W. Budzyński, W. Szempuński
maksymalnie 3 porażone śniecią i 5 sporyszem. Niestety, tylko około 23% ^ uprawy pszenicy jarej obsiewa się kwalifikowanym materiałem siewnym. fp|
Tabela 2.27. Plonowanie pszenicy (t/ha) w zależności od gęstości siewu i kompleksu glebowego (Mazurek, Sulek, 1996)
| Kompleks glebowy |
Liczba wysianych ziarniaków na lm2 |
nirI H=0,05) li | ||||
1400 |
500 |
600 |
700 |
800 | ||
j Pszenny bardzo dobry |
• 5,03 |
5,11 |
5,12 |
5,05 |
5,03 |
r.n. j |
[Pszenny dobry |
•3,92 |
4,27 |
4,48 |
4,47 |
4,42 |
0,20 1 |
Żytni bardzo dobry |
3,51 |
3,83 |
3,96 |
3,93 |
3,76 |
0,12 I |
Siewnik należy tak ustawić, aby w przypadku siewu 400 ziarniaków na 1 §# szerokość międzyrzędzi wynosiła 15 cm, a w przypadku 500-600 ziarniaków -11 cm. Takie rozstawy międzyrzędzi gwarantują lepszą architekturę łanu. Pszenicę jarą na kompleksach pszennych wysiewa się na głębokość 3 cm, na lżejszych natomiast - nawet na głębokość 5 cm.
Przed siewem należy zaplanować ścieżki technologiczne umożliwiające zabiegi ochronne i nawozowe w fazie strzelania w źdźbło i kłoszenia. Rozstawę ścieżek trzeba zsynchronizować z szerokością roboczą opryskiwaczy i ewentualnie siewni-ków nawozowych. Najkorzystniejszą dla plonu rozstawą ścieżek jest 18 m, nieob-siana powierzchnia wynosi wtedy 3,6%, a spadek plonu - 0,7%. Ścieżki co 8 m powodują, że przy 8% powierzchni nieobsianej spadek plonu pszenicy jarej wynosi 1,4%. Plon rekompensują przede wszystkim rzędy brzeżne ścieżek (lepsza krzewi-stość produktywna), a w mniejszym stopniu następne (Niemczyk, 1993).
Tabela 2.28. Optymalna obsada kiełkujących ziarniaków pszenicy jarej na 1 m2, będąca podstawą do obliczeń masy wysiewu ziarna na 1 ha
Typ odmian |
Kompleksy glebowo-rolnicze | |||
pszenne (1-2) |
żytni bardzo dobry (4) zbożowo-pastewny mocny (8) | |||
Przedplony | ||||
dobre |
zbożowe |
dobre |
zbożowe | |
Odmiany o dużych |
400 |
450 |
500 |
550 |
wymaganiach świetlnych | ||||
Odmiany o małych |
450 |
500 |
550 |
600 |
wymaganiach świetlnych |