img296

nych. Możliwe jest wówczas wystąpienie korozji. Podobne zjawisko może zachodzić w wyniku oddziaływania innych omówionych wyżej agresywnych środowisk eliminujących wodorotlenek wapnia z zaczynu bądź wskutek jego ługowania, bądź w wyniku reakcji chemicznych z udziałem Ca(OH)₂.

Innym powodem korozji zbrojenia może być penetracja chlorków przez otulinę. Osiągając powierzchnię stali, uszkadzają one warstewki pasywne na jej powierzchni. W takim przypadku proces korozji może się rozpocząć nawet w tworzywie o wysokim odczynie.

Powierzchnia stali zazwyczaj nie jest całkowicie jednorodna, ale składa się z miejsc o różnej aktywności, czyli różnej skłonności do przechodzenia w stan jonowy, a więc do ulegania korozji. W zetknięciu z elektrolitem miejsca o większej aktywności stają się anodami, podczas gdy miejsca mniej aktywne przybierają rolę katod w lokalnych ogniwach galwanicznych, zwanych w tym przypadku ogniwami korozyjnymi (rozdz. 8.3).

dostęp powietrza

Proces korozji elektrochemicznej jest wynikiem jednoczesnego przebiegu dwóch reakcji. W reakcji anodowej stal ulega rozpuszczeniu (korozji) i przechodzi w stan jonowy:

A_Fe: Fe -> Fe²⁺ + 2e    (7.7)

Tworzące się w tej reakcji elektrony są zużywane w reakcji katodowej. W środowiskach obojętnych z dostępem tlenu reakcją katodową jest redukcja tlenu:

K_Hz0 : 2H₂0 + 0₂ + 4e~ —> 4(OH)    (7.8)

Powyższym reakcjom towarzyszy przepływ ładunków elektrycznych (przepływ prądu elektrycznego). W stali następuje on w wyniku ruchu elektronów od obszarów anodowych do katodowych (przewodność elektronowa), w roztworze zaś w wyniku ruchu kationów do obszarów katodowych i ruchu anionów do obszarów anodowych i przewodność jonowa).