DSCN1693

99

ni w odlewach pcxw

pdzcnia samego odw dlew w formie, co a/

a, które mogą obnij^ formacji.

e temperatury styg^

jrężeń typu skurczów stępami jest wykonaj s. 1.78). Skurcz swobąk było oporu formy, wju

ao

>ami, a — współczuj peratura w danej dn| j

ivych w odlewie llcw ten jest poddar I

(Mj

w zakresie spręiysc s. 1.78) można oblkay::

1,4. Ncprftcni* w odlewach

Rfsaaek 1.7X Charakterystycoie krzywe rozciągania stopów odlewanych otrzymane w różnych toaperaturach: T_t<7^<^<7^

Rramk IM Typowa zależność maksymalnego naprężenia przenoszonego przez próbkę toaoąganą a stałą prędkością od temperatury; T_p - temp. pokojowa, 7^- temp. solidus. - temp. pnejłot n stanu odkształceń atertnkznych w stan aktywowanego cieplnie płynięcia (wysokotemperaturowego pełzania}; T_t cs O^T,

(USI

em temperatury, zazwyczaj znacnt t$ nperaturami w jakiż eralnie zakres teaąo e z procesem tectoż' emperaturą polejeM | s materiału odlem

Na rysunku 1.79 pokazano charakterystyczne krzywe rozciągania typowego stopu odlewniczego otrzymane przy stałej prędkości rozciągania w różnych temperaturach. Charakterystyczną zależność maksymalnego naprężenia przenoszonego przez materiał od temperatury przedstawiono na rys. 1.80. To maksymalne naprężenie należy rozumieć jako naprężenie płynięcia w przypadku odkształceń plastycznych lub lepkich (jak w przypadku krzywych dla temperatur 7j i T« na rys. 1.79) albo wytrzymałość przy pękaniu kruchym tub poprzedzonym odkształceniami plastycznymi (jak w przypadku krzywych dla temperatur Ti i 71 na rys. 1.79).