Foto1902

tu wyiysow w Mmonąuiit'

niewystarczające, Ostatecznie problematyko stanów nadzwyczajnych uregulowana została poprzez uchwalone przez Sejm w 2002 roku ustawy; z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz, U, Nr 62, poz. 558 i Nr 74, poz. 676), z dnia 21 czerwca 2002 r. o stanie wyjątkowym (Dz. U. Nr 113, poz, 985 1 Nr 153, poz, 1271) oraz z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetenqach Naczelnego Dowódcy Sil Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym ! organom Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 156, poz. 1301).

Po wielu latach starań udało się uchwalić 26 kwietnia 2007 r. ustawę o zarządzaniu kryzysowym.

Ustawa o zarządzaniu kryzysowym to zwarty akt prawny składający się z 35 artykułów. Zapisy w niej zawarte stanowią podstawę ustrojową dla administracji publicznej, rządowej i samorządowej w zakresie szeroko pojętego reagowa* 1 nia kryzysowego.

Musimy pamiętać, że najbardziej istotnym elementem systemu bezpieczeństwa powszechnego jest zdolny do odpowiedniego reagowania na istniejące zagrożenia system zarządzania kryzysowego, tzw. crisis management, oraz system zarządzania w stanach nadzwyczajnych. System ten powinien sprawnie reagować na występujące zagrożenia oraz usuwać ich skutki. Powinien on być elastyczny i umożliwiać określanie i analizowanie nowych zagrożeń, które do tej pory nie były umieszczone w katalogu zagrożeń i wobec których nie przewidziano procedur mogących im przeciwdziałać.

Zapisy ustawy o zarządzaniu kryzysowym, mimo swoich pewnych mankamentów mogą być podstawą dla wykreowania skutecznego sytemu an ty k ryzysowegffl w Polsce,

Andrzej Kurkiewicz

1. Zagadnienia wstępne

I. 1 Pojęcie bezpieczeństwa

v Definicja bezpieczeństwa w literaturze naukowej z zakresu prawa, politologii czy nauki o administracji jest niejednoznaczna. Słownik języka polskiego definiuje bezpieczeństwo jako „stan braku zagrożenia, stan spokoju, i pewności¹". specjalistyczni% słownik terminów bezpieczeństwa narodowego podaje, źe „bezpieczeństwo państwa to taki rzeczywisty stan stabilności wewnętrznej i suwerenności państwa, który odzwierciedla brak lub występowanie jakichkolwiek zagrożeń w sensie Zaspokojenia podstawowych potrzeb egzystencjalnych i behawioralnych społeczeństwa oraz traktowania państwa jako suwerennego podmiotu w stosunkach międ zy na rodowych"^{2 3}.

Bezpieczeństwo możemy także rozumieć jako pewność, którą powinien mieć każdy członek społeczeństwa, czując, że pod ochroną praw może rozporządzać swoją osobą i swoimi dobrami¹. Pojawia się również w tym kontekście definicja bezpieczeństwa publicznego, które jest najważniejszym filarem bezpieczeństwa narodowego, bezpieczeństwa powszechnego,

' W tym miejscu kształtuje się nam definicja bezpieczeństwa powszechnego jako sy-tuacjj, „w której wyeliminowane są zagrożenia funkcjonowania władz publicznych i innych struktur życia publicznego, a także życia, zdrowia i mienia obywateli (mienia narodowego), wywoływanych bądź to ewentualnymi próbami unicestwienia lub uszkadzania instytucji użytku powszechnego, bądź też przez siły natury."⁴

Pamiętać musimy, że ochrona ludności cywilnej zawsze wymagać będzie zaangażowania wszystkich środków, którymi rozporządza państwo. Nawet największy wysiłek ze strony państwa traci sens, jeśli nie zapewnia się warunków do przetrwania narodu,

1

SUmnik jfzyka polskiego, W«r*zawa 1978, f. 14,

2

’ Słownik terminów z zakrętu bezpieczeństwa narodowego, Warszawa 2001, t 10, jj K- Rom, filozofia bezpieczeństwa, Warszawa 1995, a, 126,158.

3

‘Definicja zawarta w; Ustrój i organizacja policji w Polsce oraz jej funkcje I zadania w ochronie bezpieczeństwa i porządku_._____rod j

4

J,    Wldacki. s. 9-