    najwięcej moli cząsteczek zawartych jest w 10 g Na₂C0₃,

d)    PbCO, ma liczbę moli cząsteczek większą niż AI₂(S0₄)₃.

8.    Oblicz objętość (w warunkach normalnych) tlenu potrzebną do całkowitego spi lenia 12 g C₂H₆, jeśli wiesz, że spalenie następuje do C0₂ i wody.

a)    17,92 dm³,    c) 15,68 dm³,

b)    31,36 dm',    d)42dm'.

9.    Przeprowadzono reakcję zobojętniania wodorotlenku wapnia za pomocą kwas azotowego(V). Liczba moli HN0₃ potrzebna do zobojętnienia 32 g wodorotlcr ku wapnia wynosi:

a)    0,5 mola,    c) 1 mol,

b)    0,43 mola,    d) 0,86 mola.

10.    Gęstość chlorowodoru w warunkach normalnych wynosi:

a)    1,63 g/dm',    c) 1,63 g/cm',

b)    0,61 g/dm',    d) 0,61 g/cm'.

4. Rozpuszczalność substancji i stężenia roztworów

Stężenie procentowe

Stężenie procentowe wyraża się wzorem:

₍. ^m,s,_Subsl,_nciiro_Zpu_Szczonci,_{lno%    Q=}Ł._I00%

całkowita masa roztworu    ³    m,

Stężenie procentowe możemy też definiować jako masę substancji rozpuszczonej zawni Ioj w 100 g roztworu.

Przykład

Przygotowano roztwór NaCI, odważając 15 g soli i 120 g wody. Oblicz stężenie procent* we otrzymanego roztworu.

Szukane: C — 9

Rozwiązanie

I )nne:

m !5gNaCl

i i i