IMG82

72

Rys. 1.54. Pole temperatur na    Rys. 1.55. Rozkład temperatur na styku wióra

powierzchni natarcia ostrza    z powierzchnią natarcia ostrza

Na rys. 1.55 przedstawiono rozkład temperatury na styku wióra z powierzchnią natarcia ostrza. Najwyższa temperatura występuje na granicy styku plastycznego i sprężystego. Rozkład temperatur w kierunku normalnym do powierzchni stykowej w przekroju A-A przedstawia rys. 1.56.

Rys. 1.56. Rozkład temperatur w wiórze i ostrzu narzędzia:

©o- początkowa temperatura ostrza, 0i - temperatura wióra w momencie zetknięcia się z powierzchnią natarcia, ©2 - przyrost temperatury na skutek tarcia, 0j= ©• - temperatura na powierzchni styku wióra z powierzchnią natarcia

W świetle przedstawionych wyników badań jest jasne, te nie można mówić o jednej temperaturze skrawania, która charakteryzowałaby proces skrawania. Decydujące znaczenie ma pole temperatur. Ponieważ charakter tego pola pozostaje na ogół jednakowy, to określając

temperaturę w danym punkcie ostrza można mieć wyobrażenie o kształtowaniu się temperatury w innych punktach.

Na temperaturę skrawania mają wpływ takie czynniki, jak: własności materiału obrabianego i ostrza narzędzia, technologiczne parametry skrawania (prędkość skrawania v_c, posuw f, głębokość skrawania a,), geometria ostrza narzędzia oraz warunki chłodzenia. Najsilniejszy wpływ na temperaturę skrawania przy skrawaniu nieswobodnym ma prędkość skrawania, mniejszy - posuw, najmniejszy - głębokość skrawania. Matematyczny model doświadczalno-statystyczny tych zależności można przedstawić w postaci:

0=ę_Bv?*f^y*a^K₀.    (1.79)

gdzie: xe>ye>ze. K₀ - iloczyn współczynników poprawkowych uwzględniający wpływ pozostałych czynników.

1.4. Narost

Powstający w określonych warunkach na powierzchni natarcia narost składa się z mocno odkształconych plastycznie cząstek materiału obrabianego. Materiał narostu jest tak silnie umocniony, że pod mikroskopem elektronowym nie można wykryć struktury wyjściowej materiału obrabianego. Twardość narostu jest porównywalna twardością rodzimego materiału w stanie zahartowanym (rys. 1.37).

Rys. 1.57. Zmiana twardości w naroście

Przy skrawaniu danej stali ostrzem o określonej geometrii i zadanych parametrach warstwy skrawanej narost zaczyna powstawać przy pewnej małej prędkości skrawania v_C|, zależnej od warunków obróbki. Utrzymuje się do prędkości skrawania v_cj, przy której zanika i już się nie tworzy z dalszym wzrostem prędkości skrawania (rys. 1.61). Tworzenie narostu ma charakter cykliczny, a częstość jego wzrostu i zrywania wynosi od 3000 do 4000 cykli/min przy prędkości skrawania Vc*=40*60 m/min [2].