IMG85

Przyczyną ich powstania było nieusunięcie tlenków i brak pasywacji złącza spawanego. Z tych względów warstwę tlenków powstałą w strefie złącza w czasie spawania należy starannie usunąć metodą trawienia, a następnie przeprowadzić pasywację tych obszarów. Nieregularności geometryczne spoiny, takie jak podtopienia lub braki przetopu, mogą również tworzyć zagłębienia, w których nie odnawia się czynnik agresywny lub słabo dyfunduje rozpuszczony tlen. Te nieregularności kształtu mogą być miejscami szczególnie silnej korozji szczelinowej.

Korozja międzykrystaliczna połączeń spawanych. W austenitycznych stalach chromo-wo-niklowych i chromowo-niklowo-manganowych szczególnie niekorzystnym zjawiskiem jest występowanie korozji międzykrystalicznej, w której wyniku następuje rozluźnienie więzi między poszczególnymi ziarnami austenitu (rys. 8.105).

Rys. 8.105. Korozja międzykrystaliczna w strefie wpływu ciepła stali austenitycznej: a) makrostruktura złącza spawanego, b) mikrostruktura SWC, widoczne wypadanie całych ziaren

(zgład nietrawiony)

Obszar złącza spawanego, który w czasie spawania może ulec uwrażliwieniu na korozję międzykrystaliczną, został pokazany na rysunku 8.106. Mechanizm korozji międzykrystalicznej można przedstawić następująco. W przesyconych austenitycznych stalach odpornych na korozję w temperaturach niższych od 900°C węgiel pozostaje w roztworze w stanie metasta-

495