IMGP6338

ŻYWOT EZOPA

_J63;

Ma to mój sąpierz oprawić:

Niechaj zawsze rzeczne wchody.

By nie szło nic w morze wody. ^im Jeśliby mi to uczynił,

Ja tedy morze będę pił“.

Ludzie wszyscy zawołali,

Ksantowi sie radowali.

Dziwując sie jego mądrości,

^IT*° Iż wyszedł z takiej trudności.

Widząc sąpierz, iże stracił,

Nie mając, czym by zapłacił,

Ksantowi sie na miłość dał,

Prosząc, by nad nim lutość miał.

^,MS On mu to łatwie przepuścił,

A k temu jeszcze go uczcił,

Aby potym nie tak był śmiał,

Mistrzowi sie nie przeciwiał.

A gdy Ksantus doma siedział. '

^:™ Przysżedszy Ezop jest go żądał:

„Proszę, za me dobrodziejstwo Wypuść mię już na zwoleństwo".

Ksant sie o to nań rozrzewnił 1 za szyję go uderzył ^,7SS Rzekąc: „Rychło sie to kwapisz,

A czasu na mię nie patrzysz.

Ale wynidż ku prawej stronie.

w. 1732: oprawić — urządzić, załatwić, pokierować, w. 1743: m miłość — na łaskę, w. 1752: zwoleństwo — wolność, w. 1753: rozrzewnić się — oburzyć się.

w. 1756: a czasu na mię nie patrzysz — zdanie niejasna. Słownik Warszawski notuje bez podania źródła nast. zwrot astrologiczny: czasu patrzeć na kogoś — badać, pod jaką gwiazdą się ktoś urodził. W oryg. tac. czytamy w tym miejscu: obi hmc, oene/ice, hoc enim a me haud hodie exorabis — odejdź stąd. czarowniku, tego dziś ode mnie nie wyprosisz.