IMG

55

spojlowanie programu robinsonowie

przyjazną oglądaniu rodzinnemu, przetrawioną papką, stworzoną z dużo żywszego i prowokującego przekazu dostępnego w sieci. Woleli więc dyskutować o rzeczach ukrytych przed osobami oglądającymi jedynie wersję telewizyjną. Naczelna seksbomba trzeciej edycji programu, Chiara, naiwnie starała się stworzyć sekretny kod, który pozwoliłby jej i innym uczestnikom programu rozmawiać o sprawach bardziej osobistych bez obnażania się przed internetowymi podglądaczami. Niestety, opracowywała ten kod, będąc cały czas na wizji, co przysporzyło fanom sporo zabawy - aż do momentu, gdy producenci wezwali dziewczynę na stronę i wyjaśnili błąd w jej rozumowaniu. Abonenci narzekali jednak, gdy producenci wycięli kluczowe momenty, takie jak zawody, głosowanie oraz ważne dla gry dyskusje, by zachować w zanadrzu coś dla przekazu telewizyjnego. Podczas pierwszego sezonu fani posunęli się dalej, chcąc zmienić przebieg wydarzeń w domu poprzez przełamanie blokady informacyjnej, oddzielającej uczestników od świata zewnętrznego. Grupa nazywająca się Media Jammers¹, która powstała przy okazji dyskusji nad programem na stronie Salon.com, starała się dostarczyć informacje do domu wielkiego brata, przerzucając je do ogródka w piłeczkach tenisowych lub wynajmując samoloty tworzące dymne napisy nad miejscem produkcji. Ich celem było doprowadzenie do masowego opuszczania domu przez uczestników w połowie sezonu, by

' Dosłownie„zakłócacze mediów" (przyp. tłum.)

•.iżda osoba może coś wnieść, na-- ko będzie wzywana ad hor. Po raz ' - • n: „Jeśli nie ma jednej osoby, ma-:~acje od kogoś z wewnątrz, ludzie jl    wspólnie wysilają mózgi [...].

- *.. :^ch poprzedzających program zbie-wc    dużo małych wskazówek. Grupa

musi wymyślić, które są wiarygod-r . >ą pobożnymi życzeniami, a które są i v ::e fałszywe”. Ktoś może trzymać się 10:. u przez długi czas, myśląc, że nie ma :. naczącego do dodania. A potem nag-e się, że Robinsonowie będą kręceni r ęści świata, po której dana osoba dużo ała lub zidentyfikowany przez grupę :r.:k może mieszkać w pobliżu i niespo-m.ie taki ktoś trafia w sam środek po--sr. v an.

_ >h także przekonuje, że paradygmat c':a ucieka się do pewnych zasad doty-">ch dostępu do informacji i ich przetwa-a. Prawa te zostały ustalone przez tra-.yne dyscypliny naukowe. Natomiast siłą, słabością zbiorowej inteligencji jest jej rganizowanie, brak dyscypliny i zasad, aważ posiadane przez nas informacje pokują, że wzywa się nas ad hor, nie ma także >nych procedur, jak wykorzystać tę wie-ę. Każdy uczestnik stosuje swoje własne re-:    . przetwarza dane według własnych norm,

• :órych jedne bardziej przekonują niż inne, . . żadne nie są z definicji złe. Dyskutowanie asadach jest częścią procesu.

Eksperci Walsha mają wreszcie swego ro-aju listy uwierzytelniające. Przeszli pewien dzaj rytuału, który oznacza, że są mistrzami danej dziedzinie - z reguły ma to jakiś zwią-lek z formalnym wykształceniem. Uczestnicy biorowej inteligencji często odczuwają po-:rzebę zademonstrowania lub udokumento-ania źródeł swojej wiedzy, jednak nie opiera >ię to na systemie hierarchii. Wiedza, która pochodzi z życiowych doświadczeń, może mieć tutaj większe znaczenie, niż formalne wykształcenie. ChillOne i inne osobv korzystające ze źródeł informacji wchodziły