Finanse p stwa Wypych 2 253

Ocena zdolności Kredytowej i pozycji rynkowej przeu*iyvioi

a)    zysk osiągany przez spółkę,

b)    aktualna cena rynkowa akcji,

c)    dywidenda płacona akcjonariuszom.

Oceny spółki dokonuje się poprzez porównanie następujących wskaźników: cena akcji do zysku na jedną akcję, cena jednej akcji do wartości księgowej, cena akcji do zysku powiększonego o amortyzację, czy dywidendową stopę zwrotu. Formuły owych wskaźników przedstawione zostały w rozdziale V. Dla oceny wykorzystuje się zarówno analizę techniczną, jak i fundamentalną, ponieważ włączenie aktualnego kursu powoduje zmianę wartości z uwzględnieniem sytuacji na rynku. Z kolei zysk, czy dywidenda dają podejście fundamentalne dla wyceny rynkowej akcji.

4.1. Analiza techniczna

Analizę techniczną stanowi efekt pracy wielu teoretyków i praktyków, którzy starali się znaleźć zbiór zasad dotyczących postępowania w przypadku wystąpienia określonych sytuacji na rynku papierów wartościowych. Metoda ta wykorzystywana jest do prognozowania kierunku trendu i jego dynamiki. Podstawą analizy technicznej są dane historyczne przedstawione za pomocą wykresów, cała ich analiza jest zaś formą studiowania tego, co dzieje się obecnie z uwzględnieniem tego, co działo się kiedyś. W literaturze dokonuje się podziału tej metody na klasyczną analizę techniczną oraz na nowoczesną analizę techniczną. Analiza klasyczna obejmuje:

—    analizę trendu,

—    analizę formacji,

—    analizę wartości obrotów,

—    teorię fal i cykli.

Wraz z rozwojem i upowszechnieniem się komputerów osobistych rozwinęła się nowoczesna część analizy technicznej. Opiera się ona na dużej liczbie wskaźników, obrazujących stan rynku giełdowego i generujących sygnały kupna i sprzedaży. Ze względu na ich konstrukcję wskaźniki te możemy podzielić na wskaźniki:

—    oparte na cenie,

—    oparte na wartości obrotów,

—    łączące elementy ceny i obrotów.

Analiza techniczna, zarówno klasyczna jak i nowoczesna, opiera się na pewnych wspólnych zasadach, które są filarami całej analizy technicznej. Zasady te przedstawiają się następująco:

-    rynek papierów wartościowych znajduje się ciągle w nierównowadze, spowodowanej przewagą popytu nad podażą bądź odwrotnie,

-    kursy akcji podnoszą się i opadają w wyznaczonym trendzie,

-    zmiany cen akcji mają charakter powtarzalny.

Pierwsza z tych zasad uznaje ruch cen papierów wartościowych za najważniejszy punkt, na który należy zwrócić uwagę, analizując sytuację na giełdzie. Kierunek tego ruchu jest uzależniony od wzajemnego stosunku między popytem i podażą. Studiując zmiany kursów akcji można z dużym prawdopodobieństwem poprawności uzyskać informację o kierunku decyzji inwestycyjnej.

Druga zasada oznacza, że istnieje znacznie większe prawdopodobieństwo kontynuowania ruchu akcji w określonym trendzie niż poza nim. Na uwagę zasługuje podobieństwo między tą zasadą analizy technicznej a pierwszą zasadą dynamiki Newtona. Isaak Newton stwierdził, że jeżeli na ciało nie działają żadne siły lub siły działające równoważą się, to ciało trwa w spoczynku lub porusza się ruchem jednostajnie prostoliniowym.

Trzecią zasadą jest cykliczny charakter kursów akcji. Zasada ta stała się podstawą dokonywania prognoz przyszłych tendencji w ruchach kursów akcji. Przedstawiciele analizy technicznej uważają, że wszelkie zmiany kursów akcji układają się w określone wzory, które wzbogacają proces prognozowania.

Stosowanie analizy technicznej umożliwia koncentrację uwagi na silnych i wyróżniających się tendencjach trendowych, przy jednoczesnym ignorowaniu tendencji słabszych i niestabilnych. Znalezienie trendu głównego i pominięcie trendu bocznego pozwala na uzyskanie przejrzystego obrazu rynku. Do zalet analizy technicznej można zaliczyć jej elastyczność i możliwość adaptacji do różnych sytuacji. Analiza techniczna znajduje zastosowanie na giełdach papierów wartościowych, giełdach towarowych oraz na giełdach financjal futu-res i opcji finansowych.

W analizie technicznej podstawowymi narzędziami przy pomocy których dokonuje się analizy są wykresy, za pomocą których dokonuje się przedstawienia danych liczbowych. Wykresy te budowane są w skali arytmetycznej i logarytmicznej. W pierwszym przypadku ruchy

253