IMGP6328

53

ŻYWOT EZOPA

Wszystek sic jej na wolą dał.

Siedząc sobie tako myślił:

„Ten dobry pan, by mię uczcił.

Chcąc więtszą łaskę uczynić.

Dał mi paniej nogi umyć!"

¹⁴⁴⁸ Potym rzekł: „Gdyś go umyła,

Słuszna, byś go też poczciła". ..

Ona to hnet udziałała,

Kubek mu wina podała.

Kmiotek jął tak sobie myślić:

^,4M ..Aczkolwiekby im pierwej pić,

Ale, gdy chcą, iżbych ja pił.

Nie będę się im przedwił“.

Potym mu też rybę podał Rzekąc, iżeby pożywał:

^,4M On, co mu rzekł, to uczynił,

Ni z czego sie nie wymówił.

Ksant więc złajawszy kucharza:

„Czemu to niesmaczna warza?"

Kazał z niego szaty złupić, ^im Przed sobą ji miotłami bić.

Kmiotek na swej myśli gwarzył: „Dobrzeć ten kucharz uwarzył;

Iście-ć mu krzywdę działają.

Jeśli go o to smagają. ^tm Ale co ja mam do tego?

Dosyć mnie jest patrzać swego!

Podobnoć sie dawno znają:

Łatwie-ć się zasie zjednają".

Ksant widząc gościa prostego,

¹⁴⁷⁰ Iż nie dba nic o swar jego.

*111*

: poczcić — poczęstować.

: ni x czego — z niczego; w prd.: niszczego.

: warza — potrawa gotowana.

: no noei myśli gwarzył — mówił sobie w duchu : iście — prawdziwie.