146 W. Budzyński, W. Szempuński
zebrania słomy oraz chemicznego zniszczenia chwastów i samosiewów przedpk. (rys. 3.4). Takie zabiegi, jakkolwiek kłócą się z zasadami płużnego systemu uprą roli, mogą być doraźnie (1—2 lata) uzasadnione w niektórych ogniwach rotacji^ dozmianu. Ich skutki środowiskowe są raczej korzystne, skutki produkcyjne ^ miast zależą od gleby, od poziomu agrotechniki w całej rotacji i możliwości ^ sowania czynników rekompensujących. Nieliczne badania przeprowadzone w te dowodzą, że uproszczenia takie zastosowane w odniesieniu do żyta powodują^ sunkowo niewielkie obniżenie pionu.
Rys. 3.4. Wpływ sposobu uprawy roli na plonowanie żyta ozimego na glebie piaskowej (Pabin i in., 2001)
W konwencjonalnym systemie uprawy roli średnia orka siewna (20-25 cm) powinna być wykonana w takim czasie, aby gleba osiadła przed siewem. Na glebach piaszczystych osiadanie następuje dość szybko, na zwięźlej szych trwa jednak 3-4 tygodnie. Najczęściej zachodzi potrzeba mechanicznego przyspieszenia tego procesu i przywrócenia podsiąku kapilarnego. Siew w glebę nieodleżałą powoduje przedłużenie wschodów i ich nierównomierność. Osiadanie gleby zachodzące dopiero po wschodach roślin zawsze sprawia, że węzeł krzewienia formuje się zbyt płytko, a nawet bywa zupełnie odsłonięty. W efekcie zmniejsza się krzewistość produktywna jesienią i wiosną, rośliny znacznie gorzej zimują, łatwiej dochodzi do uszkodzenia węzła przez muchówki, a także do wylęgania roślin. Doprawienie wierzchniej warstwy gleby bezpośrednio przed siewem można przeprowadzić za pomocą agregatu złożonego z brony i wału strunowego bądź samej brony. Z reguły nie trzeba używać cięższego sprzętu.