historia ogrodow7

templacji lub kameralnych przyjąć-dworskich; rozpowszechnił się w XVII i XVIII wieku.

Esplanada

— przestrzeń otwarta, nie zabudowana, przed fortyfikacjami, umożliwiająca widok pola obstrzału; również tereny parkowe na obwodzie zburzonych budowli obronnych.

Figarnia

—    szklarnia typu umiarkowanego, o temperaturze 8—15°C, o konstrukcji jednospadowej zwróconej na południe, służąca do uprawy figi jadalnej (Ficus cari-ca L.); w Polsce spotykana często od XVII wieku w powiązaniu z ogrodem użytkowym.

Furta

—    masywne drzwi jednoskrzydłowe łączone z bramą wjazdową lub jako samodzielne przejście w ogrodzeniu.

Gabinet ogrodowy

—    mała sala ogrodowa lub obszerna altana o konstrukcji trejażowej.

Gaj

—    przestrzeń ogrodowa porośnięta naturalną gęstwiną drzew i krzewów.

Ganek

—    przybudówka ze schodami przed wejściem do budynku, nakryta dwuspadowym daszkiem wspartym na słupach, filarach lub kolumnach, często połączonych balustradą, a niekiedy zamknięta ścianami z oknami; służy jako przejście na podwórze, dziedziniec lub do ogrodu.

Gazon

—    trawnik o geometrycznym zarysie, otoczony drogą; zazwyczaj kolisty, owalny lub prostokątny; bywa zdobiony kwietnikami, fontannami lub pojedynczymi formami drzew i krzewów.

Gęsiej stopki układ (patte-d’oie)

—    układ trójpromienisty dróg, złożony z osi środkowej i dwóch bocznych, przypominający zarys śladów gęsich nóg, od których przyjęła się nazwa; popularny w ogrodach barokowych.

Giardino secreto

—    mały ogród ozdobno-użytkowy, wydzielony ogrodzeniem z większego założenia ogrodowego, usytuowany przy domu, przeznaczony do uprawy kwiatów i ziół ■oraz do kameralnego wypoczynku; występuje głównie w ogrodach renesansowych i barokowych.

Glorieta

—    niewielka budowla ogrodowa w formie otwartego kolumnowego pawilonu, sytuowana w miejscach widocznych, zwykle na wzniesieniach, na zakończeniach osi widokowych; występuje w ogrodach barokowych XVII i XVIII wieku oraz w ogrodach krajobrazowych XVIII i XIX wieku.

Gołębnik

—    budowla ogrodowa służąca za mieszkanie dla ptaków i gołębi, często w formie ozdobnych pawilonów, domków, wież, baszt; rozpowszechniony w ogrodach romantycznych.

Grota ogrodowa

—    wnętrze wydrążone w zboczu wzgórza, pod tarasem, jako nisza w murze oporowym, lub w formie wolno stojącej budowli, służące do wypoczynku i ochłody;

906