II
148
1) Formy: wielki (\\meliki\\ivielgi). Ks. poznańskie: wielki (9 r.), wieliki (5 r.), wtelgi (5 r.). Źołtarz Wróbla: tylko wielki (35 r. na pierwszych 50 str,). Kazanie Paterka I: tylko wielki (9 r.). Módl. Ptasz.: wielki (49 r.), meliki (1 r.).
2) mgły, mgleó, ale — modlitica. Ks. poznańskie: modlitwa (1 r.), innych form brak. Żołtarz Wróbla: zemglony, zemglić (14 r.), mgły (3 r.); liczne formy modlić się, modUtioa (do str. 200—65 r.). Kazanie Paterka I: brak przykładów. Modlitewnik Ptasz.: mgły 2 r.; modlitwa, modlić się (ca 55 r.).
3) Formy typu ludziem (||ludziom). Ks. poznańskie: (ludziem (6 r.), ludziom (1 r.), końc. -am 2 r. Żołtarz Wróbla: ludzim (tak!) (14 r.), ludziem (1 r.); końc. -om (9 r.) w innyoh formach wyrazowych, np. kacerzom, mocarzom itp., końc. -am: dziedzicam itp. Kaz. Paterka I: rodzicom (1 r.)3. Módl. Ptasz.: ludziem (1 r.), mężom (2 r.).
4) Forma 1 os. 1. mu. ma zakończenie -m\\-my. We wszystkich zabytkach formy na -my są liozniejsze, niemniej jednak formy krótsze z zakończeniem -m występują we wszystkich zabytkach (z wyjątkiem Kaz. Pat. I) w dużym procencie. W Ks. poznańskich formy na -w zapisano 8 razy, np. slużym, życzym, wqtpiem, możem. Znaczną ilość form z -m spotykamy w Żołtarzu Wróbla (ca 30), przy czym przeważają formy z zakończeniem -iw (23 r.), np. będzim, bierzym, chcym itp. W Módl. Ptasz. formy z -my 3 r., z-w 2 r. W Kaz. Paterka I są tylko formy na -my.
5) Part. trybu przyp. 1 os. 1. poj. -bym (\\-bych); 1 os.l. mn. -byśmy (\\-bychmy, byćhom). W Ks. poznańskich upowszechnione są formy 1 os. 1. poj. z part. -bym, 1 os. 1. mn. — z part. -byśmy; wyjątkowe są formy z part. -bych, -byćhmy. W Żołt. Wróbla jeszcze part. -bych, ale w 1. mn. -byśmy. W Kaz. Paterka I brak form 1. poj.; w 1. mn. -byśmy. W Módl. Ptasz. 1. w poj. -bych; w 1. mn. -byśmy {\\bychmy, bychom).
6) Wymowa typu idom drogom. Liczne przykłady w Ks. poznańskich i — rzadsze — w Żołtarzu Wróbla.
7) Formy czasownikowe na -awać. -ować.
8) Brak dualnych form czasownikowych. Nieliczne formy dualne imion.
9) zaw8ze\\zatożdy. W Ks. poznańskich tylko zawsze (2 r.). W Żołtarzu Wróbla zawżdy\\zawsze (dużo przykł.). Kaz. Paterka I: zawżdy (4 r.).
10) Ponadto wymienić można takie zjawiska, jak antycypaoja spółgłosek palatalnych, np. w lejsie, u/przejdzić, ślojnce (Ks. poznańskie, Żołtarz Wróbla); miękka wymowa czwiartek; obiec (Ks. pozn., Żołt. Wróbla); ozęste przejście oN^uN, eN^iN; formy wełma (fluctus), welmy4 w Żołt. Wróbla; chtóry, chnet w Ks. pozn.;
8 W Kazaniu II: 1/udzyom 77. W Kazaniu III: ludzy&m 87, 94, 94v (2 rv), 103v, 110, 125v.
Na istnienie form welmy w Mammotrekcie z XV wieku pochodzącym z zachodniej